Postanowienie z dnia 2018-06-06 sygn. IV KZ 20/18

Drukuj dokument lub zaznaczenie Kopiuj zaznaczony tekst bez formatowania Pokaż dokument źródłowy

Sygn. akt IV KZ 20/18

POSTANOWIENIE

Dnia 6 czerwca 2018 r. Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Jerzy Grubba

w sprawie L.J.,

po rozpoznaniu w Izbie Karnej

na posiedzeniu w dniu 6 czerwca 2018 r., zażalenia obrońcy skazanego, na postanowienie Sądu Okręgowego w T. z dnia 6 marca 2018 r., sygn. akt II Ko …/18

w przedmiocie orzeczenia o kosztach sądowych w postępowaniu kasacyjnym

p o s t a n o w i ł:

pozostawić zażalenie bez rozpoznania.

UZASADNIENIE

Postanowieniem z dnia 6 grudnia 2017 r. w sprawie V KK 367/17 Sąd Najwyższy, po rozpoznaniu kasacji wniesionej przez obrońcę skazanego L.J. od wyroku Sądu Apelacyjnego w R. z dnia 23 lutego 2017 r., sygn. akt II AKa …/17, utrzymującego w mocy wyrok łączny Sądu Okręgowego w T. z dnia 24 listopada 2016 r., sygn. akt II K …/16, oddalił kasację uznając ją jako oczywiście bezzasadną i obciążył skazanego L.J. kosztami sądowymi postępowania kasacyjnego.

W orzeczeniu tym nie ustalono szczegółowej wysokości kosztów sądowych postępowania kasacyjnego, przesądzając jedynie zasadę w zakresie ich pokrycia.

Dokonano tego postanowieniem Sądu Okręgowego w T. z dnia 6 marca 2018 r. (sygn. akt II Ko …/18), którym ustalono wysokość kosztów sądowych za postępowaniu kasacyjne należnych Skarbowi Państwa od skazanego na kwotę 770 zł.

Na to postanowienie zażalenie wniósł obrońca skazanego zarzucając obrazę art. 624 § 1 k.p.k. przez jego niezastosowanie, w sytuacji, gdy skazany nie jest w stanie ponieść tych kosztów. W konkluzji skarżący wniósł o umorzenie kosztów sądowych za postępowanie kasacyjne.

Sąd Najwyższy zważył co następuje:

Zażalenie nie podlega rozpoznaniu.

Z treści art. 626 § 1 k.p.k. wynika, że sąd ma obowiązek wskazania, w każdym orzeczeniu kończącym postępowanie, kto i w jakiej części ponosi koszty procesu. Z art. 626 § 3 k.p.k., wynika ponadto, że na orzeczenie w przedmiocie kosztów służy zażalenie, jeżeli nie wniesiono apelacji. W przepisie tym stworzono zatem możliwość zaskarżenia orzeczenia w przedmiocie kosztów zażaleniem, o ile nie wniesiono od wyroku apelacji.

Przewidziana w tym przepisie zaskarżalność orzeczenia w przedmiocie kosztów dotyczy więc rozstrzygnięć wydanych w pierwszej instancji i to zarówno w postaci wyroków, jak i postanowień. Nie zezwala natomiast na skarżenie orzeczeń sądów odwoławczych oraz wydanych przez Sąd Najwyższy.

W przepisie art. 626 § 3 k.p.k. wprowadzono zatem zasadę, że niedopuszczalne jest zaskarżenie rozstrzygnięcia o kosztach zawartego w orzeczeniu niezaskarżalnym. Skoro bowiem ustawa wyłącza dopuszczalność zaskarżenia całego orzeczenia i nie reguluje odrębnie kwestii zaskarżalności poszczególnych rozstrzygnięć w nim zawartych, zaskarżenie takiego rozstrzygnięcia nie jest dopuszczalne.

Powyższe prowadzi do wniosku, że nie jest dopuszczalne zaskarżenie rozstrzygnięcia o kosztach zawartego w niezaskarżalnym orzeczeniu wydanym przez Sąd Najwyższy, w tym, w postanowieniu o oddaleniu kasacji jako oczywiście bezzasadnej, o jakim mowa w art. 535 § 3 k.p.k.

Jest to postanowienie wydane w szczególnym postępowaniu, toczącym się w trybie wynikającym z uregulowania nadzwyczajnego środka zaskarżenia, jakim jest kasacja.

Przenosząc powyższe rozważania na grunt niniejszej sprawy zauważyć należy, że Sąd Najwyższy znając sytuację majątkową skazanego nie znalazł podstaw do uznania, iż uiszczenie tej kwoty będzie dla skazanego zbyt uciążliwe. W takiej konfiguracji procesowej, nie jest więc możliwe wykorzystanie ogólnej reguły i zaskarżenie powyższego postanowienia o kosztach.

Oczywiście nie wyklucza to natomiast możliwości zaskarżenia wysokości ustalonych przez Sąd Okręgowy kosztów sądowych za postępowanie kasacyjne. W takim jednak przypadku, zażalenie wnoszone być powinno stosownie do art. 26 k.p.k. do sądu apelacyjnego, który rozpoznaje środki odwoławcze od orzeczeń i zarządzeń wydanych w pierwszej instancji w sądzie okręgowym.

Problem jednak w tym, że z petitum pisma obrońcy, jak i jego uzasadnienia, jednoznacznie wynika, iż stanowi ono w istocie wniosek o umorzenie należnych kosztów sądowych za postępowanie kasacyjne – art. 206 § 2 k.k.w.

W tej sytuacji zauważyć jedynie można, że właściwym do rozpoznania takiego wniosku złożonego w postępowaniu wykonawczym jest Sąd Okręgowy.

Sąd Okręgowy winien zatem wypowiedzieć co do wniesionego wniosku o umorzenie kosztów i pouczyć uprawnionego o przysługującym mu prawie do zaskarżenia wydanego rozstrzygnięcia (art. 51 i 206 k.k.w.).

Mając to wszystko na uwadze, Sąd Najwyższy orzekł, jak na wstępie.

kc