Wyrok z dnia 2015-08-31 sygn. II SA/Bk 377/15

Drukuj dokument lub zaznaczenie Kopiuj zaznaczony tekst bez formatowania

Tezy

1.Rozstrzygnięcia wydawane w sprawach w których inwestorem jest spółka komandytowa powinny być kierowane do komplementariusza spółki. Skierowanie rozstrzygnięcia do komandytariusza spółki stanowi rażące naruszenie prawa o którym mowa w art. 156 § 1 pkt 4 k.p.a.

2. Jeżeli inwestor jest przedsiębiorcą wyjątek o którym mowa w art. 81a ust. 3 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. – Prawo budowlane (t.j. Dz.U. z 2013 r., poz. 1409 ze zm.) nie może mieć zastosowania. Oznacza to, że kontrola powinna być przeprowadzona w obecności którejś z osób wymienionych w art. 81a ust. 2.

Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku w składzie następującym: Przewodniczący sędzia NSA Grażyna Gryglaszewska (spr.), sędzia WSA Małgorzata Roleder,, sędzia NSA Anna Sobolewska-Nazarczyk, Protokolant sekretarz sądowy Katarzyna Derewońko, po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 27 sierpnia 2015 r. sprawy ze skargi "K. B. Sp. z o.o." Sp. K. w B. na postanowienie P. Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego w B. z dnia [...] marca 2015 r. nr [...] w przedmiocie wstrzymania wykonywanych bez wymaganego pozwolenia na budowę robót budowlanych oraz nałożenie obowiązku przedłożenia określonych dokumentów 1. stwierdza nieważność zaskarżonego postanowienia oraz poprzedzającego jego wydanie postanowienia Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego Powiatu Grodzkiego w B. z dnia [...] lutego 2015 r., nr [...]; 2. zasądza od P. Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego w B. na rzecz skarżącego "K. B. Sp. z o.o." Sp. K. w B. kwotę 357 (trzysta pięćdziesiąt siedem) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie

Skarga została wywiedziona na podstawie następujących okoliczności.

1. W piśmie z dnia [...] października 2014 r. Stowarzyszenie P. poinformowało Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego Powiatu Grodzkiego w B. o prowadzeniu od dłuższego czasu robót budowlanych na obiekcie przy ul. [...] w B. bez dopełnienia obowiązku umieszczenia tablicy informującej o przeznaczeniu obiektu, autorze dokumentacji technicznej, pozwoleniu na budowę, kierowniku budowy itp.

2. W związku z powyższym w dniu [...] listopada 2014 r. powiatowy organ nadzoru budowlanego przeprowadził kontrolę nieruchomości położonej przy ul. [...] w B. W trakcie tej kontroli ustalono, że wykonywana jest nowa elewacja 2 – kondygnacyjnego budynku. Inwestorem jest M. K., który w rozmowie telefonicznej w dniu [...] listopada 2014 r. poinformował, że nie może udzielić żadnych informacji, ponieważ wyjeżdża za granicę na około 1 miesiąc. Na tym etapie przyjęto, że wykonywane docieplenie wymagało zezwolenia.

3. W związku z kolejnym pismem Stowarzyszenia w którym wnioskowano o podanie podstawy przyjęcia, że prowadzone roboty na obiekcie są tylko robotami związanymi z ociepleniem, postanowiono przeprowadzić kolejną kontrolę w dniu w dniu [...] grudnia 2014 r. O dacie kontroli poinformowano inwestora (zawiadomienie został skutecznie doręczone w dniu [...] grudnia 2014 r.). Ostatecznie kontroli nie przeprowadzono z uwagi na nieobecność właściciela.

4. W dniu [...] stycznia 2015 r. powiatowy organ nadzoru budowlanego wszczął postępowanie w sprawie samowolnie wykonywanych robót związanych z przebudową przedmiotowego budynku oraz poinformował, że w dniu [...] stycznia 2015 r. zostaną przeprowadzone oględziny. Zawiadomienie zostało skutecznie doręczone inwestorowi w dniu [...] stycznia 2015 r. Z uwagi na nieobecność inwestora nie przeprowadzono oględzin wykonywanych robót budowlanych w budynku.

