Zasada jednoczesności spełnienia wzajemnych świadczeń
Jednoczesność spełnienia świadczenia wzajemnego (art. 488 k.c.)
Żeby zobaczyć pełną treść należy się zalogować i wykupić dostęp.
Jak się jednak przyjmuje w doktrynie zasada jednoczesności (równoczesności) świadczeń, pomimo że dotyczy wszystkich umów wzajemnych, stosowana może być dosłownie tylko w prostych stosunkach zobowiązaniowych, np. sprzedaż odręczna (por. K. Zagrobelny (w:) Kodeks..., s. 876). W innych przypadkach realizacja tej zasady oznacza zaakcentowanie, że świadczenia stron, które stanowią swoje odpowiedniki, winny pozostawać w bliskim związku czasowym (por. T. Wiśniewski (w:) Komentarz..., s. 552). Natomiast w rzeczywistości dla spełnienia tej zasady wystarczająca będzie gotowość świadczenia przez każdą ze stron oraz przygotowanie do takiego świadczenia, a samo spełnienie świadczenia nie musi nastąpić jednocześnie (por. K. Zagrobelny (w:) Kodeks..., s. 876).
Wyrok SA w Łodzi z dnia 7 sierpnia 2014 r., I ACa 128/14
Standard: 18365 (pełna treść orzeczenia)
Pojęcie „jednoczesności” użyte w art. 488 § 1 k.c. nie może być rozumiane dosłownie, chodzi tutaj jedynie o zaakcentowanie, że świadczenia stron jako swoje odpowiedniki pozostają w nader bliskim związku czasowym; zatem wystarczająca będzie gotowość świadczenia przez każdą ze stron.
Wyrok SN z dnia 20 października 1999 r., III CKN 390/98
Standard: 66659 (pełna treść orzeczenia)