Postanowienie z dnia 2019-01-23 sygn. VII SA/Wa 2324/17

Drukuj dokument lub zaznaczenie Kopiuj zaznaczony tekst bez formatowania

Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Tomasz Stawecki (spr.), Sędziowie sędzia WSA Tomasz Janeczko, asesor WSA Joanna Kruszewska-Grońska, Protokolant spec. Dorota Wasiłek, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 23 stycznia 2019 r. sprawy ze skargi M. S. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w W. z dnia [...] października 2017 r. znak [...] w przedmiocie zatrzymania prawa jazdy kat. B postanawia: zawiesić postępowanie sądowoadministracyjne do czasu prawomocnego rozstrzygnięcia postępowania karnego w przedmiocie popełnienia przez skarżącego wykroczenia polegającego na przekroczeniu dopuszczalnej prędkości pojazdu o ponad 50km/h.

Uzasadnienie

1. Samorządowe Kolegium Odwoławcze w W. decyzją z [...] sierpnia 2017 r., znak: [...], po rozpatrzeniu odwołania M. S. (dalej "skarżący"), utrzymało w mocy decyzję Prezydenta [...] z [...] czerwca 2017 r., znak: [...], w przedmiocie zatrzymania skarżącemu prawa jazdy kategorii B na okres trzech miesięcy, tj. od dnia 28 kwietnia 2017 r. do dnia 28 lipca 2017 r.

Zaskarżona decyzja została wydana w następujących okolicznościach faktycznych i prawnych.

2. W dniu 28 kwietnia 2017 r. Komendant Miejski Policji w P., Zastępca Naczelnika Wydziału Ruchu Drogowego skierował do Prezydenta [...]działającego jako starosta powiatowy w W. zawiadomienie o popełnieniu wykroczenia przez skarżącego. Według organu policji, skarżący M. S. zamieszkały w W. przy ul. G., prowadząc w dniu 28 kwietnia 2017 r. w miejscowości W. samochód osobowy marki Toyota nr rej. [...] przekroczył dopuszczalną prędkość w obszarze zabudowanym o 53 km/h. Skarżący prowadził pojazd z prędkością 103 km/h w miejscu, w którym obowiązuje ograniczenie prędkości do 50 km/h. W związku z tym faktem, na podstawie art. 7 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 20 marca 2015 r. o zmianie ustawy – Kodeks karny oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 541 ze zm.) w związku z art. 135 ust. 1 pkt 1a lit. a ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. Prawo o ruchu drogowym (tekst jedn. Dz. U. z 2012 r., poz. 1137 ze zm.), skarżącemu zatrzymano prawo jazdy kat. B Nr [...].

W dniu 8 maja 2017 r. skarżący złożył do Komendanta Miejskiego Policji w P. wniosek o wszczęcie postępowania dyscyplinarnego w stosunku do funkcjonariusza policji z powodu naruszenia art. 135 ustawy Prawo o ruchu drogowym poprzez zatrzymanie prawa jazdy skarżącego bez pokwitowania i bez wskazania podstawy prawnej, co oznacza wypełnienie przesłanek określonych w art. 231 § 1 Kodeksu karnego. W wymienionym wniosku skarżący zażądał zwrotu bezpodstawnie zatrzymanego prawa jazdy, a także zabezpieczenia określonych dowodów na okoliczność wykroczenia w ruchu drogowym popełnionego przez skarżącego.

3. W związku z zawiadomieniem Komendanta Miejskiego Policji w P., w dniu 14 czerwca 2017 r. Prezydent [...] wydał decyzję o zatrzymaniu skarżącemu prawa jazdy kategorii B na okres trzech miesięcy, tj. od dnia 28 kwietnia 2017 r. do dnia 28 lipca 2017 r. Decyzja została wydana na podstawie art. 102 ust. 1 pkt 4 i art. 102 ust. 1c ustawy z dnia 5 stycznia 2011 r. o kierujących pojazdami (tekst jedn. Dz. U. z 2016 r., poz. 627 ze zm.) w związku z art. 7 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 20 marca 2015 r. o zmianie ustawy – Kodeks karny oraz niektórych innych ustaw, dalej: "ustawa zmieniająca", a także art. 104 i art. 107 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (tekst jedn. Dz. U. z 2016 r., poz. 23 ze zm.), dalej "k.p.a.". Decyzji nadano rygor natychmiastowej wykonalności.