5. W piśmie z dnia [...] stycznia 2015 r. inwestor podał, że proces wykonywania elewacji został zakończony. Z żalem jednak musi stwierdzić, iż nastąpiło zaniedbanie zgłoszenia jej wykonania.

6. W dniu [...] stycznia 2015 r. przeprowadzono kontrolę z udziałem świadków, bez udziału inwestora. Podczas tej kontroli ustalono, że na nieruchomości przy ul. [...] w B. znajduje się wolnostojący, murowany, dwukondygnacyjny budynek z dachem płaskim. Nieruchomość ogrodzona jest płotem. W budynku prowadzone są roboty polegające na zdemontowaniu w całości starej stolarki okiennej i drzwiowej, skuciu w całości starych posadzek i podłóg, skuciu w całości (na wszystkich kondygnacjach) tynków wewnętrznych, zdemontowaniu instalacji wewnętrznych. Obecnie wykonywana jest: część tynków wewnętrznych na piętrze wraz z wylaną posadzką betonową w jednym pomieszczeniu, stelaże z profili aluminiowych dla nowych ścianek działowych, na ścianach i stropach układane są przewody instalacyjne, zamurowano część otworów wewnętrznych cegłą rozbiórkową. Wykonana została ponadto nowa elewacja zewnętrzna budynku. Na placu budowy znajdują się zdemontowane elementy kabli telekomunikacyjnych, kanalizacji teletechnicznej i studnia telekomunikacyjna. Obecni podczas kontroli świadkowie zeznali, że przy budynku zostały rozebrane tarasy i przedsionek wejściowy do budynku, ponadto zamurowano cały ciąg okien (w poziomie parteru) od strony sąsiedniego przedszkola (zlokalizowanego na działce nr [...]). Roboty wykonywane są od października 2014 r. Nadto w piśmie z dnia [...] lutego 2015 r. Prezydent Miasta B. poinformował, że w okresie ostatnich czterech lat nie udzielił żadnego pozwolenia na budowę lub przebudowę budynku dawnego żłobka przy ul. [...] w B.

7. W oparciu o zgromadzony materiał dowodowy organ I instancji stwierdził, że inwestor wykonuje samowolnie przebudowę budynku żłobka zlokalizowanego na działkach nr [...], [...] i [...] położonych przy ul. [...] w B. Postanowieniem z dnia [...] lutego 2015 r. nr [...], na mocy art. 50 ust. 1 pkt 1 i ust. 3 ustawy – Prawo budowlane, wstrzymał prowadzenie robót oraz zobowiązał M. K. i A. K. – wspólników spółki K. sp. z o.o. spółka komandytowa do przedłożenia określonych dokumentów.

8. Zażalenie na to postanowienie złożyła Spółka reprezentowana przez Prezesa – M. K. W uzasadnieniu podano, że przedmiotowy budynek to przychodnia a nie żłobek (jako dowód dołączono wypis z kartoteki budynków). Budynek był remontowany a na dzień złożenia zażalenia pozostały niewielkie roboty wykończeniowe. W związku z tym wstrzymanie robót jest bezprzedmiotowe. Jednocześnie wywiedziono, że w trakcie remontu ścian i posadzek ujawnione zostały znaczne zniszczenia powstałe na skutek złego stanu technicznego budynku i zagrzybienia i w związku z tym zdecydowano o rozszerzeniu zakresu robót. Inwestor zwrócił się z zapytaniem do organu czy konieczne jest wstrzymanie robót niewymagających zgłoszenia ani tym bardziej pozwolenia na budowę a polegających na układaniu płytek, szpachlowaniu, malowaniu ścian. Podniósł, że w przypadku ich wstrzymania zostanie narażony na ogromne straty. Nadto zarzucił, ze postanowienie powinno być poprzedzone kontrolą przeprowadzoną w obecności przedsiębiorcy, bądź osoby przez firmę upoważnionej. Zaznaczył przy tym, że nie było nigdy złej woli z jego strony na uczestniczenie w kontrolach. Zawiadomienia odbierał po terminach wyznaczonych kontroli a jego nieobecność była następstwem trudnej sytuacji rodzinnej.

