Prawo bez barier technicznych, finansowych, kompetencyjnych

Niezwłoczne umożliwienie zatrzymanemu kontaktu z adwokatem, o którym stanowi art. 245 § 1 k.p.k.

Prawo oskarżonego do kontaktu z obrońcą (art. 73 k.p.k.) Zatrzymanie (art. 243 - art. 248 k.p.k.)

Wyświetl tylko:

Niezwłoczne umożliwienie kontaktu z adwokatem, o którym stanowi art. 245 § 1 k.p.k., nie oznacza jednak, że kontakt ten ma nastąpić "natychmiast", ponieważ termin ten musi być interpretowany z uwzględnieniem realiów konkretnej sprawy, a przede wszystkim możliwości technicznych i uwarunkowań wynikających z obowiązujących regulacji prawnych, w tym wiążących się z ustanowieniem obrońcy z urzędu.

W doktrynie, gdzie wskazuje się, że "niezwłoczny kontakt z adwokatem powinien zostać umożliwiony tak szybko po zatrzymaniu, jak to jest, z technicznego punktu widzenia, wykonalne".

W rozpoznawanej sprawie do zatrzymania skazanego doszło w dniu 29 czerwca 2009 r. o godz. 18.00, a czynności zatrzymania oraz przeszukania samochodu skazanego zakończono o godz. 21.45, kiedy nie było już praktycznej możliwości zapewnienia kontaktu z adwokatem. Jednakże już następnego dnia skazanemu umożliwiono dwukrotne zatelefonowanie do konsulatu Królestwa Holandii, gdzie jego przedstawiciele porozumieli się z adw. Adamem P., który w dniu 1 lipca 2009 r. otrzymał pełnomocnictwo od skazanego i od tego momentu występował jako jego obrońca. Powyższy układ chronologiczny wydarzeń wskazuje jednoznacznie, że zarówno w świetle art. 245 § 1 k.p.k., jak i art. 6 k.p.k. nie doszło do naruszenia prawa do obrony.

Postanowienie SN z dnia 13 października 2011 r., III KK 64/11

Standard: 17704 (pełna treść orzeczenia)

Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego zarówno w art. 245 § 1 dotyczącym zatrzymanego, jak i w art. 261 § 1 i 3 dot. osoby tymczasowo aresztowanej reguluje możliwość nawiązania w dostępnej formie kontaktu z adwokatem i innymi osobami.

Z żadnej normy prawnej nie wynika zakaz korespondencji z organami administracji publicznej. Wręcz odwrotnie kwestia ta została uregulowana w kodeksie karnym wykonawczym (art. 217b § 1) oraz w rozporządzeniu z dnia 25 sierpnia 2003 r. Regulaminie organizacyjno-porządkowy wykonywania tymczasowego aresztowania.

Ograniczenia w utrzymywaniu kontaktów dotyczą wyłącznie możliwości widzeń z członkami rodziny i najbliższymi w wyniku zastosowania wobec osób zatrzymanych, tymczasowo aresztowanych, skazanych kar dyscyplinarnych.

Wyrok WSA w Gliwicach z dnia 21 stycznia 2009 r., III SA/Gl 1031/08

Standard: 39395 (pełna treść orzeczenia)

Serwis wykorzystuje pliki cookies. Korzystając z serwisu akceptujesz politykę prywatności i cookies.