Źródła solidarności; zastrzeżenie solidarności (art. 369 k.c)
Źródła solidarności; solidarność nieprawidłowa (art. 369 k.c.)
Żeby zobaczyć pełną treść należy się zalogować i wykupić dostęp.
Przypadki ustawowej solidarności nie mają jednolitego charakteru. Według przyjętej w literaturze systematyki wyróżnia się: solidarność wynikającą ze wspólnej lub jednakowej sytuacji dłużników, solidarność polegającą na udziale współdłużników w odpowiedzialności za tę samą szkodę oraz solidarność gwarancyjną, stwarzającą dodatkową gwarancję spełnienia zobowiązania.
Wyrok SN z dnia 26 stycznia 2018 r., II CSK 468/17
Standard: 46142 (pełna treść orzeczenia)
Zgodnie z art. 369 k.c. zobowiązanie jest solidarne, jeżeli to wynika z ustawy lub z czynności prawnej.
W prawie polskim o istnieniu solidarności bądź o jej braku przesądza ustawa lub wola stron wyrażona w umowie, a nie cechy zobowiązania (art. 369 k.c.).
Solidarności nie domniemywa się, lecz musi ona być ustanowiona w ustawie lub w umowie (por. wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie z dnia 9 października 2008 r.II SA/Lu 445/08, wyrok SA w Katowicach z dnia 28 lutego 1992 r., I Acr 42/92).
Żadna inna okoliczność nie może stanowić źródła solidarności, w szczególności wyrok sądu.
Wyrok SO w Łodzi z dnia 9 lipca 2015 r. II C 50/14
Standard: 7571 (pełna treść orzeczenia)
Standard: 21133