Zrzeczenie się dziedziczenia
Zrzeczenie się dziedziczenia (art. 1048 k.c.)
Żeby zobaczyć pełną treść należy się zalogować i wykupić dostęp.
Dla ważności umowy zrzeczenia się dziedziczenia wymagane jest zachowanie formy szczególnej tj. formy aktu notarialnego (art. 1048 zd. 2 kc). Niezachowanie tej formy prowadzi w konsekwencji do nieważności czynności prawnej (art. 73 § 2 kc). Nie budzi zatem żadnych wątpliwości, że złożone przez W.K. oświadczenie o zrzeczeniu się dziedziczenia po M.K., jest dotknięte nieważnością. W konsekwencji oświadczenie to nie wywołuje żadnych skutków prawnych. Jego nieważność nie wpływa jednak na ważność pozostałych postanowień umowy. Umowa darowizny, wykonana (co jest poza sporem) przez M.K., jest zatem ważna. Organy podatkowe wprawdzie powołują się na to, że do podstawowych elementów umowy darowizny należy nieodpłatność świadczenia darczyńcy tj., że darczyńca nie może uzyskać jakiegokolwiek ekwiwalentu ani w chwili dokonania darowizny, ani też w przyszłości, jednak zobowiązania W.K. do zrzeczenia się dziedziczenia po M.K. nie można traktować jako ekwiwalentu świadczenia darczyńcy. Niedopuszczalna jest bowiem taka interpretacja czynności prawnej, w której nieważne postanowienia umowy traktuje się jako warunek jej zawarcia.
Wyrok WSA z dnia 9 października 2007 r., I SA/Łd 692/07
Standard: 83644 (pełna treść orzeczenia)
Spadkobierca ustawowy może zrzec się dziedziczenia tylko w drodze umowy notarialnej z przyszłym spadkodawcą, zawartej w formie aktu notarialnego (art. 1048 KC).
Niezachowanie formy szczególnej aktu notarialnego powoduje nieważność czynności prawnej (art. 73 § 2 KC). Jednostronne oświadczenie spadkobiercy o zrzeczeniu się dziedziczenia nie ma więc znaczenia prawnego (zob. np. postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 20 maja 1984 r., III CRN 35/84).
Postanowienie SN z dnia 3 lutego 2005 r., II CK 322/04
Standard: 19486 (pełna treść orzeczenia)