Prawo bez barier technicznych, finansowych, kompetencyjnych

Udostępnianie akt a ochrona danych osobowych

Zasada jawności procesu cywilnego; zasada rozpoznania spraw na rozprawie (art. 9 k.p.c. i art. 148 k.p.c.) Ochrona danych osobowych

Zakres dostępu do akt sądowych uzależniony jest więc od statusu podmiotu występującego o ten dostęp. Kodeks postępowania cywilnego przyznaje stronom i uczestnikom postępowania dostęp do akt w zasadzie w sposób nieograniczony, co konieczne jest do właściwego rozpoznania sprawy przez sąd i wiąże się z innymi zasadami postępowania sądowego.

Istota skargi Marka M. sprowadza się do udostępnienia stronie postępowania sądowego, w którym brał udział jako powód, jego danych osobowych, w tym dokumentacji medycznej związanej z jego leczeniem. Postępowanie to w sprawie jest postępowaniem ze stosunków z zakresu prawa rodzinnego i opiekuńczego, do którego znajduje zastosowanie art. 9 Kodeksu postępowania cywilnego oraz inne przepisy tej ustawy. Nie ulega więc wątpliwości, iż syn Marka M., jako strona tego postępowania, miał prawo wglądu do akt postępowania oraz otrzymywania z nich odpisów i wyciągów. Dlatego niesłuszne są zarzuty skarżącego dotyczące naruszenia przepisów ustawy o ochronie danych osobowych przez Prezesa Sądu Rejonowego w Goleniowie, gdyż w niniejszym przypadku zastosowanie znajdą właśnie powołane wyżej przepisy Kodeksu postępowania cywilnego oraz art. 23 ust. 1 pkt 2 ustawy o ochronie danych osobowych, które stanowią podstawę udostępnienia stronie postępowania sądowego danych osobowych zawartych w aktach sprawy. Zgodzić się zatem należy ze stanowiskiem Generalnego Inspektora Ochrony Danych Osobowych, iż w niniejszej sprawie nie mógł uwzględnić skargi Marka M. Zasadnie także organ przyjął, iż w kontekście rozpoznawanej sprawy nie ma znaczenia, czy w aktach postępowania sądowego, którego skarżący i jego syn byli stronami, znajduje się np. karta leczenia Marka M., gdyż prawo strony do dostępu do tych akt wynika z zasady jawności i zacytowanych przepisów i nie wymaga zgody osoby, której dotyczą. Za nieuzasadniony należy również uznać zarzut Marka M. naruszenia ustawy z dnia 19 sierpnia 1994 r. o ochronie zdrowia psychicznego (Dz. U. Nr 111, poz. 535 ze zm.). Przedmiotowa ustawa zawiera co prawda w art. 50 obowiązek zachowania w tajemnicy wszystkiego, o czym można powziąć wiadomość w związku z wykonywaniem czynności wynikających z tej ustawy, jednakże norma ta odnosi się do osób, które wykonują czynności określone w ustawie o ochronie zdrowia psychicznego i nie ma zastosowania do udostępnienia akt w postępowaniu sądowym.

Wyrok WSA w Warszawie, z dnia 30 czerwca 2006 r., II SA/Wa 14/06

Standard: 20642 (pełna treść orzeczenia)

Serwis wykorzystuje pliki cookies. Korzystając z serwisu akceptujesz politykę prywatności i cookies.