Pełnomocnictwo rodzajowe
Rodzaje pełnomocnictw (art. 98 k.c.)
Żeby zobaczyć pełną treść należy się zalogować i wykupić dostęp.
Czynności dyspozycyjne podejmowane w postępowaniu sądowym, takie jak zawarcie ugody w sprawie o dział spadku czy zniesienie współwłasności, należą do kategorii czynności przekraczających zakres zwykłego zarządu, a zatem, stosownie do art. 98 k.c., skoro działanie pełnomocnika ma przekraczać granice zwykłego zarządu, potrzebne jest pełnomocnictwo rodzajowe.
Według wymienionego przepisu, umocowanie może obejmować ogół czynności prawnych albo określony ich rodzaj.
Przepisy Kodeksu cywilnego nie definiują pojęcia pełnomocnictwa rodzajowego. Powinno ono określać rodzaj czynności prawnej objętej umocowaniem oraz jej przedmiot. Może przy tym występować również pod postacią pełnomocnictwa alternatywnego, jeśli obejmuje umocowanie do dokonania jednej czynności prawnej, którą pełnomocnik ma wybrać spośród czynności prawnych wskazanych w pełnomocnictwie.
Treść pełnomocnictwo rodzajowego sformułowanego w sposób ogólny, nie określającego w sposób wyraźny rodzaju czynności prawnej, której dotyczy powinna być wykładana zgodnie z zasadami dotyczącymi wykładni oświadczeń woli, w szczególności art. 65 § 1 k.c. również w sytuacji gdy może to prowadzić do nieodpłatnego wyzbycia prawa własności nieruchomości.
Wyrok SN z dnia 17 stycznia 2024 r., II CSKP 1293/22
Standard: 88496 (pełna treść orzeczenia)
Przepisy kodeksu cywilnego nie definiują pojęcia pełnomocnictwa rodzajowego, przyjmuje się, że kryterium rozróżnienia między pełnomocnictwem ogólnym a rodzajowym jest zakres umocowania do działania w imieniu mocodawcy. Pełnomocnictwo ogólne nie określa ani nie wyodrębnia czynności prawnych, do jakich pełnomocnik został umocowany, natomiast pełnomocnictwo rodzajowe powinno określać rodzaj czynności prawnej objętej umocowaniem a przede wszystkim przedmiot. Jeżeli rodzaj czynności prawnej nie jest w pełnomocnictwie określony w sposób wyraźny, dla ustalenia rzeczywistej woli reprezentowanego mają zastosowanie reguły interpretacyjne obowiązujące przy tłumaczeniu oświadczeń woli (art. 56 i 65 k.c.) (por. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 4 listopada 1998 r., II CKN 866/97, OSNC 1999, nr 3, poz. 66).
Wyrok SA w Białymstoku z dnia 3 kwietnia 2014 r., I ACa 791/13
Standard: 23916 (pełna treść orzeczenia)