Moment właściwy dla oceny wyczerpania przez przedmioty prawie całego spadku
Testament zapisowy (art. 961 k.c.)
Żeby zobaczyć pełną treść należy się zalogować i wykupić dostęp.
Wykładnia art. 961 KC była wielokrotnie przedmiotem orzecznictwa Sądu Najwyższego, w którym przyjęto, że miarodajna do stwierdzenia, czy przedmioty przeznaczone w testamencie wyczerpują prawie cały spadek, a także, jaki jest udział w spadku odpowiadający wartości przyznanych przez spadkodawcę przedmiotów, jest chwila sporządzenia testamentu.
W ocenie Sądu Najwyższego, wykładni oświadczenia testatora nie należy dokonywać przez pryzmat okoliczności, które nastąpiły po jego złożeniu, do czego prowadziłoby uznanie za rozstrzygającą chwili otwarcia spadku, a tym bardziej orzekania o jego nabyciu (por. postanowienia Sądu Najwyższego z dnia 23 stycznia 2008 r., V CSK 378/07, niepubl., i z dnia 10 stycznia 2018 r., I CSK 177/17, niepubl., a także postanowienia Sądu Najwyższego z dnia 28 października 1997 r., I CKN 276/97, OSNC 1998, nr 4, poz. 63, z dnia 3 listopada 2004 r., III CK 472/03, niepubl.; zob. też postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 2 grudnia 2003 r., III CK 158/02, niepubl.).
Postanowienie SN z dnia 26 kwietnia 2018 r., IV CSK 571/17
Standard: 19481 (pełna treść orzeczenia)
Tzw. testament zapisowy, o którym jest mowa w art. 961 zdanie pierwsze KC urzeczywistnia wolę spadkodawcy, jeżeli mając na uwadze jego intencje wyczerpuje prawie cały spadek, mając na uwadze jego wartość na dzień sporządzenia testamentu.
Postanowienie SN z dnia 10 stycznia 2018 r., I CSK 177/17
Standard: 69967 (pełna treść orzeczenia)