Postanowienie z dnia 2021-07-09 sygn. IV CZ 26/21

Drukuj dokument lub zaznaczenie Kopiuj zaznaczony tekst bez formatowania

Sygn. akt IV CZ 26/21

POSTANOWIENIE

Dnia 9 lipca 2021 r.

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Grzegorz Misiurek (przewodniczący)
‎SSN Monika Koba (sprawozdawca)
‎SSN Władysław Pawlak

w sprawie z powództwa Z. B.
‎przeciwko Skarbowi Państwa - Pierwszemu Prezesowi Sądu Najwyższego, Ministrowi Sprawiedliwości i Prezesowi Rady Ministrów
‎o zapłatę,
‎po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 9 lipca 2021 r.,
‎zażalenia powoda

na postanowienie Sądu Apelacyjnego w (…) ‎z dnia 19 marca 2021 r., sygn. akt WSC (…),

odrzuca zażalenie.

UZASADNIENIE

Postanowieniem z dnia 19 marca 2021 r. Sąd Apelacyjny w (…) - na podstawie art. 398⁶ § 2 k.p.c. - odrzucił wniesioną osobiście przez powoda Z. B. skargę kasacyjną od postanowienia Sądu Apelacyjnego w (…) z dnia 22 lipca 2020 r.,

U podstaw rozstrzygnięcia legło stwierdzenie, że kwestionowane orzeczenie nie podlega zaskarżeniu skarga kasacyjną, a powód wniósł skargę nie zachowując wynikającego z art. 87¹ k.p.c. przymusu adwokackiego - radcowskiego.

Zażalenie na to postanowienie wniósł osobiście powód.

Sąd Najwyższy zważył, co następuje:

Zgodnie z art. 87¹ § 1 k.p.c. w postępowaniu przed Sądem Najwyższym obowiązuje zastępstwo stron przez adwokatów lub radców prawnych, z wyjątkami przewidzianymi w art. 87¹ § 2 k.p.c., które w niniejszej sprawie nie wystąpiły. Przymus adwokacko - radcowski ustanowiony w art. 87¹ § 1 k.p.c. obejmuje wszelkie postępowania, które przynależą do właściwości Sądu Najwyższego, dotyczy więc także zażalenia do Sądu Najwyższego (por. m.in. postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 15 grudnia 2005 r., I PZ 22/05, OSNP 2006, nr 21 - 22, poz. 330).

Z. B. samodzielnie sporządził zażalenie (k. 176) na postanowienie Sądu Apelacyjnego z dnia 19 marca 2021 r., a z okoliczności sprawy nie wynikało, aby należał do kręgu osób zwolnionych z obowiązku reprezentacji przez adwokatów lub radców prawnych, stosownie do art. 87¹ § 2 k.p.c. Nieusuwalna wada zażalenia, polegająca na jego wniesieniu przez stronę pozbawioną zdolności postulacyjnej skutkuje koniecznością odrzucenia zażalenia, bez możliwości jej sanowania (por. m.in. niepublikowane postanowienia Sądu Najwyższego z dnia 12 grudnia 2013 r., V CZ 70/13, z dnia 3 czerwca 2015 r., V CZ 25/15, z dnia 9 maja 2014 r., I PZ 9/14, z dnia 7 maja 2014 r., II CZ 19/14, z dnia 15 maja 2015 r., III PZ 7/15, z dnia 16 września 2015 r., III CZ 40/15, i z dnia 29 stycznia 2016 r., II CZ 97/15).

Z przytoczonych względów zażalenie, jako niedopuszczalne, podlegało odrzuceniu (art. 398⁶ § 3 w zw. z art. 394¹ § 3 i w zw. z art. 87¹ k.p.c.).