Związanie sądu odpowiedzią na pytanie prawne

Pogląd prawny wyrażony przez Sąd Najwyższy w uchwale podjętej w związku z zadaniem tzw. pytania prawnego (art. 441 § 1 k.p.k.) jest wiążący, ale tylko w danej sprawie (art. 441 § 3 k.p.k.), co stanowi wyjątek od zasady samodzielności jurysdykcyjnej sądu także w zakresie interpretacji przepisów prawa (art. 8 § 1 k.p.k.).

Postanowienie SN z dnia 25 sierpnia 2021 r., IV KK 385/21

Standard: 77679 (pełna treść orzeczenia)

Instytucja pytań prawnych – co podkreślił Sąd Najwyższy w uchwale z dnia 30 marca 1999 r., III CZP 62/98 (OSNC 1999, nr 10, poz. 166) – prowadząca do związania sądów niższej instancji w danej sprawie poglądem Sądu Najwyższego, zawartym w podjętej uchwale, jest wyjątkiem od konstytucyjnej zasady podległości sędziów tylko Konstytucji i ustawom (art. 178 ust. 1 Konstytucji RP). Ze względu na tę wyjątkowość, powinna być zatem stosowana w sposób jak najbardziej ścisły, bez żadnych koncesji na rzecz argumentów o nastawieniu celowościowym i utylitarnym.

Postanowienie SN z dnia 29 października 2009 r., III CZP 79/09

Standard: 21401 (pełna treść orzeczenia)