Postanowienie z dnia 2000-10-13 sygn. II CKN 296/00

Drukuj dokument lub zaznaczenie Kopiuj zaznaczony tekst bez formatowania

Sygn. akt II CKN 296/00

P O S T A N O W I E N I E

Dnia 13 października 2000 r.

Sąd Najwyższy Izba Cywilna

w składzie następującym:

Przewodniczący: SSN - Zdzisław Świeboda (spraw.) Sędziowie: SN - Helena Ciepła

SN - Krzysztof Kołakowski

Protokolant: Anna Jasińska

po rozpoznaniu w dniu 13 października 2000 r.

na rozprawie sprawy z wniosku H. i U. małżonków N. przy udziale A. N., I. M., B. W., J. N., Z. N.

o stwierdzenie nabycia spadku

na skutek kasacji uczestniczki I. M.

od postanowienia Sądu Wojewódzkiego w Poznaniu

z dnia 12 grudnia 1997 r., sygn. akt II Ca 680/97

p o s t a n a w i a:

oddalić kasację.

U Z A S A D N I E N I E

Postanowieniem z dnia 12 grudnia 1997 r. Sąd Wojewódzki w Poznaniu oddalił apelację uczestniczki I. M. od postanowienia Sądu Rejonowego w Trzciance – Roki Sądowe w Czarnkowie z dnia 7 maja 1997 r., którym tenże Sąd stwierdził, że spadek po M. N.a zmarłej dnia 24 sierpnia 1990 r. w W. na podstawie testamentu z dnia 21 sierpnia 1989 r. otwartego i ogłoszonego w PBN w T. nabyli H. N. i U. N.. Sąd Wojewódzki podzielił ustalenia Sądu Rejonowego, że M. N. zmarła w dniu 24 sierpnia 1990 r. w W. pozostawiła własnoręczny testament sporządzony w dniu 21 sierpnia 1989 r., którym do spadku powołała syna H. N. oraz jego żonę U. N.. Sąd nie uwzględnił zarzutu uczestniczki I. M., iż testament nie został własnoręcznie sporządzony przez M. N.. Sąd uznał, że pełnomocnik uczestniczki I. M. nie przedłożył odpowiedniego materiału porównawczego pisma spadkodawczyni, który mógłby stanowić podstawę wydania opinii przez biegłego grafologa.

W kasacji, opartej na podstawie wymienionej w art. 393¹ pkt 2 kpc, uczestniczka I. M. wnosi o uchylenie zaskarżonego postanowienia i o przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania.

Skarżąca zarzuca naruszenie art. 233 § 1 kpc.

Sąd Najwyższy zważył, co następuje:

W toku postępowania o stwierdzenie nabycia spadku uczestniczka I. M. zarzuciła, iż testament, otwarty i ogłoszony dnia 29 października 1990 r. w PBN w T., nie pochodzi z ręki spadkodawczyni M. N.. Skarżąca wezwana o przedłożenie odpowiedniego materiału porównawczego pisma spadkodawczyni przedłożyła kserokopię aktu stanu cywilnego zawarcia małżeństwa k. 68, 69), na której zamieszczona jest adnotacja zastępcy kierownika urzędu stanu cywilnego, że kserokopia aktu nie ma mocy dokumentu urzędowego. Zdaniem Sądu przedłożony materiał porównawczy pisma spadkodawczyni jest nader skromny, a podpis spadkodawczyni złożony 59 lat temu może powodować nieprzydatność tego materiału.

Według art. 254 § 1 kpc badanie prawdziwości pisma dokonuje się z udziałem lub bez udziału biegłych, zwłaszcza przez porównanie pisma na zakwestionowanym dokumencie z pismem tej samej osoby na innych dokumentach niewątpliwie prawdziwych. Sąd II instancji był władny dokonać oceny, czy przedłożony materiał porównawczy jest wystarczający do wydania opinii przez biegłego grafologa, a także czy badając prawdziwość pisma przez porównanie pisma na zakwestionowanym testamencie z pismem spadkodawczyni złożonym na akcie zawarcia małżeństwa nasuwają się wątpliwości co do tego, czy testament został sporządzony własnoręcznie przez spadkodawczynię.

Zarzut, iż Sąd powinien zasięgnąć opinii biegłego grafologa, bowiem nie dysponuje wiedzą specjalistyczną i nie może oceniać, czy pismo zawarte w materiale porównawczym jest przydatne lub nieprzydatne okazuje się chybiony. Przed dopuszczeniem dowodu z opinii biegłego grafologa Sąd obowiązany jest ocenić nie tylko przydatność materiału porównawczego, ale także to, czy testament sporządzony został przez spadkodawczynię.

Z tych przyczyn kasacja uległa oddaleniu (art. 393¹² kpc).