Postanowienie z dnia 1997-12-08 sygn. III CKN 289/97

Drukuj dokument lub zaznaczenie Kopiuj zaznaczony tekst bez formatowania

Sygn. akt III CKN 289/97

Postanowienie z dnia 8 grudnia 1997 r.

Artykuł 130 § 1 zd. 2 k.p.c. nie dopuszcza możliwości przypisania pismu procesowemu innej treści niż została w nim wyrażona.

Przewodniczący: sędzia SN M. Wysocka (sprawozdawca).

Sędziowie SN: K. Kołakowski, Z. Świeboda.

Sąd Najwyższy po rozpoznaniu w dniu 8 grudnia 1997 r. na rozprawie sprawy z powództwa Kazimiery K. przeciwko Stanisławowi K. o rozwód, na skutek kasacji pozwanego od wyroku Sądu Apelacyjnego w Lublinie z dnia 24 kwietnia 1997 r. sygn. akt (...)

postanowił odrzucić kasację.

Uzasadnienie:

Wyrokiem z dnia 24 kwietnia 1997 r. Sąd Apelacyjny w Lublinie oddalił apelację pozwanego Stanisława K. od orzeczenia wydanego w sprawie o rozwód przez Sąd Wojewódzki w Siedlcach. W dniu 26 kwietnia 1997 r. pozwany złożył pismo procesowe zawierające wniosek o zmianę wyroku sądu pierwszej instancji w sposób przezeń wskazany oraz wniosek o zwolnienie od kosztów sądowych. Wniosek o doręczenie wyroku z uzasadnieniem Sądu Apelacyjnego pozwany złożył w dniu 14 maja 1997 r., następnie zaś - przed upływem miesiąca od doręczenia mu tego uzasadnienia - wniósł kasację, przedstawioną do rozpoznania Sądowi Najwyższemu. Kasacja pozwanego jest niedopuszczalna. Konieczną przesłanką wniesienia kasacji jest żądanie przez stronę doręczenia orzeczenia z uzasadnieniem sądu drugiej instancji, w terminie tygodniowym od dnia ogłoszenia sentencji (art. 387 § 3 w zw. z art. 393⁴ k.p.c.). Strona, która wniosku takiego w ustawowym terminie nie złożyła, traci uprawnienie zaskarżenia wyroku kasacją. Przesądza to o niedopuszczalności kasacji wniesionej bez zachowania wymaganego trybu. Taki stan rzeczy ma miejsce w niniejszej sprawie.

Pismo procesowe pozwanego, złożone przed upływem tygodnia od ogłoszenia wyroku Sądu Apelacyjnego, nie zawierało wniosku o doręczenie wyroku z uzasadnieniem. Nie wchodziła w rachubę możliwość potraktowania pisma jako takiego wniosku przy zastosowaniu art. 130 § 1 zd. 2 k.p.c.; z przepisu tego wynika dyrektywa rozpoznania pisma zgodnie z jego treścią, także wówczas, gdy zostanie ono mylnie oznaczone lub dotknięte innymi oczywistymi niedokładnościami, natomiast przepis ten nie dopuszcza - rzecz jasna - możliwości przypisania pismu procesowemu innej treści niż w nim wyrażona. Bezskuteczne jest przepisywanie pismu ex post - czy to przez sąd, czy przez stronę - domniemanej intencji, nie znajdującej odzwierciedlenia w treści pisma i mającej w konsekwencji prowadzić do jej zmiany. Wniosek pozwanego z dnia 26 kwietnia 1997 r. nie zawierał żądania doręczenia wyroku z uzasadnieniem i w drodze później podejmowanych czynności nie można mu było przypisać (nadać) takiej treści. Wniosek z dnia 14 maja 1997 r. był natomiast bezskuteczny, jako wniesiony po upływie terminu ustawowego.

W konsekwencji kasację pozwanego należało uznać za niedopuszczalną wskutek niezachowania opisanego na wstępie, wymaganego trybu postępowania i - wobec nieodrzucenia jej przez sąd drugiej instancji, pomimo istnienia po temu przesłanek - orzec o jej odrzuceniu stosownie do art. 393⁸ § 1 k.p.c.

OSNC 1998 r., Nr 5, poz. 90