9. P. Wojewódzki Inspektor Nadzoru Budowlanego, postanowieniem z dnia [...] marca 2015 r. nr [...], utrzymał w mocy zaskarżone rozstrzygnięcie. W uzasadnieniu podano, że przedmiotem niniejszego postępowania są samowolnie wykonywane roboty budowlane w budynku (dawnego żłobka) zlokalizowanym na działkach nr [...], [...] i [...] przy ul. [...] w B. Od października 2014 r. wykonywane są następujące roboty w budynku: nowe elewacje zewnętrzne, wymiana tynków i posadzek, wybudowanie nowych ścianek działowych, zamurowanie ciągu okien w poziomie parteru i tym samym zmiana elewacji, likwidacja istniejących tarasów zewnętrznych i przedsionka wejściowego, demontaż wszystkich instalacji wewnętrznych i w całości starej stolarki okiennej i drzwiowej, a także demontaż istniejącej w obrębie działki podziemnej instalacji teletechnicznej. W ocenie organu odwoławczego zakres powyższych robót nie jest wyłącznie konserwacją ani remontem budynku a niewątpliwie jego przebudową zdefiniowaną w art. 3 pkt 7a ustawy – Prawo budowlane, która wymagała pozwolenia na budowę. W odniesieniu do takiego przypadku właściwe stają się procedury naprawcze przewidziane w art. 50-51 ustawy – Prawo budowlane. W niniejszej sprawie organ I instancji właściwie zastosował przepis art. 50 ust. 1 pkt 1 i ust. 3 ustawy – Prawo budowlane. W budynku bowiem wykonywane są roboty budowlane wymagające uzyskania pozwolenia na budowę, którego inwestor nie uzyskał. Należało więc inwestorowi wstrzymać prowadzenie robót i zobowiązać go do dostarczenia dokumentów przewidzianych w tym postępowaniu naprawczym. Ocena techniczna, w tym i inwentaryzacja, wykonanych robót wskaże bowiem czy obiekt nie powoduje zagrożenia dla bezpieczeństwa ludzi i mienia oraz wskaże ewentualne roboty do wykonania, aby temu zapobiec. Pozwoli również organowi I instancji na dalsze działania w niniejszej sprawie. Zaskarżone postanowienie wydane zostało zgodnie z przepisami prawa.

10. Skargę od tego postanowienia do sądu administracyjnego złożyła Spółka reprezentowana przez Prezesa – M. K. i zarzuciła naruszenie:

- art. 105 w zw. z art. 126 k.p.a. poprzez jego błędne niezastosowanie przejawiające się tym, że rozpoczęto postępowanie w sprawie w sytuacji, gdy na dzień kontroli i wydania postanowienia przez organ I instancji całość prac została ukończona, a trwały jedynie prace o charakterze kosmetycznym, co obligowało organ do umorzenia postępowania;

- art. 81a ustawy - Prawo budowlane, poprzez przeprowadzenie kontroli z rażącym naruszeniem prawa przez groźby i wprowadzenie w błąd osoby niebędącej pracownikiem Spółki nieuprawnionej do udostępnienia nieruchomości, z przełamaniem zabezpieczeń kontrolowanej nieruchomości, przywołaniem jedynie pełnoletniego świadka i rezygnację z przywołania inwestora, kierownika budowy lub robót lub wyznaczonego pracownika, bądź osób przez nich upoważnionych oraz właściciela lub zarządcy obiektu, uniemożliwienie zapoznania i odniesienia się do protokołów kontroli - czym złamano minimum gwarancji poszanowania praw osób, których dotyczą działania organu nadzoru budowlanego i naruszono w istotny sposób standardy postępowania obowiązujące w zakresie czynności kontrolnych organów nadzoru budowlanego;

- art. 6, 7, 77 § 1, 80 k.p.a. w zw. z art. 50 ustawy – Prawo budowlane, poprzez złamanie zasady swobodnej oceny dowodów, pominięcie materiału dowodowego zebranego w sprawie, lakonicznej i jednostronnej jego ocenie, wydania rozstrzygnięcia sprzecznego z zasadami logiki i doświadczenia życiowego, co doprowadziło do błędnego przyjęcia, że "zakres powyższych robót nie jest wyłącznie konserwacją ani remontem a niewątpliwie jego przebudową", przez co wymaga bezwzględnego wstrzymania robót, a procedura naprawcza nie mogła być skutecznie przeprowadzona;

