Wyrok z dnia 2022-12-13 sygn. VII SA/Wa 1382/22

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Tomasz Janeczko (spr.), Sędziowie sędzia WSA Wojciech Sawczuk, asesor WSA Elżbieta Granatowska, Protokolant spec. Eliza Jędrasik po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 13 grudnia 2022 r. sprawy ze skargi J. S. na decyzję Wojewody Mazowieckiego z dnia 25 marca 2022 r. znak: WSO-I.6231.1.1.2022 w przedmiocie sprostowania aktu urodzenia I. uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję organu pierwszej instancji, II. zasądza od Wojewody Mazowieckiego na rzecz J. S. kwotę 100 (sto) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Wojewoda Mazowiecki ( dalej: "Wojewoda", "organ odwoławczy"), decyzją z dnia 25 marca 2022 r. znak: WSO-1.6231.1.1. 2022, działając na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2021 r. poz. 735, poz. 1491, poz. 2052; Dz. U. z 2020 r. poz. 2320, dalej: "k.p.a.") w związku z art. 35 ustawy z dnia 28 listopada 2014 r. Prawo o aktach stanu cywilnego (Dz. U. z 2021 r. poz. 709, poz. 1978; Dz. U. z 2020 r. poz. 2320, dalej: "p.a.s.c."), po rozpatrzeniu odwołania J. M. S. ( dalej: "skarżąca") od decyzji Kierownika Urzędu Stanu Cywilnego w J. ( dalej: "organ I instancji") z [...] lutego 2022 r., nr [...] znak: [...] orzekającej o odmowie sprostowania aktu urodzenia nr [...] sporządzonego w Urzędzie Stanu Cywilnego w J. na imiona i nazwisko J. M. N., utrzymał w mocy zaskarżoną decyzję.

W uzasadnieniu organ wskazał, że w dniu 19 listopada 2021 r. J. M. S. wystąpiła do Kierownika Urzędu Stanu Cywilnego w J. o sprostowanie jej aktu urodzenia nr [...] poprzez zastąpienie nazwiska rodowego matki C. - nazwiskiem C. Dodatkowo pismem z 22 grudnia 2021 r. zwróciła się o sprostowanie w jej akcie urodzenia nazwiska matki z K. na K.

Kierownik Urzędu Stanu Cywilnego w J. nie przychylił się do powyższych wniosków i decyzją z [...] lutego 2022 r., nr [...] znak: [...] na podstawie art. 35 w związku z art. 2 ust. 6 p.a.s.c., odmówił sprostowania ww. aktu urodzenia.

Odwołanie od powyższej decyzji złożyła J. M. S.

Po przeanalizowaniu odwołania Wojewoda Mazowiecki wydał wskazaną na wstępie decyzję z dnia z dnia 25 marca 2022 r.

Wojewoda wskazał, że z akt administracyjnych wynika, że akt urodzenia nr [...] został sporządzony [...] stycznia 1960 r. w Urzędzie Stanu Cywilnego w J., na podstawie zgłoszenia urodzenia dziecka, dokonanego przez A. K. N., na dane osoby urodzonej: J. M. N., urodzona [...] grudnia 1959 r. w J., córka A. K. N. urodzonego [...] czerwca 1929 r. w K. i H. M. K. z domu C. urodzonej [...] marca 1924 r. w C.

Podstawą do sporządzenia tego aktu urodzenia, było zaświadczenie z 20 grudnia 1959 r. o urodzeniu dziecka płci żeńskiej przez H. K. Natomiast z dołączonego do akt sprawy wydruku podglądu aktu małżeństwa nr [...] wynika, że osoba dokonująca zgłoszenia urodzenia dziecka, tj. A. K. N. w tym czasie pozostawał w związku małżeńskim z inną kobietą niż matka J. M. S., tj. z I. M. N. Ponadto z informacji przekazanej przez proboszcza parafii p.w. św. Z. w C. wynika, że parafia nie dysponuje dokumentami dotyczącymi małżeństwa cywilnego A. K. N. i H. M. K. Do akt postępowania zostały dołączone także m.in.: kserokopia świadectwa chrztu J. M. N., kserokopia świadectwa ślubu wyznaniowego A. K. N. i H. M. K. zawartego 30 października 1958 r. w kościele parafialnym św. Z. w C., a także wydruk podglądu aktu urodzenia nr [...] H. M.C.- matki J. M. S. oraz aktu małżeństwa nr [...] zawartego pomiędzy J. J. K. i H. M.C.

