Postanowienie z dnia 2011-11-09 sygn. V CSK 54/11

Drukuj dokument lub zaznaczenie Kopiuj zaznaczony tekst bez formatowania Pokaż dokument źródłowy

Sygn. akt V CSK 54/11

POSTANOWIENIE

Dnia 9 listopada 2011 r. Sąd Najwyższy w składzie :

SSN Krzysztof Strzelczyk

w sprawie z powództwa M. Ł. I innych

przeciwko Skarbowi Państwa - Wojewodzie X.

zastępowanemu przez Prokuratorię Generalna Skarbu Państwa

o zapłatę,

na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 9 listopada 2011 r.,

na skutek skargi kasacyjnej powodów od wyroku Sądu Apelacyjnego

z dnia 22 października 2010 r.,

1) odrzuca skargę kasacyjną

2) zasądza solidarnie od powodów na rzecz Skarbu Państwa – Prokuratorii Generalnej Skarbu Państwa kwotę 1800 (tysiąc osiemset) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 13 maja 2010 r. Sąd Okręgowy zasądził na rzecz każdego z powodów od Skarbu Państwa – Wojewody X. kwoty po 27 975 złotych z odsetkami ustawowymi od dnia 29 listopada 2007 r. do dnia zapłaty tytułem odszkodowania za przejęte z naruszeniem prawa gospodarstwo rolne, które odziedziczyli po ojcu.

Wyrokiem z dnia 22 października 2010 r. Sąd Apelacyjny z apelacji strony pozwanej zmienił wyrok Sądu Okręgowego z dnia 13 maja 2010 r. między innymi w ten sposób, że obniżył zasądzone nim świadczenia na rzecz powodów S. S. i W. G. w wysokości po 27 975 złotych do kwot po 13 987 złotych oraz początkowy termin płatności odsetek zasądzonych na rzecz każdego z powodów od dnia 29 listopada 2007 r. określił na dzień 13 maja 2010 r.

Od wyroku sądu drugiej instancji skargę kasacyjną wnieśli wszyscy powodowie wskazując jako wartość przedmiotu zaskarżenia kwotę 59 489 złotych na którą składa się należna sześciu powodom kwota 8 498,30 złotych stanowiąca sumę odsetek ustawowych za okres od 27 listopada 2007 r. do 13 maja 2010 r., nadto powodom W.G. oraz S. S. należy się ta kwota w połowie.

Sąd Najwyższy zważył, co następuje:

Przyjęcie, że pomiędzy powodami zachodziło współuczestnictwo materialne, o którym mowa w art. 72 § 1 pkt in fine k.p.c., nie oznacza, że także na etapie postępowania kasacyjnego ustalenie wartości przedmiotu zaskarżenia następuje poprzez zsumowanie wartości nieuwzględnionych roszczeń wobec wszystkich powodów. Na rzecz każdego z powodów zostały zasądzone określone świadczenia Dlatego na etapie postępowania kasacyjnego nie ma zastosowania zasada – obowiązująca przy określeniu wartości przedmiotu sporu w pozwie oraz wartości przedmiotu zaskarżenia w apelacji przy istnieniu współuczestnictwa materialnego – że wartością przedmiotu sporu oraz wartością przedmiotu zaskarżenia była suma wszystkich roszczeń dochodzonych przez powodów (por. postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 17 stycznia 1997 r., I PKN 65/96, OSNAPiUS 1997, nr 17, poz. 317, orzeczenie Sądu Najwyższego z dnia 28 lutego 1997 r., I CKN 31/97, nie publ., postanowienie z dnia 21 marca 1997 r., I PKN 61/97, OSNP 1998, nr 1, poz. 16, uzasadnienie postanowienia z dnia 25 stycznia 2001 r., IV CZ 90/06, nie publ., postanowienie SN z dnia 24 sierpnia 2007 r., I CZ 91/07, nie publ. oraz uzasadnienie uchwały Sądu Najwyższego z dnia 9 stycznia 2008 r., III CZP 111/07, Mon. Prawn. z 2009 r. nr 3, str. 151; 5 lutego 2010 r., III CZ 3/10, nie publ.). W orzecznictwie Sądu Najwyższego zwrócono uwagę na to, że na etapie postępowania kasacyjnego skutki procesowe współuczestnictwa materialnego, które nie ma charakteru współuczestnictwa jednolitego bądź koniecznego, zbliżone są do współuczestnictwa formalnego. Na tym etapie postępowania każdy ze współuczestników materialnych ma własne gravamen w zaskarżeniu prawomocnego wyroku sądu drugiej instancji. Dlatego o dopuszczalności skargi kasacyjnej wniesionej przez powodów nie mogła decydować podana w tej skardze wartość przedmiotu zaskarżenia w kwocie 59 489 złotych, lecz wartość zaskarżenia przy uwzględnieniu wartości roszczeń dochodzonych przez każdego z powodów oddzielnie, ta zaś w odniesieniu do każdego z powodów osobno nie przekraczała 50 000 złotych.

Skoro wartość przedmiotu zaskarżenia w stosunku do każdego z powodów była niższa niż pięćdziesiąt tysięcy złotych, zgodnie z art. 398² § 1 k.p.c., skarga kasacyjna była niedopuszczalna i podlegała odrzuceniu na podstawie art. 398⁶ § 3 k.p.c. O kosztach postępowania kasacyjnego Sąd Najwyższy orzekł na podstawie art. 98 w związku z art. 391 § 1 k.p.c. oraz art. 398²¹.