- art. 8, 11, 107 k.p.a., poprzez brak motywów postanowienia odzwierciedlających rację decyzyjną, wyjaśnienia przesłanek jakimi kierowano się przy wydaniu postanowienia, pominięcie dowodów i okoliczności przemawiających za umorzeniem postępowania bądź prawidłowego wdrożenia procedur naprawczych z art. 50 - 51 ustawy – Prawo budowlane, niewskazania braków w załączonych przez Prezesa Spółki dokumentach inwentaryzacji i oceny technicznej, brak wszechstronnego uzasadnienia faktycznego i prawnego, wskazania faktów, które organ uznał za udowodnione, dowodów, na których się oparł, oraz przyczyn, z powodu których innym dowodom odmówił wiarygodności i mocy dowodowej, co wskazuje na brak procesu rzeczowej konkretyzacji dlaczego postępowanie nie może być umorzone, względnie jakie są braki wymienionych pism oraz dlaczego pozostałe zarzuty podniesione w odwołaniu przez stronę skarżącą, zdaniem organu, nie zasługują na uwzględnienie;

- art. 28 ustawy – Prawo budowlane w zw. z art. 8 i art. 117 Kodeksu spółek handlowych, poprzez skierowanie postanowienia do niewłaściwego podmiotu, tj. wspólników - komandytariuszy Spółki "K. Sp z o.o." Sp. k" M. K. i A. K. w sytuacji gdy postanowienie powinno być skierowane do komplementariusza, tj. samej K. Sp. z o.o., jako jedynego podmiotu uprawnionego do reprezentacji spółki komandytowej, co miało wpływ na treść rozstrzygnięcia poprzez uniemożliwienie lub co najmniej utrudnienie należytej reprezentacji Spółki komandytowej w postępowaniu;

- art. 9 k.p.a., poprzez brak właściwego i skonkretyzowanego określenia przedmiotu postanowienia polegające na skierowaniu rozstrzygnięcia, pod względem przedmiotowym do budynku żłobka (a nie prawidłowo do budynków szpitali i zakładów opieki medycznej) zlokalizowanego na działkach [...], [...], [...] w sytuacji gdy na działce nr [...] znajduje się jeden budynek przychodni, na działce nr [...] znajduje się kolejny budynek przychodni, zaś działka nr [...] jest niezabudowana, więc nie można jednoznacznie stwierdzić konkretnie którą nieruchomość organ miał na myśli.

Wskazując na powyższe naruszenia strona skarżąca wniosła o uchylenie postanowień obu instancji i umorzenie postępowania ewentualnie uchylenie postanowień obu instancji i przekazanie sprawy do ponownego rozpatrzenia organowi I instancji.

11. Organ w odpowiedzi na skargę wniósł o jej oddalenie i generalnie podtrzymał swoje stanowisko zawarte w zaskarżonym postanowieniu.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku zważył co następuje.

Skarga podlega uwzględnieniu, przede wszystkim dlatego, że zasadnym okazał się zarzut skierowania postanowienia do niewłaściwego podmiotu, tj. do wspólników - komandytariuszy Spółki "K. Sp z o.o." Sp. k" M. K. i A. K. podczas gdy postanowienie powinno być skierowane do komplementariusza, tj. Sp. z o.o. K.

Inwestorem w sprawie niniejszej jest spółka komandytowa, która działa pod firmą "K. Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością" Spółka Komandytowa. Z odpisu KRS wynika, że wspólnikami spółki komandytowej są: K. Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością, K. M., K. A. Komandytariuszami są: K. M. i K. A. Natomiast komplementariuszem K. Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością. Uprawnionym do reprezentacji spółki jest komplementariusz jednoosobowo.

