Wyrok z dnia 2018-08-08 sygn. II SA/Rz 640/18

Drukuj dokument lub zaznaczenie Kopiuj zaznaczony tekst bez formatowania

Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w składzie następującym: Przewodniczący SWSA Magdalena Józefczyk /spr./ Sędziowie WSA Joanna Zdrzałka WSA Maciej Kobak Protokolant specjalista Anna Mazurek - Ferenc po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 8 sierpnia 2018 r. sprawy ze skargi A. M. S. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] lutego 2018 r.nr [...] w przedmiocie ustalenia, że kwota zasiłku celowego jest nienależnie wypłaconą i ustalenia terminu jej zwrotu -skargę oddala-

Uzasadnienie

Zaskarżoną decyzją z dnia [...] lutego 2018 r. nr [...] Samorządowe Kolegium Odwoławcze ( dalej: "SKO", "organ odwoławczy" lub "organ II instancji") utrzymało w mocy decyzję Burmistrza Miasta ( dalej: "organ I instancji") z dnia [...] sierpnia 2017 r. nr [...] w sprawie ustalenia, że wypłacona A. M. S. j w formie zasiłku celowego z przeznaczeniem na zakup żywności kwota 100 zł wynikająca z decyzji z [...] listopada 2016 r nr [...] jest kwotą nienależnie wypłaconą oraz terminu zwrotu powyższego świadczenia.

W podstawie prawnej decyzji organ wskazał art. 138 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960r.-Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2017r., poz. 1257, dalej: "K.p.a.") oraz art 6 pkt 16, art. 98 w zw. z art. 104 ust.4 ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (Dz. U. z 2017r., poz. 1769 ze zm., dalej: "u.p.s.")

Z ustaleń organów wynika, że decyzją z dnia [...] listopada 2016 r. nr [...] przyznano A. M. S. zasiłek celowy w kwocie 100 zł.

Organ dokonał weryfikacji przyznanego świadczenia z uwagi na zmianę sytuacji dochodowej i zgromadził dokumenty wskazujące na to, że do przyznania zasiłku doszło na skutek nieujawnienia całego posiadanego majątku. Ustalił, że mąż wnioskodawczyni jest współwłaścicielem gruntów rolnych o pow. 3,879625 ha oraz 1,5145 ha z tytułu czego uzyskuje dochód w wysokości 969,91 zł. Ponadto na dochód dwuosobowej rodziny składa się zasiłek stały w wysokości 456 zł i zasiłek okresowy w kwocie 228 zł.

Ustalił również, że rodzina posiada własne zasoby majątkowe (nieruchomość - lokal mieszkalny w budynku przy ul. Słonecznej 94c/12), oraz pojazdy mechaniczne- samochody: Ford Mondeo, Honda Civic, Toyota RAV 4, Opel Vectra Kombi, motocykle: Honda 125 Dylan, WSK 125, Honda XL 600V Transalp, Honda XL 650V, przyczepy- Świdnik 1,91, Hakpol H 750, Niewiadów N 126E).

Ujawnienie całego posiadanego majątku spowodowało, że przekroczone zostało kryterium dochodowe i spełniona została przesłanka z art. 6 pkt 16 u.p.s.

Jednocześnie organ nie stwierdził podstaw do zastosowania art. 104 ust.4 u.p.s. i odstąpienia od żądania zwrotu nienależnie pobranego zasiłku.

W odwołaniu od powyższej decyzji A.M.S. wskazała, że jej mąż wraz z byłą żoną są współwłaścicielami gruntów rolnych, lecz umową dzierżawy z dnia 22.08.2012r. grunty o pow. 6,6965 ha położone w W. zostały wydzierżawione. Podniosła, że majątek trwały i ruchomy wykazany przez organ nie ma bezpośredniego wpływu na przyznanie zasiłku stałego, a ponadto wymienione przez organ pojazdy mechaniczne nie są własnością jej, lecz byłej żony A. S. Własność mieszkania wykazała w oświadczeniu majątkowym z dnia 11.08.2014r. "lokal mieszkalny o pow. ok. 70 m2-własność". Do dnia 31.01.2017r. jej sytuacja dochodowa i majątkowa nie uległa zmianie. Podniosła, że zawiadomienie o wyznaczonym terminie wywiadu na dzień 01.08.2017r. odebrała 03.08.2017r., a zatem dwa dni po wyznaczonym terminie. Zarzuciła brak uchylenia lub zmiany decyzji na podstawie której został przyznany zasiłek. Końcowo wniosła o uchylenie decyzji w całości i umorzenie postępowania.