4. W dniu 12 lipca 2017 r. skarżący reprezentowany przez profesjonalnego pełnomocnika złożył odwołanie od decyzji Prezydenta [...]. W uzasadnieniu skarżący zarzucił organowi pierwszej instancji naruszenie art. 6 i 7 k.p.a. poprzez wydanie decyzji na podstawie nieprawidłowo ustalonego stanu faktycznego i błędnego zastosowania przepisów materialnoprawnych, a także naruszenia art. 10 k.p.a. poprzez nie uwzględnienie wniosków dowodowych zgłaszanych przez skarżącego. W uzasadnieniu odwołania skarżący wyjaśnił, że w dniu w którym został zatrzymany pod zarzutem przekroczenia dozwolonej prędkości o 53 km/h nie przyjął mandatu karnego, a jednocześnie zakwestionował pomiar prędkości dokonany przez policjanta.

5. Po rozpatrzeniu odwołania, Samorządowe Kolegium Odwoławcze w W., dalej "SKO", decyzją z [...] sierpnia 2017 r. utrzymało w mocy zaskarżoną decyzję Prezydenta [...] z [...]czerwca 2017 r.

Decyzja SKO została wydana na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 k.p.a., a także art. 127 § 1 i § 2 w zw. z art. 17 pkt 1 k.p.a. oraz art. 1 i 2 ustawy z dnia 12 października 1994 r. o samorządowych kolegiach odwoławczych (tekst jedn. Dz. U. z 2015, poz. 1659).

Organ odwoławczy stwierdził, że przepisy materialnoprawne, a także przepisy procesowe właściwe w sprawie zostały zastosowane prawidłowo i nie ma podstaw do uchylenia decyzji organu pierwszej instancji.

6. Nie godząc się z powyższym rozstrzygnięciem, skarżący pismem z 18 września 2017 r. złożył skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, wnosząc o uchylenie zaskarżonej decyzji i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania przez organ drugiej instancji oraz o zasądzenie kosztów postępowania na rzecz skarżącego.

Dodatkowo, skarżący wniósł o zawieszenie postępowania sądowego do czasu prawomocnego zakończenia postępowania prowadzonego przez Sąd Rejonowy P., VIII Wydział Karny pod sygn. akt VIII W[...]. Wniosek o zawieszenie postępowania został złożony na podstawie art. 125 § 1 pkt 1 lub pkt 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jedn. Dz. U. z 2017 r., poz. 1369 ze zm., dalej "p.p.s.a."). Skarżący wniósł również o przeprowadzenie dowodu z:

kopii wyroku nakazowego wydanego przez Sąd Rejonowy P. VIII Wydział Karny dnia [...] sierpnia 2017 r. w sprawie prowadzonej pod sygnaturą VIII W [...], a dotyczącego m.in. zarzutu przekroczenia przez M. S. dozwolonej prędkości w obszarze zabudowanym w dniu 28 kwietnia 2017 r., w celu ustalenia, że przed sądem karnym toczy się postępowanie sądowe dotyczące okoliczności będących podstawą do wszczęcia niniejszego postępowania;

odpisu sprzeciwu od wyroku nakazowego wymienionego w pkt. 1 w celu ustalenia, że sposób przeprowadzenia pomiaru prędkości wskazującego na przekroczenie przez skarżącego dozwolonej prędkości w obszarze zabudowanym o 53 km/h, nie pozwala na jednoznaczne ustalenie, czy była podstawa do zatrzymania skarżącemu prawa jazdy.

Skarżący wyjaśnił, że ww. wyrok nakazowy został zaskarżony przez skarżącego sprzeciwem z [...] września 2017 r. Jednocześnie, zdaniem skarżącego, wydanie przez sąd karny prawomocnego orzeczenia w sprawie przekroczenia przez skarżącego dozwolonej prędkości w terenie zabudowanym ma istotne znaczenie dla ustalenia zasadności orzeczenia administracyjnego kwestionowanego złożoną skargą.

7. Odpowiadając w dniu [...] października 2017 r. na skargę Samorządowe Kolegium Odwoławcze w W. wniosło o oddalenie skargi w trybie art. 151 p.p.s.a. oraz o rozpoznanie skargi pod nieobecność reprezentanta organu. Organ odwoławczy podtrzymał swoje stanowisko przedstawione w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji z [...] sierpnia 2017 r. o prawidłowości zastosowania przepisów prawa przez organ pierwszej instancji.

8. W dniu 29 maja 2018 r. do Sądu wpłynął wniosek skarżącego o zawieszenie postępowania lub o odroczenie terminu rozprawy w związku z toczącym się postępowaniem karnym w przedmiocie przekroczenia przez skarżącego dozwolonej prędkości w obszarze zabudowanym (k. 27 akt sądowych).