Zgodnie z art. 102 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (t.j. Dz.U. z 2013 r., poz. 1030 ze zm. dalej powoływana jako k.s.h.) spółką komandytową jest spółka osobowa mająca na celu prowadzenie przedsiębiorstwa pod własną firmą, w której wobec wierzycieli za zobowiązania spółki co najmniej jeden wspólnik odpowiada bez ograniczenia (komplementariusz), a odpowiedzialność co najmniej jednego wspólnika (komandytariusza) jest ograniczona. Z powyższego wynika, że w spółce komandytowej występują dwie kategorie wspólników: komplementariusz, który odpowiada za zobowiązania spółki wobec wierzycieli bez ograniczenia, oraz komandytariusz, którego odpowiedzialność za te zobowiązania jest ograniczona. W klasycznym modelu spółki komandytowej odpowiedzialność komplementariusza jest odpowiedzialnością osobistą, nieograniczoną, solidarną i subsydiarną. Odpowiedzialność osobista oznacza, że za zobowiązania spółki komplementariusz ponosi odpowiedzialność ze swego majątku osobistego: zarówno wspólności łącznej, jak i swego majątku odrębnego. Odpowiedzialność nieograniczona oznacza, że nie można ograniczyć w stosunkach zewnętrznych odpowiedzialności wspólnika, odnoszącej się do majątku osobistego, za zobowiązania spółki. Odpowiedzialność solidarna oznacza, że każdy ze wspólników razem ze spółką i innymi wspólnikami odpowiada za całość długu. W przypadku spełnienia świadczenia przez któregoś ze wspólników lub niektórych z nich, albo wszystkich, ale nie w częściach równych, przysługuje im wzajemne prawo do rozliczeń regresowych. Odpowiedzialność subsydiarna modyfikuje odpowiedzialność solidarną w ten sposób, że wierzyciel spółki może prowadzić egzekucję z majątku wspólnika w przypadku, gdy egzekucja z majątku spółki okaże się bezskuteczna. Odpowiedzialność komandytariusza jest ograniczona do wysokości sumy komandytowej i nie ma charakteru osobistej, solidarnej i subsydiarnej.

W sprawie niniejszej mamy do czynienia ze specyficzną konstrukcją spółki komandytowej a mianowicie z taką w której komplementariuszem jest spółka z ograniczoną odpowiedzialnością a więc osoba prawna. W takiej sytuacji mają zastosowanie wszelkie reguły obowiązujące w stosunku do komplementariuszy, jednakże należy uwzględnić specyfikę dotyczącą spółki z ograniczoną odpowiedzialnością. Zgodnie z art. 151 § 4 k.s.h. wspólnicy spółki z ograniczoną odpowiedzialnością nie odpowiadają za zobowiązania spółki. Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością jest spółką handlową o kapitałowym charakterze, mającą osobowość prawną, działającą w oparciu o kapitał zakładowy podzielony na udziały, ponoszącą odpowiedzialność całym swoim majątkiem za zobowiązania spółki. W spółce tej wyłączona jest odpowiedzialność wspólników za jej zobowiązania.

Przenosząc te ogólne uwagi na grunt sprawy niniejszej podać należy, że K. M. i K. A. jako komandytariusze spółki komandytowej nie mogli być zobowiązani do przedłożenia określonych dokumentów. Podmiotem zobowiązanym powinna być Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością K. jako komplementariusz spółki komandytowej. Skierowanie rozstrzygnięcia do podmiotu nie ponoszącego odpowiedzialności za zobowiązania spółki, czyli de facto skierowanie rozstrzygnięcia do podmiotu, który nie powinien być stroną postępowania, stanowi kwalifikowaną wadę, o jakiej mowa w art. 156 § 1 pkt 4 k.p.a i jest przesłanką stwierdzenia nieważności.