Powyższych zarzutów nie podzieliło SKO, które opisaną na wstępie decyzją utrzymało decyzję organu I instancji w mocy.

Organ II instancji stwierdził, że skarżąca nie poinformowała pracownika socjalnego o posiadanych zasobach majątkowych, tym samym udzieliła nieprawdziwych informacji o swojej sytuacji materialnej- co z punktu widzenia treści; art. 6 pkt 16 u.p.s. jest równoznaczne z nienależnie pobranym świadczeniem.

Odnosząc się do zarzutów nie przeprowadzenia wywiadu środowiskowego wskazał, że organ I instancji w toku prowadzonego postępowania kilkakrotnie próbował przeprowadzić rodzinny wywiad środowiskowy, jednak bezskutecznie. W dniach 23.06.2017r. oraz 27.06.2017r. pracownik socjalny udał się pod adres zamieszkania ul. Kościuszki 19 celem przeprowadzenia wywiadu środowiskowego, lecz nie zastał nikogo w domu. Następnie w dniu 28.06.2017r. pracownicy socjalni udali się do lokalu mieszkalnego będącego własnością odwołującej pod adresem ul. S. [...] jednak mimo czyjejś obecności w mieszkaniu nie zostali wpuszczeni. Pismem z dnia 28.06.2017r. wezwano odwołującą w celu ustalenia terminu przeprowadzenia wywiadu- wezwanie zostało skutecznie doręczone w dniu: 14.07.2017r. Kolejnym zawiadomieniem z dnia 19.07.2017r. organ wyznaczył z urzędu termin przeprowadzenia wywiadu na dzień 01.08.2017r. pod rygorem jego pominięcia (wezwanie zostało odebrane w dniu 03.08.2017r.). W dniu 01.08.2017r. pracownicy socjalni udali się do mieszkania na ul. K. [....], lecz nie zostali wpuszczeni.

W ocenie organu odwoławczego nie może niweczyć dokonanych przez organ I instancji ustaleń, nieprawidłowe doręczenie zawiadomienia o przeprowadzeniu wywiadu środowiskowego w dniu 1 sierpnia 2017 r., w sytuacji gdy podejmowane przez organ I instancji kilkakrotne próby przeprowadzenia wywiadu środowiskowego, okazywały się bezskuteczne z powodu zaniechania po stronie wnioskodawczyni.

Jak podkreślił organ II instancji pomimo braku współpracy wnioskodawczyni, organ I instancji samodzielnie ustalił sytuację finansową oraz posiadane zasoby majątkowe rodziny występując z wnioskami do odpowiednich instytucji o stosowne zaświadczenia.

Odnosząc się do zarzutu błędnego wyliczenia dochodu z gruntów rolnych, które zostały oddane w dzierżawę Kolegium wskazało, że zgodnie z art. 8 ust. 9 w zw. z §1 pkt 3 rozporządzenia Rady Ministrów z 14 lipca 2015 r. w sprawie zweryfikowanych kryteriów dochodowych oraz kwot świadczeń pieniężnych z pomocy społecznej dochód ten ma charakter ryczałtowy i jest ustalany niezależnie od faktycznych dochodów, jakie przynosi dane gospodarstwo.

W skardze do Sądu skarżąca podobnie jak w odwołaniu podniosła, że majątek męża nie powinien przesądzać o jej prawie do wnioskowanego zasiłku.

W jej ocenie również dochód z gospodarstwa został nieprawidłowo zaliczony do ich dochodu. Ze względu na swoje inwalidztwo R.S., zgodnie z art 7 ustawy o ubezpieczeniu społecznym rolników spełnił warunek odliczenia od dochodu, ryczałtowo wyliczonego dochodu z wydzierżawionych gruntów rolnych. Zawarta umowa dzierżawy dawała mu prawo do niedoliczania dochodu z wydzierżawionego gruntu do swojego dochodu, jako osoby niepełnosprawnej, która zaprzestała prowadzenia działalności gospodarczej.

