Postanowienie z dnia 2018-08-29 sygn. IV SA/Gl 1016/17

Drukuj dokument lub zaznaczenie Kopiuj zaznaczony tekst bez formatowania

Sentencja

Starszy referendarz sądowy w Wojewódzkim Sądzie Administracyjnym w Gliwicach Andrzej Majzner po rozpoznaniu w dniu 29 sierpnia 2018 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi A.W. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w K. z dnia [...] r., nr [...] w przedmiocie uznania dłużnika alimentacyjnego za uchylającego się od zobowiązań alimentacyjnych w kwestii wniosku pełnomocnika skarżącego o przyznanie kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu postanawia: przyznać adwokatowi A. M. kwotę 295,20 zł (dwieście dziewięćdziesiąt pięć zł 20/100) tytułem zwrotu kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej skarżącemu z urzędu;

Uzasadnienie

Postanowieniem wydanym w dniu 16 stycznia 2018 r. starszy referendarz sądowy ustanowił dla skarżącego pełnomocnika z urzędu, na którego Okręgowa Rada Adwokacka w Katowicach wyznaczyła adwokata A. M.

Pismem procesowym datowanym na 12 marca 2018 r. wskazana wyżej pełnomocnik podtrzymała skargę, zażądała uchylenia zaskarżonej decyzji, podniosła zarzuty odnośnie tego aktu, które uzasadniła stosowną argumentacją oraz wniosła o przyznanie kosztów pomocy prawnej świadczonej z urzędu wywodząc, iż nie zostały one uiszczone w całości ani w części.

Następnie, na rozprawie przeprowadzonej w dniu 26 lipca 2018 r. wspomniana adwokat wniosła i wywiodła jak w skardze oraz jak w powyższym piśmie procesowym ponawiając swój wniosek o przyznanie kosztów nieopłaconej pomocy prawnej.

Wyrokiem z dnia 26 lipca 2018 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach uchylił zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję organu pierwszej instancji.

Rozpoznając wniosek zważono, co następuje.

Artykuł 250 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2018 r., poz. 1302) - dalej p.p.s.a. stanowi, że pełnomocnik wyznaczony w ramach przyznanego prawa pomocy otrzymuje wynagrodzenie odpowiednio według zasad określonych w przepisach o opłatach za czynności adwokatów, radców prawnych, doradców podatkowych albo rzeczników patentowych w zakresie ponoszenia kosztów nieopłaconej pomocy prawnej oraz zwrotu niezbędnych i udokumentowanych wydatków.

W rozpoznanym przypadku mają zastosowanie przepisy rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 3 października 2016 r. w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu (Dz. U. poz. 1714 ze zm.). Jak wynika z § 2 tego aktu, koszty nieopłaconej pomocy prawnej ponoszone przez Skarb Państwa obejmują: opłatę ustaloną zgodnie z przepisami niniejszego rozporządzenia oraz niezbędne i udokumentowane wydatki adwokata ustanowionego z urzędu. W treści § 4 ust. 1 sformułowano zasadę, zgodnie z którą opłatę ustala się w wysokości określonej w rozdziałach 2-4 tego aktu. Z kolei ustęp 2 przywołanego przepisu umożliwia ustalenie opłaty w wysokości wyższej, a nieprzekraczającej 150 % opłaty ustalonej w ust. 1 uzależniając to od uwzględnienia nakładu pracy adwokata, w szczególności czasu poświęconego na przygotowanie się do prowadzenia sprawy, liczby stawiennictw w sądzie, w tym na rozprawach i posiedzeniach, czynności podjętych w sprawie, w tym czynności podjętych w celu polubownego rozwiązania sporu, również przed wniesieniem pozwu; wartości przedmiotu sprawy; wkładu adwokata w przyczynienie się do wyjaśnienia okoliczności faktycznych, jak również do wyjaśnienia i rozstrzygnięcia istotnych zagadnień prawnych budzących wątpliwości w orzecznictwie i doktrynie oraz od stopnia zawiłości sprawy, w szczególności trybu i czasu prowadzenia sprawy, obszerności zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego, w szczególności dopuszczenia i przeprowadzenia dowodu z opinii biegłego lub biegłych sądowych, dowodu z zeznań świadków, dowodu z dokumentów o znacznym stopniu skomplikowania i obszerności.

Mając na uwadze treść przywołanych wyżej unormowań, w tym oceniwszy działanie pełnomocnik strony przez pryzmat kryteriów wskazanych w cytowanym § 4 ust. 2 rozporządzenia z dnia 3 października 2016 r., przyznano jej zwrot kosztów nieopłaconej pomocy prawnej na podstawie § 4 ust. 1 tego aktu wykonawczego, w wysokości 295,20 zł, na co składa się opłata za udział w postępowaniu sądowym pierwszej instancji, w kwocie 240 zł, określonej w § 21 ust. 1 pkt 1 lit. c, którą to kwotę podwyższono - stosownie do § 4 ust. 3 wspomnianego rozporządzenia - o podatek od towarów i usług obliczony według stawki 23 %, wynoszący 55,20 zł.

W tym miejscu wypada zwrócić uwagę, że skarżący składał w niniejszej sprawie zażalenie na postanowienie tutejszego Sądu odmawiające wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji. Zażalenie to zostało przezeń złożone w dniu 12 grudnia 2017 r., czyli jeszcze przed ustanowieniem dlań pełnomocnika z urzędu, z kolei Naczelny Sąd Administracyjny rozstrzygnął je postanowieniem wydanym 26 kwietnia 2018 r., czyli już po ustanowieniu tej adwokat. Brak jest jednak podstaw do przyznania wspomnianej pełnomocnik wynagrodzenia za udział w przedmiotowym postępowaniu zażaleniowym, gdyż w istocie nie brała ona w nim udziału. Z akt sprawy nie wynika bowiem aby dokonała jakichkolwiek czynności procesowych związanych z tym zażaleniem, ani też, aby zajęła jakiekolwiek stanowisko odnośnie rzeczonego zażalenia.

Zważywszy wszystkie zaprezentowane wyżej okoliczności postanowiono jak w sentencji, działając na podstawie art. 258 § 1 i § 2 pkt 8 p.p.s.a.