Wojewoda wskazał, że zgodnie z art. 35 ust. 1 p.a.s.c., akt stanu cywilnego, który zawiera dane niezgodne z danymi zawartymi w aktach zbiorowych rejestracji stanu cywilnego lub z innymi aktami stanu cywilnego, o ile stwierdzają one zdarzenie wcześniejsze i dotyczą tej samej osoby lub jej wstępnych, albo z zagranicznymi dokumentami stanu cywilnego, podlega sprostowaniu przez kierownika urzędu stanu cywilnego, który go sporządził. Przywołany przepis precyzyjnie określa przesłanki, które muszą być spełnione, aby sprostowania aktu dokonał kierownik urzędu stanu cywilnego w trybie czynności materialno-technicznej. Zawiera on również zamknięty katalog dokumentów, na podstawie których można dokonać sprostowania. Wojewoda przytaczając w tym zakresie orzecznictwo, wskazał, że uprawnienie kierownika urzędu stanu cywilnego do sprostowania aktu stanu cywilnego obejmuje "niezgodne dane", co wymaga przede wszystkim rozważenia, które akty zawierają dane niezgodne, a które odpowiadają prawdzie. Nie chodzi przy tym tylko o zapewnienie spójności rejestru, ale odzwierciedlenie obiektywnej prawdy, zgodnej z rzeczywistością. Organ może rozstrzygnąć samodzielnie tę kwestię, jeżeli dysponuje niebudzącymi wątpliwości dokumentami, które mu na to zezwalają. Zgodnie z art. 35 ust. 1 i 2 p.a.s.c., mają to być dokumenty urzędowe stanu cywilnego, których treść stanowi dowód na to, co zostało w nich urzędowo potwierdzone. Każdy z tych dokumentów jest więc wiążący, a rola organu sprowadza się do porównania dokumentów znajdujących się w dyspozycji organu i oceny, które dane należy uznać za odpowiadające prawdzie. Dopiero po rozważeniu, które dane należy uznać za niezgodne - w następnej kolejności, organ może analizować, czy dokument, który ma stanowić podstawę sprostowania, stwierdza zdarzenie wcześniejsze i dotyczy tej samej osoby lub jej wstępnych, a więc oceniać, czy jest uprawniony do dokonania sprostowania we własnym zakresie.

Wojewoda dodał, że zgodnie z art. 3 p.a.s.c. akty stanu cywilnego stanowią wyłączny dowód zdarzeń w nich stwierdzonych; ich niezgodność z prawdą może być udowodniona jedynie w postępowaniu sądowym. Do postanowień zawartych w tym przepisie nawiązuje m.in. art. 39 ust. 1 p.a.s.c., zgodnie z którym unieważnienia aktu stanu cywilnego lub dołączonej do niego wzmianki dodatkowej, dokonuje sąd w postępowaniu nieprocesowym, na wniosek osoby zainteresowanej, prokuratora lub kierownika urzędu stanu cywilnego, jeżeli akt ten lub wzmianka stwierdzają zdarzenie niezgodne ze stanem faktycznym lub stwierdzono uchybienia, które zmniejszają jego moc dowodową. Przesłanką uzasadniającą złożenie wniosku o unieważnienie aktu stanu cywilnego mogą być m.in. istniejące w akcie stanu cywilnego uchybienia, które zmniejszają jego moc dowodową.

Zdaniem Wojewody Mazowieckiego, Kierownik Urzędu Stanu Cywilnego w J. słusznie odmówił sprostowania aktu urodzenia nr [...] sporządzonego na imiona i nazwisko J. M. N. w zakresie nazwiska i nazwiska rodowego jej matki. Zdaniem Wojewody, organ I instancji prawidłowo zauważył, że ww. akt urodzenia został sporządzony niezgodnie ze stanem faktycznym. Z akt administracyjnych wynika, że A. K. N. i H. M. K., nie zawarli małżeństwa ze skutkiem prawnym i nie istnieje ich cywilny akt małżeństwa. Dodatkowo A. K. N. pozostawał wówczas w związku małżeńskim z inną kobietą, tj. Ireną M. N., o czym świadczy akt małżeństwa nr [...]. Z akt sprawy nie wynika też, aby A. K. N. uznał przed Kierownikiem Urzędu Stanu Cywilnego dziecko H. M. K. lub że miało miejsce sądowe ustalenie ojcostwa. Tym samym w analizowanym akcie urodzenia nr [...] występują wady zmniejszające jego moc dowodową, które powodują, że może on zostać unieważniony w trybie art. 39 ust. 1 p.a.s.c. Akt ten został bowiem wadliwie sporządzony i potwierdza nieprawdziwe dane, do sprostowania których organy administracji publicznej nie są uprawnione.

