Wizerunek jako utwór w rozumieniu prawa autorskiego
Prawo do wizerunku (art. 81 Pr.Aut.) Pojęcie utworu jako przedmiotu prawa autorskiego (art. 1 Pr.Aut.)
Prawa autorskie, o których mowa w art. 1 ust. 1 PrAut, dotyczą utworu. Naczelny Sąd Administracyjny podkreśla przy tym, że przepis art. 1 ust. 1 PrAut wiąże powstanie utworu z działalnością twórczą o indywidualnym charakterze, co powoduje, że prawo autorskie jest nierozerwalnie związane z twórcą utworu - rozumianego jako każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalonej w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia. Tym samym wizerunek danej osoby staje się utworem będącym przedmiotem prawa autorskiego, dopiero wówczas, gdy stanowi przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia (art. 1 ust. 1 PrAut).
z akt sprawy i zgromadzonych w niej materiałów dowodowych nie wynikało, że zawodnicy, pracownicy, trenerzy, dyrektor i prezes klubu sportowego byli twórcami materiałów wykorzystujących ich wizerunki (zdjęć, folderów, ulotek itp.). Z materiału dowodowego sprawy wynikało jedynie, że zawodnicy, pracownicy, trenerzy, dyrektor i prezes klubu sportowego udostępniali odpłatnie - na podstawie zawartych ze Skarżącą umów - swoje prawo do korzystania z ich wizerunku, w celu podejmowania działań marketingowych i reklamowych.
Udostępnienie prawa do korzystania z wizerunku nie oznaczało stworzenia utworu, o którym mowa w art. 1 ust. 1 PrAut, przez bliżej nieokreślonego twórcę. Skoro prawa autorskie przysługują twórcy, jedynie osoba, która stworzyła utwór w rozumieniu art. 1 ust. 1 PrAut, nabywa do niego prawa autorskie. Takich praw nie nabywają osoby, które jedynie zawarły ze Skarżącą umowy na odpłatne udostępnianie prawa do korzystania z wizerunku.
Wyrok NSA z dnia 26 lipca 2016 r., II FSK 802/16
Standard: 19030 (pełna treść orzeczenia)
Osoba fizyczna nie posiada praw autorskich do swojego własnego wyglądu, wizerunku, oraz że wynagrodzenie za korzystanie z wizerunku nie jest wynagrodzeniem za korzystanie z praw autorskich lub za rozporządzanie nimi. Prawa autorskie dotyczą utworu, a więc nie wizerunku danej osoby lecz jego przedstawienia w określonej formie będącej utworem w rozumieniu tego prawa.
Wizerunek danej osoby staje się utworem, będącym przedmiotem prawa autorskiego, dopiero wówczas, gdy stanowi przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia (art. 1 ust. 1 prawa autorskiego). Prawo do wizerunku, a więc własnego wyglądu, nie jest również prawem pokrewnym w rozumieniu ustawy o prawie autorskim, skoro niewątpliwie nie stanowi artystycznego wykonania utworu lub dzieła sztuki ludowej (art. 85 ust. 1 ustawy o prawie autorskim).
Wyrok WSA w Gliwicach z dnia 1 sierpnia 2012 r., I SA/Gl 873/11
Standard: 19029 (pełna treść orzeczenia)
Standard: 70412