W dalszej kolejności zarzuciła, że pozostawanie w obrocie prawnym dwóch sprzecznych ze sobą decyzji, tj. decyzji przyznającej zasiłek, a następnie decyzji stwierdzającej, że przyznane świadczenie jest nienależne. Zdaniem skarżącej organ powinien był w pierwszej kolejności wznowić postępowanie, a następnie w przypadku stwierdzenia, że nie zostały spełnione przesłanki do przyznania zasiłku uchylić bądź zmienić decyzję przyznającą ten zasiłek. Dopiero po uprawomocnieniu się tej decyzji możliwe byłoby wszczęcie postępowania o zwrot nienależnie pobranego świadczenia.

W odpowiedzi na skargę organ wniósł o jej oddalenie podtrzymując stanowisko w sprawie.

Wojewódzki Sąd Administracyjny, zważył co następuje:

Sąd administracyjny sprawuje w zakresie swej właściwości kontrolę działalności administracji publicznej pod względem zgodności z prawem, jeżeli ustawy nie stanowią inaczej, co wynika z art. 1 ustawy z dnia 25 lipca 2002 r. - Prawo o ustroju sądów administracyjnych (Dz.U. z 2017 r. poz. 2188). Zakres tej kontroli wyznacza art. 134 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2018 r., poz. 1302; zwana dalej w skrócie: "P.p.s.a."). Stosownie do tego przepisu Sąd rozstrzyga w granicach danej sprawy nie będąc związany zarzutami i wnioskami skargi oraz powołaną podstawą prawną. Natomiast w myśl art. 145 P.p.s.a., Sąd zobligowany jest do uchylenia decyzji bądź postanowienia lub stwierdzenia ich nieważności, ewentualnie niezgodności z prawem, gdy dotknięte są one naruszeniem prawa materialnego, które miało wpływ na wynik sprawy, naruszeniem prawa dającym podstawę do wznowienia postępowania, innym naruszeniem przepisów postępowania, jeśli mogło mieć ono istotny wpływ na wynik sprawy, lub zachodzą przyczyny stwierdzenia nieważności decyzji wymienione w art. 156 k.p.a. lub innych przepisach.

W ramach kontroli legalności decyzji Sąd stosuje przewidziane prawem środki w celu usunięcia naruszenia prawa w stosunku do aktów lub czynności wydanych lub podjętych we wszystkich postępowaniach prowadzonych w granicach sprawy, której dotyczy skarga, jeżeli jest to niezbędne dla końcowego jej załatwienia (art. 135 P.p.s.a.).

Dokonując kontroli w wyżej zakreślonych granicach Sąd nie znalazł podstaw do uchylenia zaskarżonej decyzji.

Materialnoprawną podstawę zaskarżonego w niniejszym postępowaniu rozstrzygnięcia stanowią przepisy u.p.s. Stosownie do art. 98 u.p.s., świadczenia nienależnie pobrane podlegają zwrotowi od osoby lub rodziny korzystającej ze świadczeń pomocy społecznej, niezależnie od dochodów rodziny. Art. 104 ust. 4 stosuje się odpowiednio.

Świadczenie nienależnie pobrane to świadczenie pieniężne uzyskane na podstawie przedstawionych nieprawdziwych informacji lub niepoinformowania o zmianie sytuacji materialnej lub osobistej (art. 6 pkt 16 u.p.s.).

Podstawą faktyczną wydanych w sprawie rozstrzygnięć było ustalenie że decyzją z dnia [...] listopada 2016 r. nr [...] został przyznany A. M. S. zasiłek celowy w kwocie 100 zł.

Organ I instancji w trakcie prowadzonego postępowania zgromadził dokumenty wskazujące na to, że do przyznania zasiłku doszło na skutek nieujawnienia wszystkich dochodów oraz zasobów majątkowych. Tymczasem skarżąca twierdzi, że złożone przez nią 11 sierpnia 2014 r. oświadczenie o stanie majątkowym odpowiadało prawdzie, a ona wbrew stanowisku organu nie działała ze świadomością wprowadzenia organów w błąd. Ujawniony w toku postępowania administracyjnego majątek stanowi majątek jej męża i jego byłej żony, co do istnienia którego nie miała świadomości, a w związku z tym nie mógł wpływać na ocenę jej sytuacji majątkowej.

Ze stanowiskiem skarżącej nie można się zgodzić. Organ I instancji prawidłowo przeprowadził postępowanie dowodowe i w oparciu o nie dokonał ustaleń, którym skarżąca nie zaprzeczyła. Kilkakrotnie wzywana do przeprowadzenia wywiadu środowiskowego, swoim zachowaniem uniemożliwiła jego przeprowadzenie.

