Dochód netto zobowiązanego jako podstawa obliczenia wysokości świadczeń alimentacyjnych
Możliwości zarobkowe i majątkowe zobowiązanych (art. 135 § 1 k.r.o.)
Stosownie do stanowiska Sądu Najwyższego wyrażonego w uchwale z dnia 9 listopada 1994r., sygn. akt III CZP 138/94, podstawą obliczenia wysokości alimentów jest dochód netto (a nie brutto) zobowiązanego.
Wyrok SR w Toruniu z dnia 21 kwietnia 2017 r., III RC 698/16
Standard: 18048 (pełna treść orzeczenia)
Podstawą obliczenia kwoty alimentów zasądzonych procentowo, egzekwowanych z renty, jest jej wysokość netto.
Unormowanie obowiązku alimentacyjnego przez sąd zastępuje - będące regułą - spełnianie tego obowiązku w prawidłowo funkcjonującej rodzinie. W takiej rodzinie podstawę jej utrzymania stanowią pobrane wynagrodzenia jednego lub obojga małżonków (art. 32 § 2 pkt 1 k.r.o.) oraz - mimo braku wyraźnego unormowania - świadczenia spełniające równoważną ekonomicznie funkcję w rodzinie, takie jak m.in. emerytura lub renta inwalidzka. Jest wówczas oczywiste, że są to kwoty pobrane, a więc bez obciążających je i potrąconych należności, w tym i zaliczek na podatek.
Uchwała SN z dnia 9 listopada 1994 r., III CZP 138/94
Standard: 18049 (pełna treść orzeczenia)