Żądanie zaniechania przygotowań mogących prowadzić do immisji; zakazanie wzniesienia budynku; nakaz rozbórki
Immisje (art. 144 k.c.)
Żeby zobaczyć pełną treść należy się zalogować i wykupić dostęp.
Potencjalne przyszłe przekroczenia odpowiednich granic immisji mogą z kolei stanowić przedmiot postępowania prowadzonego przez organy nadzoru lub w ramach postępowania przed sądem powszechnym, powództwo cywilne o immisje. Na tym etapie, zarówno opis realizacji inwestycji, jak i jej zakres nie budzi zastrzeżeń co do zabezpieczenia interesów skarżącego. Ochrona przewidziana w art. 144 K.c. dotyczy zakłóceń w korzystaniu z nieruchomości ponad przeciętną miarę już dokonanych, a nie przyszłych i hipotetycznych, co musi powodować, że powoływanie się na hipotetyczne zagrożenie płynące z użytkowania obiektu nie jest skuteczne (por. wyrok NSA z dnia 17 kwietnia 2012 r., II OSK 163/11).
Wyrok WSA w Łodzi z dnia 29 sierpnia 2018 r., II SA/Łd 285/18
Standard: 73319
Właściciel nieruchomości sąsiedniej na podstawie art.222 § 2 k.c. w związku z art.144 k.c. może żądać nie tylko zakazania immisji, które już zakłócają ponad przeciętną miarę korzystanie z jego nieruchomości, ale także zaniechania przygotowań, które dopiero po ich zrealizowaniu pozwoliłyby na takie immisje.
O ile obecne korzystanie przez pozwanego z jego nieruchomości nie niesie ze sobą poważnego zagrożenia dla powodów z uwagi na niewielkie jeszcze rozmiary zasadzonych drzew, to jednak w przyszłości działanie pozwanego znacznie przekroczy przeciętną miarę i zintensyfikuje negatywny wpływ na nieruchomość powodów oraz ich dobrostan. Jak bowiem wynika z opinii biegłej, brzozy i lipy osiągają znacznie wysokości, rosną szybko, potrzebują dużo światła i przestrzeni, a dożywają kilkuset lat. Nadto brzozy obficie pylą i owocują, zaś lipy wytwarzają gęstą koronę z obfitą ilością liści nieprzepuszczających promieni słonecznych, a ich system korzeniowy jest mocny, dość głęboki i szybko się rozrastający. Nie ulega zatem wątpliwości, że drzewa te w przyszłości znacznie ograniczą dopływ światła do nieruchomości powodów i będą niszczyć elewację budynku, zaś ich korzenie poważnie zagrożą fundamentom oraz rurom kanalizacyjnym, wodociągowym i gazowym biegnącym pod nieruchomością powodów. Osiągnięcie przez wspomniane drzewa znacznej wysokości może nadto zagrozić bezpieczeństwu powodów.
Opinia jednoznacznie wskazuje, że ze względu na swoje właściwości drzewa te nie powinny być sadzone pod oknami pomieszczeń mieszkalnych, a ich umieszczenie w miejscu posadzenia przez pozwanego, niemal wzdłuż linii granicy działki i bezpośrednio przed tarasem i oknami mieszkania powodów nie jest zgodne z zasadami projektowania i urządzania terenów zielonych. Naturalne właściwości biologiczne tych roślin powodują, że przy pozostawaniu w tak niewielkiej odległości od zabudowania nieruchomości sąsiedniej muszą być uznane za zakłócające korzystanie z niej zgodnie z jej społeczno-gospodarczym przeznaczeniem, bowiem przy takim usytuowaniu oczywiste jest, że po uzyskaniu odpowiedniej wysokości pozbawią one powodów jakiejkolwiek perspektywy przestrzennej poza ich mieszkaniem i co najmniej istotnie ograniczą – zwłaszcza lipa – dostęp światła dziennego i słońca do pomieszczeń lokalu znajdujących się po tej stronie działki.
Wyrok SA w Gdańsku z dnia 9 lutego 2016 r., I ACa 875/15
Standard: 73317 (pełna treść orzeczenia)