Skargę na powyższą decyzję Wojewody Mazowieckiego złożyła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie J. S.

Wskazała, że zaskarżona decyzją jest niezgodna z prawem. USC w J. i Wojewoda Mazowiecki nie rozpatrzyli należycie prośby o sprostowanie w akcie urodzenia skarżącej nazwiska rodowego jej matki z C. na C. i jej nazwiska z K. na K. Wskazała, że dowody za tym stojące nie zostały rozpatrzone, a zamiast tego USC w J. i Wojewoda Mazowiecki skoncentrowali się na problemie braku uznania ojcostwa przez ojca skarżącej A. K. N. Organy uznały, że akt urodzenia skarżącej został sporządzony niezgodnie ze stanem faktycznym, ponieważ, z akt administracyjnych wynika, że A. K. N. i H. M. K. nie zawarli małżeństwa ze skutkiem prawnym (zawarli ślub kościelny, a nie cywilny). Skarżąca zaznaczyła, że jest to prawda, ale nie ma to nic wspólnego z ojcostwem. A. N. był ojcem skarżącej. Podała fakty potwierdzające uznanie skarżącej przez jej ojca A. N. jako jego dziecka tj.:

1. nowy dokument, który dostarczyła siostra skarżącej - odręczne oświadczenie ojca – A. N., z dnia 26 maja 1959 r., w którym uznaje dziecko, które ma urodzić H. z C. K. (matka skarżącej) w listopadzie (skarżąca dodała, że urodziła się [...] grudnia 1959 r., ale w maju ojciec nie mógł znać dokładnej daty jej narodzin);

2. ojciec skarżącej osobiście udał się do USC w J. [...] /01/1960 r. i dokonał zgłoszenia narodzin córki, czyli skarżącej. Skarżąca uważa, że było to dla niego jednoznaczne z uznaniem ojcostwa. Dodała, że najprawdopodobniej urzędnik spisał tylko jeden dokument (akt urodzenia) zamiast dwóch (akt urodzenia i uznanie ojcostwa);

3. oświadczenie brata skarżącej T. K. i siostry skarżącej B. S. z domu K. (dzieci z pierwszego małżeństwa matki skarżącej), którzy byli świadkami narodzin skarżącej i życia wspólnego ich matki H. K. z ojcem A. N.

W konsekwencji wniosła o rozpatrzenie prośby o sprostowanie błędów w akcie urodzenia skarżącej, czyli zmiany:

1. nazwiska rodowego matki z C. na C. na podstawie podglądu aktu urodzenia H. K. [...] oraz aktu ślubu kościelnego rodziców, gdzie figuruje nazwisko C. a nie C., oraz aktu zgonu H. K., oraz aktu zgonu E. C. (matki H.);

2. nazwiska K. na K. na podstawie aktu zgonu H. K., aktu chrztu skarżącej, gdzie figuruje tylko nazwisko K.

Skarżąca dodała, że podejrzewa, że jej ojciec samowolnie i bez większego zastanowienia podał w jej akcie urodzenia, nazwisko matki skarżącej jako K., aby zaakcentować ich związek.

Dokumentacja dowodowa w kwestii sprostowania nazwisk matki w akcie urodzenia skarżącej nie pozostawia wątpliwości, że postulowane sprostowania odpowiadają prawdzie i zatem powinny być dokonane.

Organ w odpowiedzi na skargę podtrzymał dotychczasowe stanowisko i wniósł o jej odrzucenie, względnie oddalenie.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył co następuje:

Zgodnie z art. 1 ustawy z dnia 25 lipca 2002 r. - Prawo o ustroju sądów administracyjnych (t.j. Dz. U. z 2021 r., poz. 137 z późn. zm.), sądy administracyjne sprawują wymiar sprawiedliwości przez kontrolę działalności administracji publicznej, a kontrola ta sprawowana jest pod względem zgodności z prawem, jeżeli ustawy nie stanowią inaczej. Oznacza to, że sądy administracyjne nie orzekają merytorycznie, tj. nie wydają orzeczeń, co do istoty sprawy, lecz badają zgodność zaskarżonego aktu administracyjnego z obowiązującymi przepisami prawa, określającymi prawa i obowiązki stron oraz przepisami procedury administracyjnej, normującymi zasady postępowania przed organami administracji publicznej.

