Postanowienie z dnia 2017-07-27 sygn. II SA/Lu 892/16

Drukuj dokument lub zaznaczenie Kopiuj zaznaczony tekst bez formatowania

Sentencja

Referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie Marcin Małek po rozpoznaniu w dniu 27 lipca 2017 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku radcy prawnego M. K. R. o przyznanie kosztów reprezentacji z urzędu w sprawie ze skargi I. J. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] czerwca 2016 r. nr [...] w przedmiocie uchylenia decyzji o przyznaniu zasiłku stałego p o s t a n a w i a przyznać radcy prawnemu M. K. R. od Skarbu Państwa (Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie) kwotę 147,60 zł (słownie: sto czterdzieści siedem złotych sześćdziesiąt groszy), obejmującą podatek od towarów i usług w wysokości 27,60 zł (słownie: dwadzieścia siedem złotych sześćdziesiąt groszy), z tytułu kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu.

Uzasadnienie

Postanowieniem z dnia 27 września 2016 r. referendarz sądowy tutejszego sądu przyznał stronie skarżącej prawo pomocy w zakresie obejmującym ustanowienie radcy prawnego. Stosownie do powyższego Okręgowa Izba Radców Prawnych w L. wyznaczyła radcę prawnego M. K. R..

Sprawa została zakończona wyrokiem z dnia 31 stycznia 2017 r., oddalającym skargę strony.

W terminie do wniesienia skargi kasacyjnej od powyższego orzeczenia pełnomocnik strony skarżącej złożył do akt sprawy opinię o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej i wniósł o przyznanie wynagrodzenia za jej sporządzenie oświadczając, że koszty pomocy prawnej nie zostały zapłacone w całości ani w części.

Referendarz sądowy zważył, co następuje:

Zgodnie z art. 250 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2017 r. poz. 1369 - dalej P.p.s.a.) wyznaczony radca prawny otrzymuje wynagrodzenie według zasad określonych w przepisach o opłatach za czynności radców prawnych w zakresie ponoszenia kosztów nieopłaconej pomocy prawnej oraz zwrotu niezbędnych i udokumentowanych wydatków.

Stawki wynagrodzenia i zasady ponoszenia kosztów nieopłaconej pomocy prawnej radcy prawnego obecnie określa rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości z dnia 3 października 2016 r. w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego z urzędu (Dz. U. z 2016 r. poz. 1715 - dalej rozporządzenie). Na mocy § 22 tego rozporządzenia do spraw wszczętych i niezakończonych przed dniem wejścia w życie rozporządzenia stosuje się przepisy dotychczasowe do czasu zakończenia postępowania w danej instancji.

W związku z powyższym wniosek o przyznanie wynagrodzenia za sporządzenie opinii o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej od wyroku wydanego w dniu 31 stycznia 2017 r., a więc po wejściu w życie rozporządzenia, tj. za czynność podjętą w postępowaniu w drugiej instancji rozpoczętym w dniu wydania orzeczenia kończącego postępowanie w pierwszej instancji, należało rozpoznać na nowych zasadach wynikających z tego rozporządzenia. Z jego treści wynika zaś, że do czynności, za które radca prawny ma prawo otrzymać wynagrodzenie należy również sporządzenie opinii o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej. Stosownie bowiem do przepisu § 21 ust. 1 pkt 2 lit. b wspomnianego rozporządzenia za sporządzenie i wniesienie skargi kasacyjnej albo za sporządzenie opinii o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej radca prawny powinien otrzymać 50% opłaty określonej w pkt 1 tego przepisu, a jeżeli nie prowadził sprawy ten sam radca prawny w drugiej instancji - 75% tej opłaty, w obu przypadkach nie mniej niż 120 zł. Ponieważ w niniejszej sprawie przedmiotem skargi nie była należność pieniężna ani też orzeczenie Urzędu Patentowego stąd minimalna stawka opłaty radcy prawnego, zgodnie z § 21 ust. 1 pkt 1 lit. c rozporządzenia, wynosi 240 zł. Obliczając zatem 50% z tak określonej stawki otrzymana kwota, tj. 120 zł, stanowi kwotę wynagrodzenia.

W ocenie referendarza sądowego tak wyliczona kwota jest adekwatna do udziału pełnomocnika w postępowaniu po wzięciu pod uwagę niezbędnego nakładu pracy pełnomocnika, a także charakteru przedmiotowej sprawy.

Wskazaną powyżej opłatę, zgodnie z § 4 ust. 3 powołanego rozporządzenia, należało podwyższyć o obowiązującą stawkę podatku od towarów i usług przewidzianą dla tego rodzaju czynności (obecnie 23 %).

Mając powyższe na uwadze, na podstawie powołanych wyżej przepisów oraz art. 258 § 2 pkt 8 ustawy P.p.s.a. postanowiono jak w sentencji.