Pojęcie wybryku (art. 51 k.w.)
Zakłócanie porządku (art. 51 k.w.)
Żeby zobaczyć pełną treść należy się zalogować i wykupić dostęp.
Obwiniony nie wykonując poleceń upoważnionych z mocy ustawy do ich wydawania interweniujących funkcjonariuszy Straży Miejskiej, filmując ich wizerunek mimo prośby o nierobienie tego, oddalając się od nich w sytuacji, gdy próbowali potwierdzić jego dane, dopuścił się wybryku skutkującego zakłóceniem porządku publicznego.
„Wybryk” to postępek, który w danym miejscu, czasie, okolicznościach odbiega od przyjętych obyczajów, norm zachowania się, wyskok, eksces. Jego sprawca okazuje w ten sposób lekceważenie zasadom współżycia społecznego.
Według Sądu Najwyższego wybryk stanowi zachowanie, jakiego w konkretnych okolicznościach (czas, miejsce, otoczenie), ze względu na przyjęte zwyczajowo normy współżycia, nie należało się spodziewać. Z tego powodu wywołuje ono powszechne negatywne oceny społeczne i uczucia odrazy, gniewu, oburzenia.
Dla wybryku charakterystyczna jest wyraźna sprzeczność z powszechnie akceptowanymi normami zachowania się (por. wyrok SN z dnia 02 grudnia 1992 r., III KRN 189/92).
W literaturze przedmiotu powszechnie przyjmuje się, że aby uznać zachowanie za wybryk, musi ono zawierać dwa elementy: przedmiotowy (obiektywny) i podmiotowy (subiektywny). Element obiektywny realizuje się w owym zewnętrznie zauważalnym rażącym naruszeniu przyjętych norm współżycia społecznego. Element podmiotowy natomiast polega na umyślnym okazaniu tego lekceważenia.
Wyrok SO w Piotrkowie Trybunalskim z dnia 22 czerwca 2021 r., IV Ka 314/21
Standard: 75880 (pełna treść orzeczenia)
Wybrykiem jest tylko takie zachowanie które wywołuje powszechne i jednoznaczne dla wszystkich negatywne odczucia odrazy, gniewu, oburzenia (zob. wyrok z dnia 2 grudnia 1992 r. sygn. akt III KRN 189/92).
Nie można zachowania obwinionej, polegającego na prowadzeniu manifestacji w zwartej kolumnie poruszającej się po drodze publicznej (stanowiącej jedną z powszechnych i uznanych w orzecznictwie ETPC form protestu społecznego) traktować jako zachowania karygodnego, negatywnie oddziałującego na stosunki społeczne. Było ono ukierunkowane na wyrażenie sprzeciwu wobec działań władz i nie zmierzało do wywołania u innych osób gniewu, oburzenia czy odrazy.
Wyrok dla Warszawy - Śródmieścia w Warszawiez dnia 28 lutego 2019 r., XI W 1405/18
Standard: 26764 (pełna treść orzeczenia)
Standard: 26795