Kwalifikacja kwalifikacja czynów umyślnych i nieumyślnych

Kumulatywny zbieg z art. 11 § 2 k.k. zachodzi, gdy czyn sprawcy wypełnia znamiona typu umyślnego czynu zabronionego narażenia na niebezpieczeństwo danego dobra oraz znamiona typu nieumyślnego czynu zabronionego naruszenia takiego dobra.

Wyrok SN z dnia 9 stycznia 2015 r., III KK 237/14

Standard: 76088 (pełna treść orzeczenia)

Możliwe jest stosowanie kumulatywnej kwalifikacji w stanach faktycznych, w których sprawca tym samym działaniem wywołuje różne skutki stypizowane w ustawie, z których tylko część objęta jest zamiarem (umyślnością) sprawcy, część zaś objęta jest nieumyślnością.

Sprawca, który działając umyślnie, niejako na uboczu powoduje skutek objęty nieumyślnością i tym samym realizuje jeden czyn, którego kwalifikacja, oparta na kumulatywnym zbiegu przepisów ustawy, jest złożona. Strona podmiotowa takiego czynu ma charakter mieszany.

Zastosowanie reguły konsumpcji i przyjęcie kwalifikacji prawnej czynu wyłącznie z art. 155 k.k. albo przyjęcie kwalifikacji kumulatywnej obejmującej występki umyślny i nieumyślny, a więc wybór jednej z rysujących się możliwości rodzi różne i doniosłe konsekwencje związane z faktem, iż przypisano sprawcy przestępstwo nieumyślne albo, przynajmniej w części, umyślne. Są to m. in. kwestie związane z powrotem do przestępstwa i kwalifikowaniem czynu w związku z art. 64 § 1 k.k., wykonaniem kary zawieszonej, odwołaniem warunkowego zwolnienia. Jednym z tych zagadnień jest także możliwość uznania czynu przypisanego skazanemu za czyn o charakterze chuligańskim.

Postanowienie SN z dnia 23 listopada 2011 r., V KK 220/11

Standard: 76696 (pełna treść orzeczenia)