Z brzmienia zaś art. 145 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. z 2022 r. poz. 329, dalej: "p.p.s.a.") wynika, że w wypadku, gdy sąd stwierdzi naruszenie prawa materialnego, które miało wpływ na wynik sprawy, bądź naruszenie prawa dające podstawę do wznowienia postępowania administracyjnego, bądź inne naruszenie przepisów postępowania, jeśli mogło ono mieć istotny wpływ na wynik sprawy, wówczas – w zależności od rodzaju naruszenia – uchyla decyzję lub postanowienie w całości lub w części, albo stwierdza ich nieważność bądź niezgodność z prawem.

Sąd nie jest przy tym związany zarzutami i wnioskami skargi oraz powołaną podstawą prawną, zgodnie z art. 134 § 1 p.p.s.a.

Mając na uwadze powyższe kryteria, Sąd uznał, że skarga zasługuje na uwzględnienie, choć nie wszystkie podniesione w niej argumenty są zasadne.

Nie mają znaczenia w sprawie, podniesione w skardze kwestie związane z faktycznym wspólnym pożyciem A. N. i matki skarżącej oraz dokumenty nie stanowiące aktów stanu cywilnego. Na podstawie takich dokumentów, nie jest bowiem możliwe sprostowanie aktu urodzenia skarżącej. Zasadna natomiast jest argumentacja, która wskazuje na możliwość sprostowania wspomnianego aktu urodzenia w oparciu o dokumenty, jakimi dysponowały organy obu instancji.

Przedmiotem kontroli Sądu w sprawie niniejszej jest decyzja Wojewody Mazowieckiego z dnia 25 marca 2022 r., utrzymująca w mocy decyzję Kierownika Urzędu Stanu Cywilnego w J. z [...] lutego 2022 r., nr [...] znak: [...] orzekającej o odmowie sprostowania aktu urodzenia nr [...] sporządzonego w Urzędzie Stanu Cywilnego w J. na imiona i nazwisko J. M. N.

Materialnoprawną podstawę rozstrzygnięć organów w rozpoznawanej sprawie, stanowił art. 35 ust. 1 p.a.s.c.

Zgodnie z tym przepisem akt stanu cywilnego, który zawiera dane niezgodne z danymi zawartymi w aktach zbiorowych rejestracji stanu cywilnego lub z innymi aktami stanu cywilnego, o ile stwierdzają one zdarzenie wcześniejsze i dotyczą tej samej osoby lub jej wstępnych, albo z zagranicznymi dokumentami stanu cywilnego, podlega sprostowaniu przez kierownika urzędu stanu cywilnego, który go sporządził.

Brzmienie tego przepisu wskazuje na zakres postępowania dowodowego, które kierownik urzędu stanu cywilnego obowiązany jest przeprowadzić, aby ustalić czy można w tym trybie dokonać sprostowania aktu stanu cywilnego. Tylko dokumenty w nim wymienione mogą stanowić podstawę sprostowania aktu stanu cywilnego.

W ocenie Sądu, wbrew stanowisku organów obu instancji wszystkie przesłanki do zastosowania powyższego przepisu, zostały spełnione, natomiast organy naruszyły przepisy postępowania, a mianowicie art. 7, art. 77 § 1, art. 80 i art. 107 § 3 k.p.a., ponieważ bezpodstawnie odmówiły sprostowania aktu stanu cywilnego, mimo, że pozwalały na to zgromadzone w sprawie dokumenty oraz w niejasny, nielogiczny oraz sprzeczny z przytoczoną w decyzjach argumentacją odmówiły sprostowania aktu urodzenia skarżącej we wnioskowanym przez nią zakresie.

Ponadto organ I instancji niesłusznie skierował skarżącą na drogę postępowania przed sądem powszechnym powołując się na przepis art. 36 ust. 1 p.a.s.c., zgodnie z którym sprostowania aktu stanu cywilnego dokonuje sąd w postępowaniu nieprocesowym, na wniosek osoby zainteresowanej, prokuratora lub kierownika urzędu stanu cywilnego, jeżeli sprostowanie aktu stanu cywilnego jest niemożliwe na podstawie akt zbiorowych rejestracji stanu cywilnego lub innych aktów stanu cywilnego, o ile stwierdzają one zdarzenie wcześniejsze i dotyczą tej samej osoby lub jej wstępnych albo zagranicznych dokumentów stanu cywilnego, o których mowa w art. 35 ust. 2.

