Postanowienie z dnia 2018-06-19 sygn. IV SA/Gl 1061/17

Drukuj dokument lub zaznaczenie Kopiuj zaznaczony tekst bez formatowania

Sentencja

Referendarz sądowy w Wojewódzkim Sądzie Administracyjnym w Gliwicach Leszek Wolny po rozpoznaniu w dniu 19 czerwca 2018 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi A. Z. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Częstochowie z dnia [...] r., nr [...] w przedmiocie zasiłku celowego w kwestii wniosku o przyznanie skarżącemu prawa pomocy w zakresie obejmującym ustanowienie pełnomocnika procesowego w osobie adwokata lub radcy prawnego postanawia: odmówić przyznania prawa pomocy.

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 6 marca 2018 r. tutejszy Sąd oddalił skargę wnioskodawcy na ww. decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Częstochowie.

Skarżący złożył wniosek o przyznanie prawa pomocy w zakresie ustanowienia pełnomocnika procesowego w osobie adwokata lub radcy prawnego.

W uzasadnieniu nadesłanego urzędowego formularza PPF, strona oświadczyła, że była pracownikiem zakładów mięsnych w C. i została zwolniona z przyczyn ekonomicznych. Strona opisała swoje stanowisko w sprawie administracyjnej oraz stwierdziła, że pomaga w odbudowie domu.

Skarżący, wg swojego oświadczenia pozostaje we wspólnym dwuosobowym gospodarstwie domowym ze swoim ojcem H. Z. (77 lat).

Skarżący oświadczył, że jest właścicielem domu jednorodzinnego o powierzchni 105 m2, którego nie można sprzedać, nieruchomości rolnej o powierzchni 17.000 m2 (łąka) i domu o powierzchni 700 m2, w którym mieszka razem z ojcem.

Na jedyny dochód wspólnego gospodarstwa domowego skarżącego ma się składać emerytura jego ojca w kwocie 1.385,79 zł. Skarżący oświadczył, że jego zajęciem jest opieka nad własnym ojcem.

Strona oszacowała wydatki miesięczne w sposób następujący: prąd elektryczny (197 zł); podatek od nieruchomości (37 zł na miesiąc); wywóz odpadów (17 zł); woda (94 zł); gaz (20 zł) oraz ogrzewanie mieszkania (w sumie – 1.600 zł, co w podziale na 12 miesięcy daje kwotę140 zł).

Mając powyższe na uwadze, zważono, co następuje.

Stosownie do art. 243 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jednolity w Dz. U. z 2017 r., poz. 1369) – zwanej dalej P.p.s.a. – stronie na jej wniosek może być przyznane prawo pomocy. Z kolei zgodnie z art. 245 § 1 P.p.s.a., prawo pomocy może zostać udzielone w zakresie częściowym lub całkowitym. Prawo pomocy w zakresie całkowitym obejmuje zwolnienie od kosztów sądowych oraz ustanowienie pełnomocnika procesowego z urzędu w osobie adwokata, radcy prawnego, doradcy podatkowego lub rzecznika patentowego (art. 245 § 2 P.p.s.a.).

Z kolei prawo pomocy w zakresie częściowym obejmuje zwolnienie tylko od opłat sądowych w całości lub części (...) lub obejmuje ustanowienie fachowego pełnomocnika w osobie adwokata, radcy prawnego, doradcy podatkowego lub rzecznika patentowego (art. 245 § 3 P.p.s.a.).

Na wstępie należy zaznaczyć, że skarżący składając wniosek o prawo pomocy, zażądał przyznania prawa pomocy w zakresie częściowym, tj. w zakresie ustanowienia profesjonalnego pełnomocnika procesowego.

Mając to na uwadze, odnosząc się do wniosku A. Z., należy przywołać zasadę wyrażoną w art. 246 § 1 pkt 2 P.p.s.a., zgodnie z którą, przyznanie osobie fizycznej prawa pomocy w zakresie częściowym następuje wtedy, gdy wykaże ona, że nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania, bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny.

Skarżący nie zdołał wykazać, że spełnia ustawowe przesłanki skutkujące uwzględnieniem jego wniosku. W ocenie rozpoznającego wniosek skarżący powinien być w stanie ustanowić profesjonalnego pełnomocnika procesowego we własnym zakresie.

Należy podkreślić, że sytuacja materialna wnioskodawcy oraz jego ojca była już wielokrotnie przedmiotem analizy dokonywanej zarówno przez Sąd jak i przez referendarzy sądowych, stąd też okoliczności jej dotyczące są znane z urzędu. Ostatnie z orzeczeń Sądu zapadło w dniu 26 marca 2018 r., w sprawie o sygn. akt II SA/Gl 1205/17. Orzeczeniem tym Sąd tutejszy utrzymał w mocy postanowienie referendarza sądowego z dnia 15 lutego 2018 r., w którym oddalono wniosek o przyznanie prawa pomocy. Stąd też poczynione wówczas spostrzeżenia zachowują aktualność również na gruncie niniejszej sprawy.

Ojciec skarżącego dysponuje stałym źródłem dochodu, obecnie w wysokości 1385,79 zł. Nie jest to dochód znaczący, nie mniej jednak pozwala na zaspokojenie podstawowych potrzeb dwóch osób. Bieżące koszty utrzymania, wynoszą około 350 – 400 zł. Gdyby więc patrzeć na sytuację materialną strony tylko przez pryzmat porównania dochodów z tym wydatkiem, należałoby rozważyć uwzględnienie wniosku.

W przypadku analizy informacji uzyskanych od skarżącego nie można jednak z pola widzenia stracić faktu, że z niewiadomych przyczyn A. Z. pozostaje bez zatrudnienia, w sytuacji ewidentnej koniunktury na rynku pracy, zwłaszcza, że jak wskazywano, to w innych postępowaniach jest osobą mogącą pracować przy pracach budowlanych, a więc w sektorze gospodarki gdzie szczególnie uwidacznia się popyt na pracowników. Z kwestionariusza rodzinnego wywiadu środowiskowego wynika, ze skarżący może świadczyć usługi ślusarskie, jak również pracuje przy remoncie domu – są to jego oświadczenia złożone do protokołu (k. 17 – 21 akt administracyjnych). Nie powołano przy tym żadnych okoliczności (np. stan zdrowia) które wskazywały by na brak możliwości znalezienia oraz podjęcia stałego zatrudnienia. Stwierdzenie, że skarżący opiekuje się ojcem w żaden sposób nie zostało uprawdopodobnione, chociażby poprzez przesłanie jakiegokolwiek dokumentu uwiarygadniającego ten fakt (np. orzeczenia o niepełnosprawności, zaświadczenia lekarskiego itp.) Okoliczność ta nie może uzasadniać przychylenia się do wniosku strony zwłaszcza, że nie powołano żadnych faktów, które wskazywałyby na to, iż istnieją obiektywne przeszkody w podjęciu zatrudnienia.

Mając powyższe na uwadze, postanowiono jak w sentencji, działając na podstawie art. 258 § 1 i § 2 pkt 7 P.p.s.a. w związku z art. 246 § 1 pkt 2 P.p.s.a.