Sprawy z zakresu prawa pomocy społecznej stanowią element realizacji zasady pomocniczości państwa osobom, które z przyczyn od nich niezależnych nie są w stanie samodzielnie funkcjonować, przewidując w tym zakresie różne formy tej pomocy ( patrz art 2 pkt 1 u.p.s.), a także warunki jej udzielenia. Jednym z tych warunków jest obowiązek współpracy wnioskodawcy z organami zarówno w zakresie rozwiązywania ich trudnej sytuacji życiowej ( art 4 u.p.s.), jak również w zakresie informowania organu o każdej zmianie w ich sytuacji osobistej, dochodowej i majątkowej, która wiąże się z podstawą do przyznania świadczeń ( art 109 u.p.s.)

Jednym ze sposobów takiej współpracy jest przeprowadzenie wywiadu środowiskowego. Przeprowadza się go w celu ustalenia sytuacji osobistej, rodzinnej, dochodowej i majątkowej osób i rodzin ubiegających się o świadczenia oraz korzystających ze świadczeń. Jest on ustawowo określonym sposobem zbierania informacji, rozmową z osobą starającą się o przyznanie świadczenia z pomocy społecznej (i jej rodziną), szczególnym rodzajem postępowania dowodowego. Rodzinny wywiad środowiskowy ma ukazać w sposób wszechstronny sytuację osoby i rodziny starającej się o przyznanie świadczenia lub korzystającej z pomocy. Na jego podstawie pracownik socjalny dokonuje analizy i oceny sytuacji określonego podmiotu i formułuje wnioski dotyczące planowania pomocy, które są podstawą rozstrzygnięcia sprawy. ( tak Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 23 maja 2017 r., sygn. akt I OSK 3468/15.)

W interesie wnioskodawcy leży umożliwienie przeprowadzenia organom wywiadu środowiskowego, przedstawienie w sposób najobszerniejszy stanu majątkowego(...), a także najściślejsza współpraca z organem ( wyrok WSA w Gliwicach z dnia 21 października 2015 r., sygn. akt IV SA/Gl 220/15). Niewyrażenie zgody na przeprowadzenie rodzinnego wywiadu środowiskowego przez osoby lub rodziny ubiegające się o świadczenia z pomocy społecznej lub na jego aktualizację przez osoby lub rodziny korzystające ze świadczeń z pomocy społecznej stanowi podstawę do odmowy przyznania świadczenia, uchylenia decyzji o przyznaniu świadczenia lub wstrzymania świadczeń pieniężnych z pomocy społecznej ( art 107 ust. 4a u.p.s.)

Przy czym za brak zgody na przeprowadzenie rodzinnego wywiadu środowiskowego należy rozumieć zarówno sytuację odmowy udziału w jego przeprowadzeniu, jak również unikanie ustalenia terminu jego przeprowadzenia, czy też uniemożliwianie pracownikowi socjalnemu bezpiecznego kontaktu ze stroną w jej miejscu zamieszkania. ( wyrok NSA z dnia 27 lutego 2018 r., sygn. akt I OSK 2761/17).

Uniemożliwienie przeprowadzenia wywiadu środowiskowego w sprawach o zwrot świadczeń z pomocy społecznej może także, w uzasadnionych przypadkach prowadzić do orzeczenia obowiązku zwrotu tych świadczeń.

W niniejszej sprawie skarżąca poza sformułowaniem w odwołaniu zarzutów dotyczących nieprawidłowości ustaleń organu I instancji nie przedstawiła na to żadnych dowodów, a swoim zachowaniem uniemożliwiła organom pomocy społecznej przeprowadzenie wywiadu środowiskowego.

