Postanowienie z dnia 1998-01-13 sygn. II CKN 529/97

Drukuj dokument lub zaznaczenie Kopiuj zaznaczony tekst bez formatowania

Sygn. akt II CKN 529/97

Postanowienie z dnia 13 stycznia 1998 r.

Kasacja nie przysługuje w sprawie o sprostowanie oznaczenia nieruchomości na podstawie art. 27 ustawy z dnia 6 lipca 1982 r. o księgach wieczystych i hipotece (Dz. U. Nr 19, poz. 147 ze zm.).

Przewodniczący: sędzia SN T. Żyznowski (sprawozdawca).

Sędziowie SN: M Sychowicz, Z. Świeboda.

Sąd Najwyższy po rozpoznaniu w dniu 13 stycznia 1998 roku na rozprawie sprawy z wniosku Teodora W., z udziałem Tadeusza P., Marii P. i Janiny N., o sprostowanie wpisu w księdze wieczystej Kw nr (...), na skutek kasacji wnioskodawcy od postanowienia Sądu Wojewódzkiego w Bielsku-Białej z dnia 28 lutego 1997 r. sygn. akt (...)

postanowił odrzucić kasację.

Uzasadnienie:

Postanowieniem z dnia 28 października 1996 r. sygn. akt Kw nr 4830, Sąd Rejonowy - Wydział Ksiąg Wieczystych odmówił wpisu - poprzez sprostowanie wpisu dokonanego w Kw nr 39274, stwierdzając, że - po ponownym rozpoznaniu tej sprawy - nie znalazł podstaw do sprostowania prawomocnego wpisu z dnia 20 września 1991 r. Złożoną przez wnioskodawcę Teodora W. apelację Sąd Wojewódzki oddalił - zaskarżoną postanowieniem z dnia 28 lutego 1997 r. sygn. akt (...) - podzielając ustalenia sądu pierwszej instancji i wnioski z nich wynikające co do braku podstaw dokonania wnioskowanego przez wnioskodawcę wpisu.

Kasację złożył wnioskodawca Teodor W.

Skarżący zarzucił naruszenie prawa materialnego, tj. art. 46 ust. 1 i art. 31 ust. 1 ustawy z dnia 6 lipca 1982 r. o księgach wieczystych i hipotece (Dz. U. Nr 19, poz. 147 ze zm.), przez oparcie dokonanego w księdze wieczystej wpisu na dokumencie nie stanowiącym podstawy do takiego wpisu. Wskazując na powyższe, autor kasacji wnosił o uchylenie zaskarżonego postanowienia i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania sądowi drugiej instancji.

Sąd Najwyższy zważył, co następuje:

Prawomocnym wpisem z dnia 20 września 1991 r. w dziale I Kw nr 39274 Sądu Rejonowego w Bielsku-Białej zmienione zostało oznaczenie i powierzchnia dotychczasowej parceli gruntowej 934/2 o powierzchni 0,1892 ha na działkę nr 934/6, a następnie na działkę 5772 o powierzchni 0,2364 ha. Stosownie do art. 27 ustawy z dnia 6 lipca 1982 r. o księgach wieczystych i hipotece (Dz. U. Nr 19, poz. 147 ze zm.), który dotyczy sprostowania oznaczenia nieruchomości, w razie niezgodności danych z ewidencji gruntów i budynków z oznaczeniem nieruchomości w księdze wieczystej sąd rejonowy dokonuje na wniosek właściciela nieruchomości lub z urzędu - sprostowania oznaczenia nieruchomości na podstawie danych z ewidencji gruntów i budynków. Wpisy w dziale I-O księgi wieczystej obejmują dane, o których stanowi § 21 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 18 marca 1992 r. w sprawie wykonania przepisów o księgach wieczystych i hipotece (Dz. U. Nr 29, poz. 128 ze zm.), w tym oznaczenie i obszar nieruchomości. Wpisy te nie są objęte ani domniemaniem prawdziwości księgi wieczystej, ani rękojmią jej wiary publicznej.

Nie znajduje tutaj zastosowania przepis o niezgodności treści księgi wieczystej z rzeczywistym stanem prawnym. Miarodajne są - jak stanowi powołany art. 27 ustawy o księgach wieczystych i hipotece - dane z ewidencji gruntów i budynków. Zmiany te nie przesądzają prawa własności. Stosownie do art. 392 § 1 k.p.c., kasacja do Sądu Najwyższego przysługuje stronie od wyroku lub postanowienia, wydanych przez sąd drugiej instancji i kończących postępowanie w sprawie. W postępowaniu wieczystoksięgowym sąd rejonowy rozpoznaje sprawy o wpis w księdze wieczystej w postępowaniu nieprocesowym. Regulujący kwestię trybu postępowania art. 37 ustawy o księgach wieczystych i hipotece odsyła do art. 519¹ k.p.c. Ten zaś stanowi, że - poza wyczerpująco wymienionymi w nim sprawami - kasacja nie przysługuje, jeżeli przepisy o postępowaniu nieprocesowym przewidują możliwość zmiany lub uchylenia prawomocnego postanowienia.

Uwzględniając brzmienie tego - o charakterze ogólnym - przepisu art. 519¹ k.p.c. oraz art. 27 ustawy o księgach wieczystych i hipotece należy stwierdzić, że postanowienie w przedmiocie oznaczenia nieruchomości w księdze wieczystej nie jest orzeczeniem kończącym postępowanie (por. m.in. orzecz. z dnia 14 listopada 1996 r. I CKN 7/96, OSNC 1997, z. 3, poz. 31). Artykuł 27 ustawy o księgach wieczystych i hipotece realizuje postulat ścisłego powiązania danych objętych treścią wpisów w dziale I-O i ustawa w niczym nie krępuje osoby uprawnionej do zgłoszenia wniosku o sprostowanie orzeczenia w każdym czasie, w celu uzyskania zgodności danych objętych treścią wpisów w tym dziale z danymi ewidencji gruntów i budynków. Możliwość aktualizowania danych, o których mowa w omawianym art. 27 cyt. ustawy, przesądza o niedopuszczalności kasacji od postanowienia w przedmiocie sprostowania oznaczenia nieruchomości. Złożona zatem kasacja podlegała odrzuceniu przez sąd drugiej instancji (art. 393⁵ k.p.c.). Z przyczyn powyższych i na podstawie art. 393⁸ k.p.c. orzeczono jak w sentencji postanowienia.

OSNC 1998 r., Nr 7-8, poz. 128