Nadto w ocenie Sądu zasadny jest zarzut naruszenia art. 81a ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. – Prawo budowlane (t.j. Dz.U. z 2013 r., poz. 1409 ze zm., dalej powoływana jako p.b.). W treści art. 81a ust. 2 p.b. uregulowano podstawowe zasady przeprowadzania czynności kontrolnych wykonywanych przez organy nadzoru budowlanego. Wynika z niego, że czynności kontrolne przeprowadza się w obecności inwestora, kierownika budowy lub robót, kierownika zakładu pracy lub wyznaczonego pracownika, bądź osób przez nich upoważnionych albo w obecności właściciela lub zarządcy obiektu, a w lokalu mieszkalnym - w obecności pełnoletniego domownika i przedstawiciela administracji lub zarządcy budynku. Przepis ten jest związany z art. 81 ust. 4 p.b., w którym m.in. organom nadzoru budowlanego przyznano prawo do dokonywania czynności kontrolnych przy wykonywaniu obowiązków określonych przepisami prawa budowlanego oraz z art. 81a ust. 1 p.b., w którym organom nadzoru budowlanego przyznano prawo wstępu do obiektów budowlanych oraz na teren budowy lub zakładu pracy. W orzecznictwie zgodnie przyjmuje się, że przepis art. 81a ust. 2 p.b. musi być rozumiany jako przepis szczególny wobec przepisów Kodeksu postępowania administracyjnego. Nie mają w związku z tym do niego zastosowania wymagania stawiane czynnościom dowodowym, przede wszystkim wymóg uprzedniego, z odpowiednim wyprzedzeniem, zawiadomienia o miejscu i terminie przeprowadzenia takich czynności (art. 79 § 1 k.p.a.). Natomiast spełnienie minimum gwarancji poszanowania praw osób, których mogą dotyczyć działania organu nadzoru budowlanego, jest zagwarantowane w przypadku czynności kontrolnych tym, że zapewnia się w nich udział którejś z osób wymienionych w art. 81a ust. 2 p.b. (vide: wyrok NSA z 13 marca 2014 r., II OSK 2515/12, Lex nr 1522474). Z treści tej regulacji wynika, że w trakcie kontroli musi być obecna któraś z osób wymienionych w art. 81a ust. 2 p.b. i to jest zasada. Wyjątek przewidziany jest w odniesieniu do kontroli podmiotu niebędącego przedsiębiorcą. Wówczas prawodawca dopuszcza przeprowadzenie kontroli w razie nieobecności osób, o których mowa w ust. 2, gdy jest to szczególnie uzasadnione. Kontrola musi się odbyć w obecności, jak stanowi ustawa, "przywołanego pełnoletniego świadka", czyli osoby pełnoletniej. Użycie sformułowania "w uzasadnionych przypadkach" oznacza, że organ musi wykazać niezbędność dokonania kontroli bez udziału osób wymiennych w ust. 2.

W sprawie niniejszej okoliczności faktyczne mogą istotnie sugerować, że inwestor utrudniał (nie chciał) uczestniczyć ani w oględzinach, ani w kontrolach. Po pierwszej kontroli przeprowadzonej w dniu [...] grudnia 2014 r., poinformował, że nie może udzielić żadnych informacji, ponieważ wyjeżdża za granicę. Wyznaczone na dzień [...] stycznia 2015 r. oględziny budynku nie zostały przeprowadzone z uwagi na nieobecność inwestora. Inwestor zawiadomienie odebrał już po terminie oględzin. Także kontrola wyznaczona na dzień [...] grudnia 2014 r. nie była skuteczna z uwagi na nieobecność inwestora, który i w tym wypadku zawiadomienie odebrał po wyznaczonym terminie, tj. [...] grudnia 2014 r. Niemniej jednak pomimo takiej postawy inwestora uzasadniającej zastosowanie wyjątku z ust. 3 art. 81a p.b. protokół kontroli z dnia [...] stycznia 2015 r. nie mógł stanowić wartości dowodowej. Z uwagi na to, że inwestor jest przedsiębiorcą wyjątek z ust. 3 nie mógł mieć w sprawie zastosowania. Oznacza to, że kontrola powinna być przeprowadzona w obecności którejś z osób wymienionych w ust. 2. Niedopuszczalne zaś było jej przeprowadzenie w obecności przywołanych pełnoletnich świadków.

Z uwagi na powyższe uchybienia Sąd uznał za przedwczesne wypowiadanie się w przedmiocie merytorycznych zarzutów skargi. Rozpoznając sprawę ponownie organy w sposób prawidłowy, bez naruszenia przepisów postępowania ustalą stan faktyczny sprawy. W przypadku wydawania rozstrzygnięcia prawidłowo określą podmiot zobowiązany.

Mając powyższe na uwadze na podstawie art. 145 § 1 ust. 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.) orzeczono jak w sentencji. Zwrot kosztów postępowania sądowego od organu na rzecz strony skarżącej orzeczono w oparciu o art. 200 ww. ustawy. Do kosztów zaliczono wpis sądowy (100 zł), opłatę skarbową od pełnomocnictwa (17 zł) oraz koszty ustanowienia pełnomocnika z wyboru ustalone przy uwzględnieniu charakteru sprawy i niezbędnego nakładu pracy pełnomocnika - § 18 ust. 1 pkt 1 lit. c w zw. z § 2 ust. 1 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (t.j. Dz. U. z 2013 r., poz. 461 ze zm.).