Postanowienie z dnia 2018-08-23 sygn. II SA/Lu 437/18

Drukuj dokument lub zaznaczenie Kopiuj zaznaczony tekst bez formatowania

Sentencja

Starszy referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie Jarosław Harczuk po rozpoznaniu w dniu 23 sierpnia 2018 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku P. C. o przyznanie prawa pomocy w zakresie częściowym poprzez ustanowienie radcy prawnego w sprawie ze skargi P. C. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] r., Nr [...] w przedmiocie świadczenia wychowawczego p o s t a n a w i a przyznać P. C. prawo pomocy w zakresie częściowym poprzez ustanowienie radcy prawnego o wyznaczenie, którego zwrócić się do Rady Okręgowej Izby Radców Prawnych w L..

Uzasadnienie

Skarżący, w zakreślonym terminie (data na prezentacie), na urzędowym formularzu wniosku o przyznanie prawa pomocy druk PPF wniósł o przyznanie prawa pomocy w zakresie częściowym poprzez ustanowienie radcy prawnego. Z treści oświadczenia zawartego na druku PPF wynika, że prowadzi wspólne gospodarstwo domowe wraz z małoletnią córką, z którą utrzymuje się z zasiłku w kwocie [...]złotych miesięcznie. Na koszty utrzymania koniecznego gospodarstwa domowego skarżącego składają się wydatki na leczenie -[...] złotych, na wyżywienie – [...] złotych oraz czynsz – [...] złotych. Skarżący oświadczył, że jest zadłużony na kwotę [...]złotych z tytułu alimentów i pokreślił, iż ze względu na stan zdrowia nie może podjąć pracy. Do druku PPF dołączono orzeczenie o stopniu niepełnosprawności, które potwierdza, że skarżący jest niezdolny do pracy.

Starszy referendarz sądowy stwierdził, że:

Stosownie do art. 246 § 1 pkt 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo

o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jednolity: Dz.U. z 2018 r., poz. 1302) przyznanie prawa pomocy osobie fizycznej następuje w zakresie częściowym, gdy wykaże, że nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania, bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny. Przechodząc na grunt niniejszej sprawy stwierdzić należy, że skarżący wykazał, iż nie ma możliwości poniesienia minimalnych kosztów ustanowienia radcy prawnego z wyboru bez spowodowania uszczerbku w swoich kosztach utrzymania koniecznego. Opłacenie minimalnego wynagrodzenia radcy prawnego ustanowionego z wyboru, które ze względu na przedmiot zaskarżenia niniejszej sprawy wyniesie 480,00 złotych (§14 ust. 1 pkt 1 lit. c rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych– tekst jednolity: Dz.U. z 2018 r., poz. 265) przekracza bowiem możliwości finansowe skarżącego, którego miesięczny dochód wynosi [...] złotych. W takiej sytuacji zobowiązanie skarżącego do poniesienia kosztów ustanowienia radcy prawnego z wyboru realnie nie jest możliwe.

Wobec powyższego, referendarz sądowy działając na podstawie art. 258 § 2 pkt 7 p.p.s.a. i art. 246 § 1 pkt 2 p.p.s.a. orzekł jak na wstępie postanowienia.