Czynna napaść z użyciem niebezpiecznego przedmiotu albo środka obezwładniającego art. 223 § 1 k.k.
Czynna napaść na funkcjonariusza publicznego lub osobę do pomocy mu przybraną (art. 223 k.k.)
Żeby zobaczyć pełną treść należy się zalogować i wykupić dostęp.
Dla oceny niebezpieczności przedmiotu, o jakim mowa w art. 223 § 1 k.k. relacjonowanej do broni palnej i noża (z istoty niebezpiecznych dla życia i zdrowia) miarodajne są cechy przedmiotu, a nie sposób jego użycia. Wskazuje się więc na: ostrość, twardość, masę, kształt, wymiary, właściwości tnące, żrące lub trujące, możliwość wyrzutu lub przenoszenia znacznej energii i wynikającą stąd zdolność wywołania skutku porównywalnego z użyciem broni palnej lub noża poprzez zwykłe użycie przedmiotu wobec człowieka. Chodzi więc o przedmioty niebezpieczne ze względu na swoją konstrukcję lub właściwości, z wyraźnym pominięciem tych, które stają się niebezpieczne ze względu na sposób użycia.
Zagrożenie wynikłe z użycia danego przedmiotu musi być porównywalne z zagrożeniem, jakie niesie użycie noża czy broni palnej, przy czym zagrożenie to musi wynikać z cech danego przedmiotu, bez względu na sposób jego użycia.
Artykuł 223 k.k. nie dopuszcza, odmiennie niż norma art. 280 § 2 k.k., dokonywania oceny przez pryzmat sposobu użycia danego przedmiotu (por. wyrok SA w Katowicach z dnia 4 listopada 1999 r., II AKa 289/99
Wyrok SA w Białymstoku z dnia 15 kwietnia 2021 r., II AKa 26/20
Standard: 63093 (pełna treść orzeczenia)
Słusznie (na tle art. 223 k.k.) powiedziano w wyroku Sądu Apelacyjnego w Katowicach z 1999-11-04, II AKa 289/99, że z treści art. 223 KK wynika, iż "inny przedmiot" użyty przez sprawcę, by mógł być uznany za podobnie niebezpieczny, "musi obiektywnie posiadać takie cechy, iż użycie go stwarza podobny stopień zagrożenia dla życia lub zdrowia ludzkiego, jaki wynika z użycia noża lub broni palnej .Tak więc zagrożenie wynikłe z użycia danego przedmiotu musi być porównywalne z zagrożeniem, jakie niesie użycie noża czy broni palnej, przy czym zagrożenie to musi wynikać z cech danego przedmiotu bez względu na sposób jego użycia".
Inna wykładnia prowadziłaby do niemającego oparcia w ustawie zaostrzenia odpowiedzialności sprawców dopuszczających się "czynnej napaści" na funkcjonariuszy publicznych w sposób zagrażający ich życiu, ale niepolegający na użyciu innego, podobnie niebezpiecznego jak broń palna lub nóż, przedmiotu.
Postanowienie SN z dnia 11 marca 2003 r., V KK 148/02
Standard: 19567 (pełna treść orzeczenia)