Jak wynika z akt sprawy w toku prowadzonego postępowania organ I instancji kilkakrotnie podjął próbę przeprowadzenia wywiadu środowiskowego. Pierwsza próba miała miejsce w dniach 23 czerwca 2017 r. oraz 27 czerwca 2017 r. Pracownik socjalny udał się pod adres zamieszkania ul. K. [...] (adres wskazany przez skarżącą jako miejsce zamieszkania), lecz nikogo nie zastał. Kolejna próba miała miejsce w dniu 28 czerwca 2017 r. w lokalu przy ul. S.[...] ( należący do skarżącej ), gdzie pomimo stwierdzenia czyjejś obecności nie udało się przeprowadzić wywiadu z powodu nie wpuszczenia do lokalu. W dniu 28 czerwca 2017 r. organ skierował do skarżącej pismo w sprawie ustalenia terminu przeprowadzenia wywiadu środowiskowego na dzień 5 lipca 2017 r. Pismo to zostało odebrane przez skarżącą w dniu 14 lipca 2017 r. Kolejnym pismem z dnia 19 lipca 2017 r. organ I instancji ustalił termin przeprowadzenia wywiadu środowiskowego na dzień 1 sierpnia 2018 r. Pismo skarżąca odebrała w dniu 3 sierpnia 2018 r.

Przedstawiony przebieg zdarzeń wskazuje na to, że skarżąca swoim działaniem świadomie uniemożliwiła przeprowadzenie wywiadu środowiskowego. Nie zmienia powyższego podnoszona na rozprawie przed tutejszym sądem okoliczność, że w dniu 3 sierpnia 2017 r. w mieszkaniu przy ul. K. byli obecni jedynie jej rodzice, dlatego nie otworzyli drzwi, a po 3 sierpnia 2017 r. skarżąca była nieobecna, gdyż udała się do przebywającego poza D. męża celem podjęcia się opieki nad nim.

Skarżąca nie podjęła żadnej próby współpracy z organem.

Pomimo niemożliwość przeprowadzenia wywiadu organ I instancji ustalił, że:

mąż wnioskodawczyni R.S.:

- jest wraz z byłą żoną właścicielem gruntu o pow. 7,002 ha przel. na terenie G.Ż.

-wraz z byłą żoną jest współwłaścicielem gruntu o pow. 1,5145 ha przel. W miejscowości W.

-jest podatnikiem nieruchomości na terenie miasta D.

-figuruje w ewidencji podatku od nieruchomości w Z. przy ul. C. [...] oraz przy ul. S. [...] jako współwłaściciel

A.M.S.:

- jest zaś podatnikiem nieruchomości na terenie miasta D.

- posiada lokal mieszkalny w budynku przy ul. S. [...]

A. S. i R.S.:

- są właścicielami i współwłaścicielami pojazdów mechanicznych: samochody - Ford Mondeo, Honda Civic, Toyota RAV 4, Opel Vectra Kombi, motocykle -Honda 125 Dylan, WSK 125, Honda XL 600V Transalp, Honda XL 650V, przyczepy- Świdnik 1,91, Hakpol H 750, Niewiadów N 126E0.

W ocenie Sądu przeprowadzone przez organ postępowanie było prawidłowe. Organ oparł się na dokumentach sporządzonych przez uprawnione podmiotu, we właściwej formie i w granicach przysługujących im kompetencji tj.: zaświadczenia Urzędu Miasta [...], zaświadczeń Burmistrza [...], zaświadczeń Starostwa Powiatowego w [...]

Już z oświadczenia majątkowego złożonego przez skarżącą w dniu 11 sierpnia 2014 r. wynikało, że pozostaje w związku małżeńskim z R. S.

Od tego czasu skarżąca wielokrotnie była beneficjentem środków z pomocy społecznej i miała świadomość co do zasad ich przysługiwania. Wiedziała, że na ocenę jej sytuacji majątkowej ma również wpływ ocena sytuacji majątkowej jej męża.

Wskazać należy, że również jej mąż R.S. był beneficjentem świadczeń z pomocy społecznej i także przeciwko niemu toczy się aktualnie wiele spraw o zwrot nienależnie pobranych świadczeń z pomocy społecznej ( w tutejszym Sądzie zarejestrowano około 25 spraw przeciwko A. M. S. oraz R. S. o zwrot nienależnie pobranych świadczeń z pomocy społecznej).

Jak wynika z akt tych spraw R.S. ubiegając się o przyznanie prawa pomocy ze środków pomocy społecznej również nie ujawnił swojego majątku, powołując się z kolei na okoliczność toczącego się postępowania o podział majątku oraz braku możliwości dysponowania tym majątkiem.

