Postanowienie z dnia 2013-06-14 sygn. VIII Cz 344/13
Numer BOS: 73943
Data orzeczenia: 2013-06-14
Rodzaj organu orzekającego: Sąd powszechny
Sędziowie: Hanna Matuszewska (przewodniczący), Ilona Dąbek , Rafał Krawczyk
Najważniejsze fragmenty orzeczenia w Standardach:
- Właściwość wyłączna w sprawach ze stosunku małżeństwa (art. 41 k.p.c.)
- Właściwość miejscowa w sprawie o ustanowienie rozdzielności majątkowej
Sygn. akt VIII Cz 344/13
POSTANOWIENIE
Dnia 14 czerwca 2013 r.
Sąd Okręgowy w Toruniu VIII Wydział Cywilny Odwoławczy
w składzie następującym:
Przewodnicząca SSO Hanna Matuszewska (spr.)
Sędziowie SO Rafał Krawczyk, SO Ilona Dąbek
po rozpoznaniu w dniu 14 czerwca 2013 r. w Toruniu
na posiedzeniu niejawnym
sprawy z powództwa E. Z.
przeciwko K. Z.
o ustanowienie przez Sąd rozdzielności majątkowej
na skutek zażalenia powódki
na postanowienie Sądu Rejonowego w Toruniu
z dnia 8 marca 2013 r.
sygn. akt III RC 176/13
postanawia: oddalić zażalenie
UZASADNIENIE
Powódka E. Z. w pozwie przeciwko K. Z. wniosła o ustanowienie rozdzielności majątkowej.
Postanowieniem z dnia 8 marca 2013 r. Sąd Rejonowy w Toruniu uznał się niewłaściwym i przekazał sprawę według właściwości wyłącznej do Sądu Rejonowego w O. – Wydziału III Rodzinnego i Nieletnich. Sąd ten w uzasadnieniu wskazał, iż zgodnie z art. 41 k.p.c. powództwo ze stosunku małżeństwa wytacza się wyłącznie przed sąd, w którego okręgu małżonkowie mieli ostatnie wspólne miejsce zamieszkania, jeżeli choć jedno z nich w okręgu tym jeszcze ma miejsce zamieszkania lub zwykłego pobytu. W braku takiej podstawy wyłącznie właściwy jest sąd miejsca zamieszkania strony pozwanej, a jeżeli tej podstawy nie ma –sąd miejsca zamieszkania powoda. Z pozwu i pisma powódki z 25 lutego 2013 r. wynika natomiast, że małżonkowie mieli ostanie miejsce zamieszkani w O. zaś pozwany nadal tam zamieszkuje.
W zażaleniu na powyższe postanowienie powódka wniosła o rozpatrzenie jej sprawy w Sądzie Rejonowym w Toruniu. Wskazała, że mieszka w T., ma 4-miesięczne dziecko, i nie jest w stanie odbyć tak dalekiej podróży, dodawała też że stan zdrowia sprawia, że jest jej trudno się poruszać. Podniosłą także, że jej jedyny dochód do zasiłek rodzinny na córkę i zasiłek z MOPR, a wyjazd obciąży jej niski budżet.
Sąd Okręgowy zważył, co następuje.
Nie było podstaw do uwzględnienia zażalenia powódki.
Zgodnie z art. 41 k.p.c. „powództwo ze stosunku małżeństwa wytacza się wyłącznie przed sąd, w którego okręgu małżonkowie mieli ostatnie miejsce zamieszkania, jeżeli choć jedno z nich w okręgu tym jeszcze ma miejsce zamieszkania lub zwykłego pobytu. Z braku takiej podstawy wyłącznie właściwy jest sąd miejsca zamieszkania strony pozwanej, a jeżeli i tej podstawy nie ma - sąd miejsca zamieszkania powoda”. Przez powództwo ze stosunku małżeństwa należy rozumieć wszystkie powództwa, których materialnoprawną podstawę stanowią przepisy art. 1-61 6 k.ro. (A. Zieliński, Komentarz do kodeksu postępowania cywilnego, Legalis). Tym samym powództwo o ustanowienie rozdzielności majątkowej (art. 52 k.r.o.) objęte jest hipotezą art. 41 k.p.c., przewidującą właściwość miejscową wyłączną sądu ostatniego miejsca zamieszkania małżonków, pod warunkiem że chociaż jedno z nich nadal w tym okręgu (choć niekonieczne pod tym samym adresem, czy nawet w tej samej miejscowości) ma miejsce zamieszkania lub przebywa.
Powódka zaś przyznała, że ostatnim wspólnym miejscem zamieszkania jej i pozwanego była O., a pozwany nadal tam zamieszkuje (pismo procesowe powódki z 25 lutego 2013 r., k. 10 akt ). W tej sytuacji wyłącznie właściwy jest sąd wO..
Należy podkreślić, że właściwość miejscowa wyłączna oznacza, iż powództwo można wytoczyć tylko przed ściśle określony sąd, wskazany na podstawie kryteriów zawartych ustawie. Wykluczone jest określenie sądu właściwego do rozpoznania sprawy na podstawie jakichkolwiek innych kryteriów, chociażby za wyborem innego sądu przemawiały względy celowości, lub gdyby uczestnictwo w sprawie przed sądem właściwym wiązało się dla strony z poważnymi nawet niedogodnościami. Argumentacja powódki zawarta w zażaleniu nie mogła zatem wpłynąć na zmianę zaskarżonego postanowienia.
Dlatego też Sąd Okręgowy oddalił zażalenie (art. 385 k.p.c. w zw. z art. 397 § 2 zd. 1 k.p.c.).
Treść orzeczenia pochodzi z bazy SAOS (www.saos.org.pl).