Postanowienie z dnia 1998-11-17 sygn. II UZ 122/98

Drukuj dokument lub zaznaczenie Kopiuj zaznaczony tekst bez formatowania Pokaż dokument źródłowy

Postanowienie z dnia 17 listopada 1998 r.

II UZ 122/98

Przyczyna uchybienia terminu do złożenia kasacji ustaje w dniu, w którym pełnomocnik z urzędu dowiedział się o jego ustanowieniu (art. 169 § 1 KPC).

Przewodniczący: SSN Jerzy Kuźniar (sprawozdawca), Sędziowie SN: Andrzej Kijowski, Roman Kuczyński.

Sąd Najwyższy, po rozpoznaniu w dniu 17 listopada 1998 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy z wniosku Mirosława M. przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Spo-łecznych-Oddziałowi w W. o rentę inwalidzką wypadkową, na skutek zażalenia wnioskodawcy na postanowienie Sądu Apelacyjnego-Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Gdańsku z dnia 10 września 1998 r. [...

p o s t a n o w i ł:

o d d a l i ć zażalenie.

U z a s a d n i e n i e

Zakład Ubezpieczeń Społecznych-Oddział w W. decyzją z dnia 14 lutego 1997 r. odmówił Mirosławowi M. prawa do renty inwalidzkiej wypadkowej.

Od decyzji organu rentowego wnioskodawca złożył odwołanie, które wyrokiem z dnia 23 lipca 1997 r. Sąd Wojewódzki-Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Toruniu oddalił.

Wnioskodawca zaskarżył powyższy wyrok apelacją.

Postanowieniem z dnia 30 października 1997 r. Sąd Wojewódzki-Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Toruniu odrzucił apelację ze względu na przekroczenie terminu do jej wniesienia. Zażalenie wnioskodawcy na powyższe postanowienie Sąd Apelacyjny-Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Gdańsku oddalił, pouczając go o możliwości złożenia wniosku o przywrócenie terminu do wniesienia apelacji w terminie 7 dni od dnia otrzymania odpisu postanowienia. Złożony wniosek o przywrócenie terminu postanowieniem z dnia 16 lutego 1998 r. Sąd Wojewódzki-Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Toruniu oddalił ze względu na niespełnienie przesłanek wynikających z treści przepisu art. 168 KPC.

W zażaleniu na to postanowienie wnioskodawca podniósł zarzuty merytoryczne, wnosząc o poddanie go badaniom lekarskim.

Sąd Apelacyjny-Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Gdańsku oddalił zażalenie uznając, iż błędne przeświadczenie o nieznajomości przepisów nie może być podstawą uwzględnienia zażalenia (postanowienie z dnia 31 marca 1998 r.). Odpis powyższego postanowienia został doręczony wnioskodawcy w dniu 30 kwietnia 1998 r.

W dniu 23 czerwca 1998 r. ustanowiony z urzędu pełnomocnik wnioskodawcy złożył kasację od powyższego postanowienia Sądu Apelacyjnego z wnioskiem o przywrócenie terminu do jej złożenia, podając, że dowiedział się o ustanowieniu go pełnomocnikiem wnioskodawcy z urzędu w dniu 15 czerwca 1998 r.

Sąd Apelacyjny w Gdańsku po przeprowadzeniu rozprawy odrzucił wniosek o przywrócenie terminu do złożenia kasacji oraz kasację, stwierdzając w uzasadnieniu, że wniosek został złożony z opóźnieniem (art. 169 § 1 KPC) i jako taki nie może wywoływać skutków prawnych (postanowienie z dnia 10 września 1998 r.).

Rozpoznając zażalenie wnioskodawcy na to postanowienie Sąd Najwyższy rozważył, co następuje:

W świetle ustaleń Sądu Apelacyjnego poczynionych na podstawie twierdzeń ustanowionego w sprawie pełnomocnika z urzędu, dowiedział się on o swej funkcji w dniu 15 czerwca 1998 r. W tym też dniu ustała przyczyna uchybienia terminu do złożenia kasacji. Złożenie wniosku o przywrócenie terminu do wniesienia kasacji w dniu 23 czerwca 1998 r. jest w tej sytuacji spóźnione w świetle art. 169 § 1 KPC. Przepis ten stanowi, że pismo z wnioskiem o przywrócenie terminu wnosi się do właściwego sądu w ciągu tygodnia od czasu ustania przyczyny uchybienia terminu. Przyczyna ta ustała w dniu 15 czerwca 1998 r. i od tego dnia rozpoczął bieg siedmiodniowy termin wskazany w przepisie.

Złożenie kasacji i wniosku o przywrócenie terminu do jej wniesienia w dniu 23 czerwca 1998 r. jest więc spóźnione, co powoduje - z mocy ustawy - jego odrzucenie, stosownie do art. 171 KPC. Ma to i ten skutek, że kasacja do złożenia której termin upłynął w dniu 30 maja 1998 r., jest spóźniona i jako taka podlega odrzuceniu na podstawie art. 393⁵ KPC.

Fakt, że z aktami sprawy pełnomocnik wnioskodawcy mógł się zapoznać najwcześniej w dniu 16 czerwca 1998 r., nie ma prawnego znaczenia, skoro przyczyna uchybienia terminu ustała w dniu, w którym pełnomocnik z urzędu powziął wiadomość o jego ustanowieniu, to jest w dniu 15 czerwca 1998 r.

Z tych względów, podzielając stanowisko Sądu Apelacyjnego, orzeczono jak w sentencji.