Postanowienie z dnia 2017-11-23 sygn. IV SA/Gl 433/17

Numer BOS: 566586
Data orzeczenia: 2017-11-23
Rodzaj organu orzekającego: Wojewódzki Sąd Administracyjny
Sędziowie: Andrzej Majzner (sprawozdawca, przewodniczący)

Zobacz także: Wyrok

Sentencja

Starszy referendarz sądowy w Wojewódzkim Sądzie Administracyjnym w Gliwicach Andrzej Majzner po rozpoznaniu w dniu 23 listopada 2017 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi M. K. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w K. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie przyznania pomocy w formie gorącego posiłku w kwestii wniosku pełnomocnika skarżącego o przyznanie kosztów nieopłaconej pomocy prawnej postanawia: przyznać adwokatowi M. W. kwotę 295,20 zł (dwieście dziewięćdziesiąt pięć zł 20/100) tytułem zwrotu kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej skarżącemu z urzędu;

Uzasadnienie

Postanowieniem z dnia 22 czerwca 2017 r. starszy referendarz sądowy uwzględnił wniosek M. K. o przyznanie prawa pomocy ustanawiając dla niego pełnomocnika z urzędu, na którego Okręgowa Rada Adwokacka w K. wyznaczyła adwokata M. W.

Na rozprawie przeprowadzonej w dniu 22 listopada 2017 r. upoważniona przez wspomnianego pełnomocnika aplikantka adwokacka wniosła i wywiodła jak w skardze. Równocześnie zażądała przyznania kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej skarżącemu z urzędu oświadczając, iż nie zostały one uiszczone w całości ani w części.

Wyrokiem z dnia 22 listopada 2017 r. Sąd orzekł o oddaleniu skargi.

Rozpoznając wniosek zważono, co następuje.

Artykuł 250 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2017 r., poz. 1369 ze zm.) - zwanej dalej p.p.s.a. stanowi, że pełnomocnik procesowy wyznaczony w ramach przyznanego prawa pomocy otrzymuje wynagrodzenie odpowiednio według zasad określonych w przepisach o opłatach za czynności adwokatów, radców prawnych, doradców podatkowych albo rzeczników patentowych w zakresie ponoszenia kosztów nieopłaconej pomocy prawnej oraz zwrotu niezbędnych i udokumentowanych wydatków.

W rozpoznanym przypadku mają zastosowanie przepisy rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 3 października 2016 r. w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu (Dz. U. poz. 1714 ze zm.). Jak wynika z § 2 tego aktu, koszty nieopłaconej pomocy prawnej ponoszone przez Skarb Państwa obejmują: opłatę ustaloną zgodnie z przepisami niniejszego rozporządzenia oraz niezbędne i udokumentowane wydatki adwokata ustanowionego z urzędu. W treści § 4 ust. 1 sformułowano zasadę, zgodnie z którą opłatę ustala się w wysokości określonej w rozdziałach 2-4 tego aktu. Z kolei ustęp 2 przywołanego przepisu umożliwia ustalenie opłaty w wysokości wyższej, a nieprzekraczającej 150 % opłaty ustalonej w ust. 1 uzależniając to od uwzględnienia nakładu pracy adwokata, w szczególności czasu poświęconego na przygotowanie się do prowadzenia sprawy, liczby stawiennictw w sądzie, w tym na rozprawach i posiedzeniach, czynności podjętych w sprawie, w tym czynności podjętych w celu polubownego rozwiązania sporu, również przed wniesieniem pozwu; wartości przedmiotu sprawy; wkładu adwokata w przyczynienie się do wyjaśnienia okoliczności faktycznych, jak również do wyjaśnienia i rozstrzygnięcia istotnych zagadnień prawnych budzących wątpliwości w orzecznictwie i doktrynie oraz od stopnia zawiłości sprawy, w szczególności trybu i czasu prowadzenia sprawy, obszerności zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego, w szczególności dopuszczenia i przeprowadzenia dowodu z opinii biegłego lub biegłych sądowych, dowodu z zeznań świadków, dowodu z dokumentów o znacznym stopniu skomplikowania i obszerności.

Mając na uwadze treść przywołanych wyżej unormowań, w tym oceniwszy działanie pełnomocnika strony przez pryzmat kryteriów wskazanych w cytowanym § 4 ust. 2 rozporządzenia z dnia 3 października 2016 r., przyznano mu zwrot kosztów nieopłaconej pomocy prawnej, w wysokości 295,20 zł, na którą składa się opłata za udział w postępowaniu sądowym pierwszej instancji, w kwocie 240 zł określonej w § 21 ust. 1 pkt 1 lit. c niniejszego aktu wykonawczego. Kwotę tą podwyższono - stosownie do § 4 ust. 3 powołanego rozporządzenia - o podatek od towarów i usług obliczony według stawki 23 %, wynoszący 55,20 zł.

Niniejsze rozstrzygnięcie podjęto nadto na podstawie art. 258 § 1 i § 2 pkt 8 p.p.s.a.

Treść orzeczenia pochodzi z Centralnej Bazy Orzeczeń Sądów Administracyjnych (nsa.gov.pl).

Serwis wykorzystuje pliki cookies. Korzystając z serwisu akceptujesz politykę prywatności i cookies.