9. Po rozpatrzeniu wniosku skarżącego i dokonaniu analizy załączonych kopii dokumentów, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie postanowieniem z [...] czerwca 2018 r. zawiesił postępowanie sądowe z uwagi na toczące się w Sądzie Rejonowym w P., VIII Wydział Karny, sygn. akt VIII W [...] (k. 42-43 akt sądowych).

10. W odpowiedzi na zarządzenie Sędziego Sprawozdawcy dotyczące udzielenia informacji, na jakim etapie jest toczące się postępowanie w sprawie o sygn. akt VIII W [...], Sąd Rejonowy w P. poinformował, że w ww. sprawie zapadł wyrok z [...] listopada 2018 r. i jednocześnie przesłał odpis wyroku (k. 65-66 akt sądowych). Wyrokiem tym Sąd Rejonowy w P. m.in. uniewinnił skarżącego od popełnienia wykroczenia polegającego na przekroczeniu dozwolonej prędkości w obszarze zabudowanym o 53 km/h.

Wobec powyższego, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w dniu 28 listopada 2018 r. postanowił podjąć zawieszone postępowanie sądowe (k. 69 akt sądowych).

11. Na rozprawie w dniu 23 stycznia 2019 r. pełnomocnik skarżącego poinformował, że wyrok Sądu Rejonowego w P., VII Wydział Karny, sygn. akt VIII K [...] z [...]listopada 2019 r. jest nieprawomocny. Od ww. wyroku oskarżyciel publiczny złożył apelację do Sądu Okręgowego w P. Ponadto pełnomocnik skarżącego wniósł o zawieszenie postępowania sądowoadministracyjnego do czasu prawomocnego zakończenia postępowania karnego.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:

Zawarty w skardze wniosek o zawieszenie postępowania sądowego jest zasadny.

12. Sąd orzekający w niniejszej sprawie podkreśla, że zgodnie z art. 1 ustawy z dnia 25 lipca 2002 r. Prawo o ustroju sądów administracyjnych (tekst jedn. Dz. U. z 2018 r. poz. 2107 ze zm.), zadaniem Sądu jest dokonanie kontroli zaskarżonego aktu administracyjnego pod względem jego zgodności z prawem, czyli prawidłowości zastosowania przepisów obowiązującego prawa oraz trafności ich wykładni.

Jednocześnie, zgodnie z art. 125 § 1 pkt 1 p.p.s.a. (tekst jedn. Dz. U. z 2018 r., poz. 1302 ze zm.) Sąd może zawiesić postępowanie z urzędu, jeżeli rozstrzygnięcie sprawy zależy od wyniku innego toczącego się postępowania administracyjnego, sądowoadministracyjnego, sądowego, postępowania przed Trybunałem Konstytucyjnym lub Trybunałem Sprawiedliwości Unii Europejskiej. Powołany przepis określa przesłanki fakultatywnego zawieszenia postępowania sądowego, a zagadnienie wstępne, będące przyczyną zawieszenia, musi mieć wpływ na wynik danego postępowania.

Jak wskazuje się w orzecznictwie sądów administracyjnych, z zagadnieniem wstępnym mamy do czynienia jedynie wówczas, gdy rozstrzygnięcie sprawy uwarunkowane jest uprzednim rozstrzygnięciem kwestii prawnej. Nie powstaje ono w przypadku, gdy na rozpatrzenie i wydanie decyzji mogą mieć wpływ jedynie ustalenia faktyczne dokonane przez wskazany w przepisie inny organ lub sąd (wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 15 września 2017 r., sygn. akt I GSK 613/17, LEX nr 2 353 675). Natomiast ocena zasadności zawieszenia postępowania z uwagi na wystąpienie zagadnienia wstępnego pozostawiona została uznaniu sądu. Wskazania wymaga, że zawieszenie postępowania sądowego na podstawie ww. przepisu ma charakter fakultatywny, a merytoryczne powiązanie spraw nie oznacza automatycznie zasadności wniosku o zawieszenie postępowania sądowego. O zawieszeniu postępowania na podstawie przywołanego przepisu decydują względy celowościowe. Sąd administracyjny wydając postanowienie w kwestii zawieszenia postępowania administracyjnego powinien rozważyć, czy w danym przypadku celowe jest wstrzymanie biegu sprawy (vide: wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z 5 października 2017 r., sygn. akt II FSK 2323/15, LEX nr 2393136, a także wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z 7 marca 2017 r., sygn. akt I SA/Gd 1610/16).

13. Jak wskazano wyżej, pełnomocnik skarżącego wniósł o zawieszenie postępowania sądowoadministracyjnego do czasu prawomocnego zakończenia postępowania karnego toczącego się wskutek apelacji oskarżyciela publicznego od wyroku Sądu Rejonowego w P., VIII Wydział Karny, sygn. akt VIII [...] z dnia [...] listopada 2018 r.