Zdaniem Sądu okoliczności te świadczą o tym, że skarżąca nie podając majątku męża, nie działała w nieświadomości lecz świadomie wprowadziła organ w błąd celem uzyskania świadczeń z pomocy społecznej. Utrudnianie przez nią przeprowadzenia wywiadu środowiskowego świadczyć może o niechęci do ujawnienia sytuacji materialnej, a to nie pozostaje bez wpływu na ocenę jej wiarygodności ( podobnie wyrok WSA w Olsztynie z dnia 8 marca 2018 r., sygn. akt II SA/Ol 96/18).

Wobec przyjęcia prawidłowości dokonanych przez organ I instancji ustaleń co do stanu majątkowego skarżącej i jej męża oraz wobec uniemożliwienia przez skarżąca przeprowadzenia wywiadu środowiskowego, Sąd nie znalazł podstaw do podważenia prawidłowości wydanych w oparciu o tak zebrany materiał dowodowy rozstrzygnięć.

Brak przeprowadzenia wywiadu środowiskowego, uniemożliwiało również organowi wydanie rozstrzygnięcia w oparciu o art 104 ust. 4 u.p.s., na co słusznie zwróciły uwagę organy orzekające.

Za bezzasadny należy ocenić zarzut natury procesowej dotyczący wydania decyzji ustalającej wysokość nienależnie pobranego świadczenia bez uprzedniego wydania decyzji uchylającej decyzję o przyznaniu tego świadczenia.

Zgodzić należy się z organem, że w momencie wydania decyzji orzekającej zwrot takiego świadczenia nienależnie pobranego nie jest wymagane istnienie ostatecznej decyzji uchylającej lub zmieniającej uprzednią decyzję ostateczną przyznającą to świadczenie. W ocenie Sądu za takim stanowiskiem przemawia wykładnia systemowa i porównanie treści obu przepisów. Zgodnie z art 106 ust. 5 u.p.s., ( art 98 u.p.s. był wcześniej cytowany): decyzję administracyjną zmienia się lub uchyla na niekorzyść strony bez jej zgody w przypadku m.in. zmiany przepisów prawa, zmiany sytuacji dochodowej lub osobistej strony, pobrania nienależnego świadczenia. Gdyby przyjąć jak chce tego skarżąca, że przed wydaniem decyzji ustalającej wysokość nienależnie pobranego świadczenia należało by uchylić decyzję ostateczną o jego przyznaniu na podstawie art 106 ust. 5 u.p.s. organ w postępowaniu tym ocenić musiałby przesłanki nienależnego świadczenia z art 6 pkt 16, zastrzeżone dla postępowania z art 98 u.p.s. Zasady prawidłowej legislacji, jak również zasady wykładni systemowej wskazują na to, że w pierwszej kolejności organ powinien stwierdzić w oparciu o art 98 w zw. z art 6 pkt 16 u.p.s., czy dane świadczenie zostało pobrane nienależnie, jak prawidłowo uczyniły to organy, a dopiero potwierdzenie tego stanu pozwoli na wydanie decyzji w oparciu o art 106 ust. 5 u.p.s.

Jako niezasadne należy ocenić zarzuty dotyczące nieprawidłowości wyliczenia dochodu, w tym dochodu z gospodarstwa rolnego.

Zgodnie z art 8 ust. 9 u.p.s., stanowi on przeliczenie powierzchni nieruchomości i przelicznika z § 1 pkt 2 ppkt d rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 17 lipca 2012 r. ( Dz.U. 2102 r., poz. 823 ). Słuszne jest stanowisko organów, że bez znaczenia dla wyliczonego z tego tytułu dochodu pozostaje podnoszona przez skarżącą okoliczność, że część nieruchomości została wydzierżawiona innym osobom.

Powołany przepis stanowi, jak prawidłowo wywodzi organ odwoławczy, fikcję prawną i nakazuje obligatoryjne przyjęcie ryczałtowego dochodu z gospodarstwa rolnego zawsze wtedy gdy stronie przysługuje jakikolwiek tytuł prawny do gospodarstwa, niezależnie od tego czy dochody są osiągane. Bez wpływu na te ustalenia pozostają kwestie ustalenia dochodów w oparciu o ustawę o ubezpieczeniu społecznym rolników. Ustawa o pomocy społecznej zawiera w tym zakresie samodzielną i kompleksową regulację, w żadnym zakresie nie odsyła do ustawy o ubezpieczaniu społecznym rolników.

Mając powyższe na uwadze Sąd orzekł jak w sentencji na podstawie art 151 P.p.s.a.