Organ ten poprzestał na przytoczeniu treści powyższego przepisu, w żaden sposób nie wyjaśniając z odniesieniem do zgromadzonych w sprawie dowodów, dlaczego nie może dokonać wnioskowanego sprostowania, podczas gdy z treści uzasadnienia, wynika, że dysponuje dokumentami, które to umożliwiały.

W ocenie Sądu, sprostowanie aktu urodzenia skarżącej, było możliwe, ponieważ zawarte w tym dokumencie dane, były niezgodne z danymi zawartymi w aktach stanu cywilnego znajdującymi się w posiadaniu organów, stwierdzającymi zdarzenie wcześniejsze i dotyczącymi zstępnych skarżącej.

Przypomnieć należy, że skarżąca J. M. S. w dniu 19 listopada 2021 r. wystąpiła do Kierownika Urzędu Stanu Cywilnego w J. o sprostowanie jej aktu urodzenia nr [...] poprzez zastąpienie nazwiska rodowego matki C.- nazwiskiem C.

Ponadto pismem z 22 grudnia 2021 r., skarżąca zwróciła się do organu I instancji o sprostowanie w jej akcie urodzenia nazwiska matki z K. na K.

W odniesieniu do pierwszej kwestii dotyczącej nazwiska rodowego matki, Sąd stwierdza, że prawidłowo powinno być ono zapisane w akcie urodzenia skarżącej, jako C. a nie C.

Prawidłowe nazwisko C. wynika ze znajdującego się na K. 6 akt sprawy podglądu aktu urodzenia matki skarżącej – H. M. C., skróconego odpisu aktu urodzenia H. M. C. (K. 28 akt) oraz znajdującego się na K. 7 akt sprawy podglądu aktu małżeństwa matki skarżącej.

Niewątpliwie akty te stwierdzają zdarzenia wcześniejsze i dotyczą wstępnego skarżącej, zaś w akcie urodzenia skarżącej znajdującym się na K.4 wpisane jest nieprawidłowe nazwisko C. zamiast prawidłowego C.

Podkreślić dodatkowo należy podkreślić, organy obu instancji w uzasadnieniach swoich decyzji w ogóle nie odniosły się do tej kwestii, przytaczając jednocześnie akty stanu cywilnego, z których ewidentnie wynika prawidłowe i zgodne z wnioskiem skarżącej nazwisko rodowe jej matki.

Kolejna kwestia związana jest ze wskazaniem w akcie urodzenia skarżącej (K. 4 akt sprawy) błędnego nazwiska matki skarżącej, a mianowicie "K.", zamiast prawidłowego "K".

Zdaniem Sądu, również i w tym zakresie znajdujące się w aktach sprawy akta stany cywilnego, pozwalały kierownikowi Urzędu Stanu Cywilnego w J. na sprostowanie aktu urodzenia skarżącej w oparciu o art. 35 ust. 1 p.a.s.c.

Jak wskazał w uzasadnieniu swojego rozstrzygnięcia Wojewoda oraz organ I instancji, przedmiotowy akt urodzenia skarżącej, został sporządzony niezgodnie ze stanem faktycznym.

Wojewoda wskazał, że z akt administracyjnych wynika, że A. K. N. i H. M. K. nie zawarli małżeństwa ze skutkiem prawnym i nie istnieje ich cywilny akt małżeństwa. Dodatkowo A. K. N. wówczas pozostawał w związku małżeńskim z inną kobietą, tj. I. M. N., o czym świadczy akt małżeństwa nr [...]. Z akt sprawy nie wynika też, aby A. K. N. uznał przed Kierownikiem Urzędu Stanu Cywilnego dziecko H. M. K.j lub że miało miejsce sądowe ustalenie ojcostwa.

Niezrozumiałe jest zatem, dlaczego akt ten miałby zostać jak wskazuje organ odwoławczy unieważniony w trybie art. 39 ust. 1 p.a.s.c., a nie zgodnie z wnioskiem skarżącej sprostowany w trybie art. 35 ust. 1 p.a.s.c., skoro znajdujące się w dyspozycji organów i przytaczane przez organy w uzasadnieniach inne akty stanu cywilnego, pozwalają na jego sprostowanie.