Mając na względzie ww. informacje, Sąd stwierdził, że postępowanie w przedmiocie przekroczenia przez skarżącego dozwolonej prędkości w obszarze zabudowanym stanowi zagadnienie wstępne w niniejszej sprawie, a rozstrzygnięcie tam podjęte będzie miało znaczenie dla oceny zasadności skargi w rozpatrywanej sprawie.

W orzecznictwie sądów administracyjnych przyjmuje się zgodnie, że w postępowaniu administracyjnym w przedmiocie zatrzymania prawa jazdy z powodu przekroczenia przez kierującego pojazdem mechanicznym o ponad 50 km/h dopuszczalnej prędkości w terenie zabudowanym organ administracji (właściwy miejscowo starosta) jest związany zawiadomieniem odpowiedniej jednostki policji o popełnieniu przez kierowcę ww. wykroczenia w ruchu drogowym. Nawet więc jeśli w postępowaniu administracyjnym kierujący pojazdem kwestionuje prawidłowość ustalenia prędkości pojazdu lub obliczenia punktów karnych, organ administracji nie może odstąpić od wydania decyzji o zatrzymaniu prawa jazdy. Przesądza o tym zarówno językowe brzmienie art. 102 ust. 1 pkt 4 i art. 102 ust. 1c ustawy z dnia 5 stycznia 2011 r. o kierujących pojazdami, jak i wykładnia celowościowa wskazanych przepisów w obecnie obowiązującym brzmieniu. Przepisy ustawy o kierujących pojazdami, a także przepisy przejściowe zawarte w ustawie z dnia 20 marca 2015 r. o zmianie ustawy – Kodeks karny oraz niektórych innych ustaw zostały celowo znowelizowane w sposób zaostrzający konsekwencje naruszenia przez kierowców zasad ruchu drogowego. Istotnym wyjątkiem od związania starosty zawiadomieniem właściwego komendanta policji o przekroczeniu o ponad 50 km/h dopuszczalnej prędkości pojazdu jest przypadek, w którym kierujący pojazdem nie przyjął mandatu karnego oraz zakwestionował w odpowiednim postępowaniu sposób działania funkcjonariuszy policji. Rozstrzygnięcie w zakresie popełnienia wykroczenia w ruchu drogowym powinno więc zapaść w postępowaniu karnym.

W rozpatrywanej sprawie mamy do czynienia właśnie z przedstawionym, wyjątkowym przypadkiem. Skarżący nie przyjął mandatu karnego w dniu popełnienia zarzucanego mu wykroczenia w ruchu drogowym. Konsekwentnie, skarżący złożył sprzeciw od wyroku nakazowego wydanego przez Sąd Rejonowy w P. Wydział VIII Karny z [...] sierpnia 2017 r., sygn. akt VIII W [...]. Po złożeniu przez skarżącego sprzeciwu od wyroku nakazowego (sprzeciw z [...] września 2017 r.) Sąd Rejonowy w P. wyrokiem z [...] listopada 2018 r., sygn. akt VIII [...], uniewinnił skarżącego od popełnienia wykroczenia opisanego w punkcie I wyroku, polegającego na tym, że w dniu 28 kwietnia 2017 r. w miejscowości W., przekroczył dozwoloną prędkość pojazdu w obszarze zabudowanym o 53 km/h, tj. o wykroczenie z art. 92a kodeksu wykroczeń. W pozostałym zakresie Sąd Rejonowy uznał obwinionego (skarżącego) za winnego określonych wykroczeń. Nie mają one wszakże znaczenia dla rozstrzygnięcia sprawy toczącej się przed sądem administracyjnym. Powyższy wyrok Sądu Rejonowego z dnia [...] listopada 2018 r. został zaskarżony przez oskarżyciela publicznego. Wyrok nie jest zatem prawomocny.

W związku z powyższym, Sąd uznał, że postępowanie karne toczące się w przedmiocie przekroczenia przez skarżącego dozwolonej prędkości w obszarze zabudowanym stanowi zagadnienie wstępne w niniejszej sprawie, a rozstrzygnięcie tam podjęte będzie miało znaczenie dla oceny zasadności skargi złożonej do Sądu.

14. W zaistniałym stanie rzeczy Sąd na podstawie art. 125 § 1 pkt 1 p.p.s.a. postanowił zawiesić postępowanie sądowoadministracyjne do czasu prawomocnego rozstrzygnięcia postępowania karnego w przedmiocie popełnienia przez skarżącego wykroczenia polegającego na przekroczeniu dopuszczalnej prędkości pojazdu o ponad 50 km/h.