Postanowienie z dnia 2015-06-30 sygn. I OSK 445/15

Drukuj dokument lub zaznaczenie Kopiuj zaznaczony tekst bez formatowania

Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Jolanta Rudnicka po rozpoznaniu w dniu 30 czerwca 2015 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej wniosku K.N. o wstrzymanie wykonania decyzji Burmistrza Miasta i Gminy S. z dnia [...] listopada 2013 r., nr [...] w sprawie ze skargi kasacyjnej K.N. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach z dnia 30 października 2014 r., sygn. akt II SA/Ke 767/14 w sprawie ze skargi K. N. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w K. z dnia [...] czerwca 2014 r., nr [...] w przedmiocie uznania świadczeń z funduszu alimentacyjnego za nienależnie pobrane postanawia: odmówić wstrzymania wykonania decyzji Burmistrza Miasta i Gminy S. z dnia [...] listopada 2013 r., nr [...].

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 30 października 2014 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach oddalił skargę K. N. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w K. z dnia [...] czerwca 2014 r., nr [...] utrzymującą w mocy decyzję Burmistrza Miasta i Gminy S. z dnia [...] listopada 2013 r., nr [...] orzekającą o uznaniu za nienależnie pobrane świadczenia z funduszu alimentacyjnego na rzecz S. C. za okres od 1 października 2012 r. do 30 września 2013 r. w łącznej kwocie [...] zł.

K.N. wniosła skargę kasacyjną od powyższego wyroku, a następnie pismem z dnia 29 maja 2015 r. wystąpiła do Naczelnego Sądu Administracyjnego z wnioskiem o wstrzymanie wykonania decyzji organu pierwszej instancji.

W uzasadnieniu wniosku skarżąca kasacyjnie podniosła, że wykonanie decyzji poprzez zwrot kwoty [...] zł skutkować może wystąpieniem u S.C. znacznej szkody w postaci utraty zdrowia małoletniej. Wskazała, że córka ma stwierdzoną niepełnosprawność, jest chora na autyzm i padaczkę. Ze względu na ten fakt, zmuszona jest podejmować leczenie i rehabilitację, a także korzystać z pomocy wielu lekarzy specjalistów. Stan zdrowia dziecka wiąże się z koniecznością osobistej opieki i rehabilitacji podejmowanej pięć razy w tygodniu. Córka wielokrotnie przebywa w szpitalach i poradniach specjalistycznych zlokalizowanych w miejscu zamieszkania, jak też poza nim. Miesięczne koszty takich wyjazdów to około 320 zł, zaś ogólnie nakłady finansowe na leczenie dziecka kształtują się w granicach 7 000,00-9 000,00 zł. Skarżąca podała, iż jej aktualne wynagrodzenie jest niewspółmierne w stosunku do kosztów leczenia i utrzymania dziecka, dlatego korzysta z pomocy rodziców. Sama nie jest w stanie utrzymywać córki, zaś zobowiązany do ponoszenia świadczeń alimentacyjnych ojciec dziecka nie interesuje się nim. W tych okolicznościach ewentualna spłata świadczenia nie jest wykonalna bez narażenia dziecka na utratę opieki medycznej, bowiem wykonanie obowiązku zwrotu świadczeń uniemożliwiłoby zaspokojenie podstawowej potrzeby małoletniej, jaką jest rehabilitacja i nieustanne leczenie.

Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Zgodnie z art. 61 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnym (Dz.U. z 2012 r., poz. 270) dalej "p.p.s.a.", sąd może na wniosek skarżącego wydać postanowienie o wstrzymaniu wykonania zaskarżonej decyzji, jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków. Z konstrukcji powyższego przepisu wynika, że na skarżącym spoczywa ciężar wykazania przesłanek zawartych w cytowanym przepisie, zaś sąd może wstrzymać wykonanie zaskarżonego aktu, jeżeli jest spełniona ustawowa przesłanka określona jako potencjalna możliwość wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków, gdy akt lub czynność zostanie wykonana. Przy czym we wniosku o wstrzymanie wykonania aktu lub czynności należy co najmniej uprawdopodobnić wystąpienie tych przesłanek.

W pierwszej kolejności podnieść trzeba, że skarżąca kasacyjnie przedmiotem wniosku o wstrzymanie wykonania uczyniła decyzję Burmistrza Miasta i Gminy S. z dnia [...] listopada 2013 r., a zatem decyzję organu pierwszej instancji utrzymaną następnie w mocy zaskarżoną do sądu decyzją Samorządowego Kolegium Odwoławczego w K. z dnia [...] czerwca 2014 r. Wobec tak sformułowanego wniosku zauważyć należy, że w świetle art. 61 § 3 p.p.s.a. żądanie zastosowania instytucji ochrony tymczasowej dotyczyć może tylko takich aktów administracyjnych, które zostały wydane w granicach danej sprawy, rozumianej w kontekście art. 134 § 1 p.p.s.a. jako sprawa w znaczeniu materialnym. Taka sytuacja ma miejsce w rozpoznawanej sprawie, bowiem decyzja Burmistrza Miasta i Gminy S. z dnia [...] listopada 2013 r. należy do zakresu pojęcia tej samej sprawy co zaskarżona decyzja Samorządowego Kolegium Odwoławczego w K. z dnia [...] czerwca 2014 r.

Dokonując oceny zasadności wniosku o wstrzymanie wykonania wskazanej wyżej decyzji podnieść należy, że wstrzymaniu podlegają tylko takie akty i czynności organów, które nadają się do wykonania, a więc akty zobowiązujące, ustalające dla ich adresatów nakazy właściwego zachowania lub zakazy określonego zachowania, akty, na podstawie których określony podmiot uzyskuje równocześnie uprawnienie i na mocy których zostają na niego nałożone określone obowiązki oraz akty, na podstawie których jeden podmiot jest do czegoś zobowiązany, a drugi wyłącznie uprawniony. W niniejszej sprawie w decyzji z dnia [...] listopada 2013 r. Burmistrz Miasta i Gminy S. orzekł jedynie, iż kwota [...] zł otrzymana z funduszu alimentacyjnego jest świadczeniem nienależnie pobranym. Taki rodzaj rozstrzygnięcia powoduje, że wymieniona decyzja nie ma cech wykonalności, gdyż nie nakazuje stronie wykonania obowiązku, nie powoduje powstania żadnych skutków w sferze interesu prawnego strony. W istocie decyzja ta jest stwierdzeniem pewnego stanu faktycznego i prawnego istniejącego w dacie jej wydania. W konsekwencji rozstrzygnięcie zawarte w przedmiotowej decyzji nie skutkuje dla skarżącej niebezpieczeństwem wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków w rozumieniu art. 61 § 3 p.p.s.a. Takie skutki może dopiero wywołać ewentualna decyzja zobowiązująca do zwrotu nienależnie pobranych świadczeń z funduszu alimentacyjnego.

Z powyższych względów Naczelny Sąd Administracyjny, na podstawie art. 61 § 3 w zw. z art. 193 p.p.s.a. orzekł, jak w sentencji.