Postanowienie z dnia 2011-10-28 sygn. I CZ 82/11

Drukuj dokument lub zaznaczenie Kopiuj zaznaczony tekst bez formatowania Pokaż dokument źródłowy

Sygn. akt I CZ 82/11

POSTANOWIENIE

Dnia 28 października 2011 r. Sąd Najwyższy w składzie :

SSN Krzysztof Strzelczyk (przewodniczący)

SSN Józef Frąckowiak (sprawozdawca)

SSN Bogumiła Ustjanicz

w sprawie z powództwa J. F.

przeciwko K. F.

o uznanie za niegodną dziedziczenia,

po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej

w dniu 28 października 2011 r.,

zażalenia powoda na postanowienie Sądu Okręgowego

z dnia 7 kwietnia 2011 r.,

uchyla zaskarżone postanowienie i pozostawia Sądowi Okręgowemu rozstrzygnięcie co do kosztów postępowania zażaleniowego.

Uzasadnienie

Powód J. F. w zażaleniu na postanowienie Sądu Okręgowego z dnia 7 kwietnia 2011, zarzucając naruszenie art. 373 w związku z art. 397 § 2 i art. 91 k.p.c., wniósł o uchylenie zaskarżonego postanowienia i zasądzenie na jego rzecz kosztów postępowania zażaleniowego.

Sąd Najwyższy zważył, co następuję.

Sąd Okręgowy, jako podstawę odrzucenia zażalenia, wskazał, że pełnomocnik powoda pomimo wezwania nie przedstawił prawidłowego pełnomocnictwa do reprezentowania go przed Sądem Najwyższym. Należy się zgodzi z Sądem Okręgowym, że pełnomocnictwo do reprezentowania strony przed Sądem Najwyższym powinno wskazywać, że chodzi o Sąd Najwyższy. Z pełnomocnictwa przedstawionego przez pełnomocnika na wezwanie Sądu wynika, że pełnomocnik adw. A. N. jest uprawniony do reprezentowania powoda przed sądami i innymi organami państwowymi w sprawie o syg. Ca 2028/10. Jest to sprawa, w której powód został wezwany do dostarczenia pełnomocnictwa i w której następnie, po dostarczeniu tak sformułowanego pełnomocnictwa, nastąpiło odrzucenie zażalenia powoda. Z okoliczności w jakich nastąpiło dostarczenia pełnomocnictwa wynika, że chodzi o umocowanie do reprezentowania powoda także przed Sądem Najwyższym. Sąd Najwyższy jest niewątpliwie także sądem, a skoro wezwano powoda, aby dostarczył pełnomocnictwo dla swojego pełnomocnika do reprezentowania go przed Sądem Najwyższym, można było uznać, że tak sformułowane pełnomocnictwo, w okolicznościach towarzyszących jego złożeniu, wskazuje w sposób wyraźny, iż jest to pełnomocnictwo do reprezentowania powoda przed Sądem Najwyższym. Udzielenie pełnomocnictwa jest oświadczeniem woli i przy ustalaniu jego treści należy stosować zasady dotyczące wykładni oświadczeń woli w szczególności art. 65 k.c. Jeżeli Sąd Okręgowy miał w tym względzie wątpliwości powinien wezwać jeszcze raz powoda do sprecyzowania, czy jego wolą było ustanowienie adw. A. N. swoim pełnomocnikiem do reprezentowania go przed Sądem Najwyższym.

Mając powyższe na względzie Sąd Najwyższy, na podstawie art. 398¹⁵

k.p.c. w związku z art. 394¹ § 3 k.p.c., orzekł jak w sentencji.