Ponowne zbadanie europejskiego nakazu zapłaty; uchylenie nakazu zapłaty na podstawie art. 20 Rozporządzenia nr 1896/2006 (art. 505[20] k.p.c.)

Artykuły 16, 20 i 26 rozporządzenia (WE) nr 1896/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z 12 grudnia 2006 r. ustanawiającego postępowanie w sprawie europejskiego nakazu zapłaty, zmienionego rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2015/2421 z dnia 16 grudnia 2015 r. należy interpretować w ten sposób, że: nie stoją one na przeszkodzie stosowaniu – po upływie trzydziestodniowego terminu przyznanego przez art. 16 ust. 2 tego rozporządzenia pozwanemu na wniesienie sprzeciwu od europejskiego nakazu zapłaty – przepisu prawa krajowego przyjętego przy okazji wystąpienia pandemii COVID-19 i przerywającego na okres około pięciu tygodni bieg terminów proceduralnych w sprawach cywilnych.

Art. 20 ust. 1 lit. b) rozporządzenia nr 1896/2006, przewiduje on, że można przystąpić do ponownego badania europejskiego nakazu zapłaty w przypadku, gdy niedochowanie przewidzianego przez art. 16 ust. 2 tego rozporządzenia terminu na wniesienie sprzeciwu miało miejsce z powodu wystąpienia siły wyższej lub z powodu nadzwyczajnych okoliczności, które uniemożliwiły pozwanemu wniesienie sprzeciwu w tym terminie.

Jak wynika z art. 20 ust. 1 lit. b), aby pozwany mógł zasadnie wnioskować o ponowne zbadanie europejskiego nakazu zapłaty na podstawie tego przepisu, konieczne jest spełnienie trzech kumulatywnych przesłanek, a mianowicie, po pierwsze, konieczne jest wystąpienie siły wyższej lub nadzwyczajnych okoliczności, które uniemożliwiły pozwanemu wniesienie sprzeciwu w przewidzianym w tym celu terminie, po drugie, okoliczności te nie mogą być zawinione przez pozwanego i, po trzecie, pozwany musi podjąć działania niezwłocznie (zob. podobnie postanowienie z dnia 21 marca 2013 r., Novontech-Zala, C-324/12).

Wyrok TSUE z dnia 15 września 2022 r., C-18/21

Standard: 83296 (pełna treść orzeczenia)

W przypadku doręczenia pozwanemu nakazu zapłaty, podczas gdy dołączony do niego pozew o wydanie nakazu zapłaty nie został sporządzony w języku, który on rozumie, ani nie dołączono do niego tłumaczenia na taki język, czego wymaga art. 8 ust. 1 rozporządzenia nr 1393/2007, pozwany musi zostać należycie poinformowany, za pośrednictwem standardowego formularza z załącznika II do rzeczonego rozporządzenia, o przysługującym mu prawie odmowy przyjęcia spornego dokumentu. W przypadku niedochowania owego wymogu formalnego konwalidacji uchybienia proceduralnego należy dokonać zgodnie z przepisami ostatniego z wymienionych rozporządzeń poprzez przekazanie zainteresowanemu standardowego formularza znajdującego się w załączniku II do rzeczonego rozporządzenia.

W tej sytuacji, ze względu na nieprawidłowość proceduralną mającą wpływ na doręczenie europejskiego nakazu zapłaty wraz z pozwem o jego wydanie, nakaz ten nie staje się wykonalny, a termin wyznaczony pozwanemu do wniesienia sprzeciwu nie rozpoczyna swojego biegu, tak iż art. 20 rozporządzenia nr 1896/2006 nie znajduje zastosowania.

Wyrok TSUE z dnia 6 września 2018 r., C-21/17

Standard: 83293 (pełna treść orzeczenia)