Postanowienie z dnia 2017-04-27 sygn. II Cz 33/17

Drukuj dokument lub zaznaczenie Kopiuj zaznaczony tekst bez formatowania

Sygn. akt II Cz 33/17

POSTANOWIENIE

K., dnia 27 kwietnia 2017 r.

Sąd Okręgowy w Kaliszu, II Wydział Cywilny Odwoławczy

w składzie następującym:

Przewodniczący: SSO Wojciech Vogt

Sędziowie: SSO Barbara Mokras

SSO Janusz Roszewski (spr.)

po rozpoznaniu w dniu 27 kwietnia 2017 r. w Kaliszu

na posiedzeniu niejawnym

sprawy ze skargi P. M. - Syndyka masy upadłości A. Z.

na czynność Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w Kaliszu M. T.
w postaci zaniechania wprowadzenia syndyka w posiadanie majątku upadłego w sprawie egzekucyjnej KM 213/16

w przedmiocie zażalenia dłużnika

na postanowienie Sądu Rejonowego w Kaliszu

z dnia 17 marca 2016 r., sygn. akt I Co 451/16

p o s t a n a w i a :

oddalić zażalenie.

SSO Barbara Mokras SSO Wojciech Vogt SSO Janusz Roszewski

Sygn. akt II Cz 33/17

UZASADNIENIE

Zaskarżonym postanowieniem Sąd Rejonowy w Kaliszu oddalił skargę P. M. - Syndyka masy upadłości A. Z. na zaniechanie czynności Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w Kaliszu M. T. w postaci wprowadzenia syndyka
w posiadanie majątku upadłego w sprawie egzekucyjnej Km 213/16 z powodu braku istnienia podstaw do wykonania tej czynności.

Powyższe orzeczenie zostało zaskarżone przez P. M. - Syndyka masy upadłości A. Z. w całości.

Skarżący zarzucił zaskarżonemu postanowieniu naruszenie prawa materialnego,
a to art. 174 ust. 1 ustawy z dnia 28 lutego 2003 r. Prawo upadłościowe (Dz. U. z 2003 r., Nr 60, poz. 535 ze zm.) w zw. z art. 448 ustawy z dnia 15 maja 2015 r. Prawo restrukturyzacyjne (Dz. U. z 2015 r., poz. 978 ze zm.) w zw. z art. 491 ² ust. 1 ustawy z dnia 28 lutego 2003 r. Prawo upadłościowe.

Mając to na uwadze, skarżący wniósł o zmianę zaskarżonego postanowienia
i uchylenie postanowienia z dnia 9 lutego 2016 r. Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w Kaliszu M. T. w sprawie egzekucyjnej Km 213/16 oraz nakazanie Komornikowi podjęcia czynności wprowadzenia syndyka w posiadanie majątku upadłego, jak również zasądzenie na rzecz skarżącego kosztów postępowania wywołanego wniesieniem skargi, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie.

Z niekwestionowanych ustaleń faktycznych wynika, że stanowiąca własność A. Z. nieruchomość położona w miejscowości S. przy ul. (...),
dla której Sąd Rejonowy w Kaliszu Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą (...), zamieszkiwana jest przez rodziców oraz rodzeństwo upadłej i to te osoby posiadają oraz władają tą nieruchomością oraz sprzeciwiają się opuszczeniu
i opróżnieniu ww. nieruchomości, czym utrudniają toczące się postępowanie upadłościowe. Upadła A. Z. zamieszkuje natomiast we W. i nie utrudnia postępowania upadłościowego.

Zgodnie z art. 174 ust. 1 w zw. z art. 491 ² ust. 1 ustawy z dnia 28 lutego 2003 r. Prawo upadłościowe (j.t. Dz. U. z 2016 r., poz. 2171), jeżeli syndyk napotyka przeszkody ze strony upadłego, w tym będącego osobą fizyczną nieprowadzącą działalności gospodarczej, przy obejmowaniu majątku upadłego, wprowadzenia syndyka
w posiadanie majątku upadłego dokonuje komornik sądowy. Podstawę wprowadzenia stanowi postanowienie sądu o ogłoszeniu upadłości lub postanowienie o powołaniu syndyka bez potrzeby nadawania mu klauzuli wykonalności.

Przepis art. 174 ust. 1 Prawa upadłościowego nie określa podmiotowych granic egzekucji prowadzonej na podstawie postanowienia. Z uwagi na to, że nie nadaje się mu klauzuli wykonalności, wyłączona zostaje możliwość sprecyzowania zakresu podmiotowego w postępowaniu klauzulowym.

Należy uznać, że powyższe nie oznacza, że dopuszczalne jest prowadzenie egzekucji przeciwko każdemu, kto w ocenie syndyka włada majątkiem należącym do masy upadłości.

Utrata uprawnień do korzystania z mieszkania przez osoby bliskie upadłego, stanowiąca konsekwencję ogłoszenia upadłości (art. 75 ust. 1 Prawa upadłościowego), nie wystarczy, by uznać postanowienie o ogłoszeniu upadłości i wyznaczeniu syndyka za tytuł do przeprowadzenia ich eksmisji. Jeżeli majątek upadłego znajduje się w wyłącznym władaniu osoby trzeciej i nie ma jeszcze tytułu egzekucyjnego (wykonawczego) przeciwko tej osobie, syndyk powinien wytoczyć przeciwko niej powództwo o wydanie wskazanych rzeczy (por. Stanisław Gurgul, Prawo upadłościowe. Komentarz., Rok wydania 2016, Wydawnictwo C.H. Beck, wydanie 10, teza 4 do art. 174).

Za takim stanowiskiem przemawia to, że gdyby zamiarem ustawodawcy było uczynienie postanowienia, przewidzianego w art. 174 ust. 1 Prawa upadłościowego, tytułem skutecznym przeciwko wszystkim posiadaczom składników majątku upadłego, określiłby to wprost w ustawie, jak to uczynił np. w art. 791 § 1 i § 2 k.p.c. (por. uchwała Sądu Najwyższego z dnia 22.05.2009 r., III CZP 24/09, OSNC rok 2010, Nr 1, poz. 14).

Zauważyć przy tym należy, że zgodnie z przepisem art. 57 ust. 1 Prawa upadłościowego, jedynie upadły jest obowiązany wskazać i wydać syndykowi cały swój majątek.

Mając na uwadze powyższe należy zatem uznać, że tryb postępowania określony
w przepisie art. 174 § 1 Prawa upadłościowego jest możliwy tylko wówczas, gdy syndyk napotyka przeszkody w objęciu majątku upadłego ze strony upadłego.

Dlatego, na podstawie art. 385 k.p.c. w zw. z art. 397 § 2 k.p.c. i w zw. z art. 13 § 2 k.p.c., orzeczono, jak w sentencji.

SSO Barbara Mokras SSO Wojciech Vogt SSO Janusz Roszewski