Posłużenie się autentycznymi tablicami rejestracyjnymi wydanymi dla oznaczenia innego pojazdu (art. 94 § 2 i art. 97 k.w.)

Sąd Najwyższy wielokrotnie już stwierdzał w swych judykatach (zob. m.in. wyrok z 17 maja 2000 r., V KKN 143/2000, wyrok z 18 maja 2000 r., V KKN 80/2000, wyrok z 30 sierpnia 2000 r., V KKN 263/00), że posłużenie się dla oznaczenia używanego pojazdu autentycznymi tablicami rejestracyjnymi wydanymi dla oznaczenia innego pojazdu, nie stanowi ani przestępstwa określonego w art. 270 § 1 k.k., ani też przewidzianego w art. 306 k.k., gdyż sprawca zamienia tablice rejestracyjne, lecz ich nie podrabia, nie przerabia, nie używa tak podrobionych lub przerobionych tablic. Tablice rejestracyjne nie są także, w rozumieniu art. 306 k.k., znakami identyfikacyjnymi pojazdu na równi z numerami nadwozia, czy silnika. Analizowane zachowanie może stanowić co najwyżej wykroczenie określone w art. 94 § 2 k.w. bądź w art. 97 k.w. w związku z art. 71 ust. 2 Prawa o ruchu drogowym.

Wyrok SN z dnia 6 maja 2003 r., III KK 118/03

Standard: 18236 (pełna treść orzeczenia)

Działanie oskarżonego polegające na zmianie oryginalnych tablic rejestracyjnych o niezmienionej treści i posłużenie się nimi jako autentycznymi przy używaniu samochodu "Audi 80" nie wyczerpuje przedmiotowych znamion przestępstwa z art. 270 § 1 kk. Przepis ten ma zastosowanie wówczas gdy sprawca dokonuje podrobienia lub przerobienia dokumentu w celu użycia go za autentyczny. Dokonując takiej oceny prawnej zachowania się oskarżonego w ślad za aktem oskarżenia sąd rażąco naruszył przepis art. 270 § 1 kk.

Działanie oskarżonego nie wyczerpywało znamion żadnego innego przestępstwa, ale stanowiło wykroczenie przewidziane w art. 94 § 1 i 2 kw bowiem prowadził on po drodze publicznej samochód z zamontowaną tablicą rejestracyjną pochodzącą z innego pojazdu, bez dokumentów stwierdzających dopuszczenie go do ruchu oraz bez uprawnienia do prowadzenia pojazdów mechanicznych.

Wyrok SN z dnia 30 sierpnia 2000 r., V KKN 263/00

Standard: 18237