Postanowienie z dnia 2022-11-29 sygn. IV KK 688/21

Drukuj dokument lub zaznaczenie Kopiuj zaznaczony tekst bez formatowania

Sygn. akt IV KK 688/21

POSTANOWIENIE

Dnia 29 listopada 2022 r.

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Dariusz Kala

w sprawie S. P.

uniewinnionej od popełnienia czynu z art. 284 § 2 k.k. i in.

po rozpoznaniu w Izbie Karnej na posiedzeniu w dniu 29 listopada 2022 r.

kwestii przyznania tłumaczowi przysięgłemu wynagrodzenia oraz zwrotu kosztów podróży

na podstawie art. 618g k.p.k. w zw. z art. 618a § 1, 2 i 4 k.p.k. oraz art. 618k § 1 i 2 k.p.k. w zw. z art. 618l § 1 k.p.k. w zw. z § 6 ust. 1 i 2 w zw. z § 2 ust. 1 pkt 2 lit. a rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 24 stycznia 2005 r. w sprawie wynagrodzenia tłumaczy przysięgłych (t.j. Dz. U. z 2021 r., poz. 261)

postanowił

przyznać tłumaczowi przysięgłemu U. B. kwotę 117,28 zł (sto siedemnaście zł dwadzieścia osiem groszy) tytułem wynagrodzenia za tłumaczenie ustne na rozprawie kasacyjnej w dniu 12 października 2022 r., w sprawie sygn. akt IV KK 688/21 oraz kwotę 18,26 zł (osiemnaście zł dwadzieścia sześć groszy) tytułem zwrotu kosztów podróży związanej ze stawiennictwem na tej rozprawie.

UZASADNIENIE

Tłumacz przysięgły języka francuskiego U. B., zgodnie z wezwaniem, stawiła się na rozprawę kasacyjną, na której dokonała tłumaczenia ustnego w obszarze języka francuskiego i polskiego. W związku ze stawiennictwem na tę rozprawę odbyła nadto liczącą 22 kilometry podróż samochodem wyposażonym w silnik o pojemności skokowej 1997 cm³. W ustawowym terminie tłumacz złożyła wniosek o przyznanie jej wynagrodzenia za dokonanie ww. tłumaczenia ustnego i zwrot kosztów podróży, do którego, po uzupełnieniu braków, dołączyła fakturę opiewającą na łączną kwotę 135,54 zł, tj. kwotę 117,28 zł z tytułu wynagrodzenia i kwotę 18,26 zł z tytułu zwrotu kosztów podróży.

Sąd Najwyższy zważył, co następuje.

Wniosek tłumacza przysięgłego U. B. o przyznanie wynagrodzenia i zwrot kosztów podróży w ww. kwotach jest zasadny.

Zgodnie z § 6 ust. 1 i 2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 24 stycznia 2005 r. w sprawie wynagrodzenia tłumaczy przysięgłych (t.j. Dz. U. z 2021 r., poz. 261) wynagrodzenie za tłumaczenie ustne za każdą rozpoczętą godzinę obecności tłumacza wynosi stawkę jak za stronę tłumaczenia określoną w § 2 ust. 1 pkt 2 i powiększoną o 30%, a w postępowaniu przyspieszonym o 100%. Godziny obecności oblicza się od godziny, na którą tłumacz został wezwany, do godziny zwolnienia go od udziału w czynności. Stosownie natomiast do § 2 ust. 1 pkt 2 lit. a ww. rozporządzenia, stawka wynagrodzenia tłumacza przysięgłego za sporządzenie poświadczonego tłumaczenia, za stronę tłumaczenia z języka polskiego na język angielski, niemiecki, francuski i rosyjski, wynosi 45,11 zł. Oznacza to, że w tym przypadku stawka należnego tłumaczowi wynagrodzenia, za godzinę tłumaczenia ustnego, wynosiła 58,64 zł (45,11 zł + 30% x 45,11 zł). W związku z tym, że tłumacz przysięgła została wezwana na rozprawę kasacyjną na godzinę 11.00, a zwolniono ją po godzinie 12.00, tytułem wynagrodzenia należało przyznać podwójną wysokość tejże stawki, czyli kwotę 117,28 zł.

Jak wskazano wyżej, w związku ze stawiennictwem na rozprawę kasacyjną, tłumacz musiała ponadto odbyć 22 kilometrową podróż samochodem wyposażonym w silnik o pojemności skokowej 1997 cm³. Z tego też powodu, tytułem zwrotu kosztów podróży, w oparciu o przepisy art. 618g w zw. z art. 618a § 1 i 2 k.p.k. i mając na uwadze § 2 pkt 1 lit. b rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 25 marca 2002 r. w sprawie warunków ustalania oraz sposobu dokonywania zwrotu kosztów używania do celów służbowych samochodów osobowych, motocykli i motorowerów niebędących własnością pracodawcy (Dz. U. z 2002 r., Nr 27, poz. 271 ze zm.), należało przyznać żądaną kwotę 18,26 zł. Poniesienie kosztów w tej wysokości zostało bowiem należycie wykazane, a powyższa kwota nie przekracza wysokości kosztów przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju.

Kierując się powyższą argumentacją, orzeczono jak w sentencji.