Prawo bez barier technicznych, finansowych, kompetencyjnych

Postanowienie z dnia 2009-04-23 sygn. IV CZ 32/09

Numer BOS: 22960
Data orzeczenia: 2009-04-23
Rodzaj organu orzekającego: Sąd Najwyższy
Sędziowie: Dariusz Zawistowski SSN, Iwona Koper SSN (autor uzasadnienia, przewodniczący, sprawozdawca), Zbigniew Kwaśniewski SSN

Najważniejsze fragmenty orzeczenia w Standardach:

Sygn. akt IV CZ 32/09

POSTANOWIENIE

Dnia 23 kwietnia 2009 r.

Sprawa o opróżnienie lokalu jest sprawą o prawa majątkowe niezależnie od podstawy faktycznej żądania (art. 3982 § 1 k.p.c.).

Sąd Najwyższy w składzie :

SSN Iwona Koper (przewodniczący, sprawozdawca)

SSN Zbigniew Kwaśniewski

SSN Dariusz Zawistowski

w sprawie z powództwa J. H. i A. S.

przeciwko R. S.

o nakazanie opróżnienia lokalu mieszkalnego,

po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej

w dniu 23 kwietnia 2009 r.,

zażalenia powódek

na postanowienie Sądu Okręgowego w L.

z dnia 16 lutego 2009 r.,

oddala zażalenie i nie obciąża powódek kosztami

postępowania zażaleniowego na rzecz pozwanego.

Uzasadnienie

Zaskarżonym postanowieniem Sąd Okręgowy w L. odrzucił skargę kasacyjną powódek od wyroku tego Sądu, który na skutek apelacji pozwanego zmienił wyrok Sądu Rejonowego w L. i oddalił powództwo o nakazanie pozwanemu opuszczenia lokalu mieszkalnego, jako niedopuszczalną z uwagi na wartość przedmiotu zaskarżenia, wskazaną zarówno w apelacji jak i skardze kasacyjnej na kwotę 900 zł (art. 3986 § 2 w zw. z art. 3982 § 1 k.p.c.).

W zażaleniu powódki zarzuciły błędne przyjęcie przez Sąd Okręgowy, że ich powództwo zmierza do ochrony praw majątkowych, co sprawę kwalifikuje jako sprawę o prawa majątkowe w rozumieniu art. 3982 § 1 k.p.c., podczas gdy służy ono ochronie praw osobistych, a w tej sytuacji dopuszczalność wniesionej skargi kasacyjnej nie jest zależna od wartości przedmiotu zaskarżenia. Wnosiły o uchylenie zaskarżonego postanowienia.

Sąd Najwyższy zważył co następuje:

Zażalenie jest nieuzasadnione.

Trafnie wskazał Sąd Okręgowy, że zgodnie z utrwalonym poglądem judykatury sprawy o opróżnienie lokalu należą do kategorii spraw o charakterze majątkowym (m. innymi postanowienia SN z dnia: 30 listopada 2004 r., IV CZ 166/04, 9 lutego 2005 r., 30 listopada 2005 r., III CZ 95/05, 6 października 2006 r., V CZ 67/06, nie publ.). Taka ich kwalifikacja jest niezależna od podstawy faktycznej żądania. Nie może więc odnieść skutku zarzut, że żądanie powódek opróżnienia lokalu przez pozwanego, oparte na przesłankach z art. 13 ust. 2 ustawy z dnia 21 czerwca 2001 r o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i zmianie Kodeksu cywilnego (t. jedn. Dz. U. 2005 r., Nr 31, poz. 266) kwalifikuje sprawę jako sprawę o prawa niemajątkowe, gdyż realizowane przez nie prawo niewątpliwe wpływa na stosunki majątkowe stron.

Z tych względów orzeczono jak w sentencji, odstępując od obciążania powódek kosztami postępowania zażaleniowego na rzecz pozwanego (art. 39814 w zw. z art. 3941 § 3 k.p.c. i art. 102 w zw. z art. 391 § 1 i art. 39821 k.p.c.).

Treść orzeczenia pochodzi z bazy orzeczeń SN.

Serwis wykorzystuje pliki cookies. Korzystając z serwisu akceptujesz politykę prywatności i cookies.