Wskazać należy w tym miejscu, że zgodnie z treścią art. 39 ust. 1 p.a.s.c., unieważnienia aktu stanu cywilnego lub dołączonej do niego wzmianki dodatkowej dokonuje sąd w postępowaniu nieprocesowym, na wniosek osoby zainteresowanej, prokuratora lub kierownika urzędu stanu cywilnego, jeżeli akt ten lub wzmianka stwierdzają zdarzenie niezgodne ze stanem faktycznym lub stwierdzono uchybienia, które zmniejszają jego moc dowodową.

Zdarzeniami niezgodnymi ze stanem faktycznym w rozumieniu art. 39 ust. 1 odnoszącymi się do urodzenia małżeństwa i zgonu, podlegającymi rejestracji stanu cywilnego będą następujące fakty:

1. sporządzono akt urodzenia dla dziecka, które się nie urodziło,

2. sporządzono akt małżeństwa, chociaż nie zostało ono zawarte zgodnie z wymogami art. 1 § 1 k.r.o.; nie zostały złożone oświadczenia o woli zawarcia małżeństwa przed kierownikiem urzędu stanu cywilnego lub nie zostały złożone oświadczenia przed osobą duchowną zgodnie z zasadami określonymi w art. 1 § 2 k.r.o. – a w obu przypadkach kierownik urzędu stanu cywilnego sporządził akt małżeństwa,

3. sporządzono akt zgonu osoby, która żyje

(Basior Iwona, Czajkowska Alicja, Sorbian Danuta, Prawo o aktach stanu cywilnego z komentarzem. Przepisy wykonawcze i związkowe oraz wzory dokumentów, Opublikowano: LEX 2015).

Żadna z przytoczonych wyżej sytuacji, nie miała miejsca w rozpoznawanej sprawie, zaś jak wskazał organ I instancji, matka skarżącej H. M. C. pozostawała: w związku małżeńskim z J. J. K. od dnia 13 lutego 1945 r. do dnia 26 lutego 1953 r. - nr aktu małżeństwa [...] (k-6, k-7). Kierownik USC wskazał, że nie ulega wątpliwości, że matka wnioskodawczyni w dacie jej urodzenia i rejestrowania aktu urodzenia nr [...] (nr historyczny [...]), nie pozostawała w związku małżeńskim z A. K. N.

Organ I instancji wskazał też, że jak wynika ze zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego A. N. w dacie narodzin dziecka i w dacie rejestracji aktu urodzenia nr [...] (nr historyczny [...]) na nazwisko-N. i imiona J. M. pozostawał w związku małżeńskim od dnia 24 sierpnia 1953 r. do dnia; 7 listopada 1963 r.( nr aktu małżeństwa [...]), a następnie w kolejnym związku małżeńskim od dnia 9 maja 1964 r. do dnia 22, listopada 1968. r. (nr aktu małżeństwa [...]) z inną kobietą niż matka dziecka, którego: urodzenie rejestrował (k-13, k-14) (k-15, k-16).

Zatem w oparciu o przytoczone przez organ I instancji i znajdujące się w jego dyspozycji dokumenty, istniały wystarczające podstawy do sprostowania w akcie urodzenia skarżącej błędnego nazwiska jej matki "K." na "K".

Ponadto organ odwoławczy nie wyjaśnił w sposób klarowny dlaczego w jego ocenie, nie jest możliwe sprostowania aktu urodzenia zgodnie z żądaniem skarżącej a konieczne jest zastosowanie regulacji przewidzianej w art. 39 ust.1 p.a.s.c.

Reasumując, stwierdzić należy, że w sprawie nie oceniono prawidłowo dowodów mogących podlegać ocenie pod kątem wystąpienia przesłanek do sprostowania aktu urodzenia skarżącej, przez co doszło naruszenia reguł postępowania administracyjnego wyrażonych w art. 7, art. 77 § 1, art. 80 i art. 107 § 3 k.p.a. w sposób mogący mieć istotny wpływ na wynik sprawy. Uchyleniu podlegała decyzja organu odwoławczego, jak też organu I instancji, bowiem wady procesu decyzyjnego nie mogły być konwalidowane przed organem drugiej II instancji bez naruszenia zasady dwuinstancyjności postępowania.

Rozpoznając ponownie sprawę organy ponownie przeanalizują materiał dowodowy zgromadzony w sprawie uwzględniając ocenę prawną Sądu zawartą w uzasadnieniu wyroku.

Biorąc powyższe pod uwagę, Sąd działając na podstawie art. 145 § 1 pkt 1 lit. c) p.p.s.a. orzekł jak w sentencji wyroku. O kosztach postępowania, na które złożył się wpis od skargi, Sąd orzekł na podstawie art. 200 p.p.s.a.