Wyrok z dnia 2022-12-14 sygn. V KK 358/22

Drukuj dokument lub zaznaczenie Kopiuj zaznaczony tekst bez formatowania

Sygn. akt V KK 358/22

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 14 grudnia 2022 r.

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Wiesław Kozielewicz (przewodniczący)
‎SSN Antoni Bojańczyk (sprawozdawca)
‎SSN Marek Motuk

w sprawie A. W.,

obwinionego o wykroczenie z art. 121 § 1 k.w.

po rozpoznaniu w dniu 14 grudnia 2022 r. w Izbie Karnej,

na posiedzeniu bez udziału stron (art. 535 § 5 k.p.k.),

kasacji wniesionej na korzyść obwinionego przez Prokuratora Generalnego

od wyroku nakazowego Sądu Rejonowego w Żyrardowie

z dnia 15 lutego 2021 r., sygn. akt II W 71/21

uchyla wyrok w zaskarżonej części, tj. orzeczenia o karze ograniczenia wolności i w tym zakresie przekazuje sprawę Sądowi Rejonowemu w Żyrardowie do ponownego rozpoznania.

UZASADNIENIE

A. W. został obwiniony o to, że w dniu 10 sierpnia 2020 r., w Ż. jadąc pociągiem na trasie W.– Ż, po raz trzeci w ciągu roku wyłudził przejazd koleją na szkodę P. S.A. pomimo nieuiszczenia nałożonej na niego dwukrotnie kary pieniężnej określonej w taryfie za jazdę bez biletu w dniu 9 stycznia 2020 r. i w dniu 26 lutego 2020 r., tj. o czyn z art. 121 § 1 k.w.

Sąd Rejonowy w Żyrardowie, wyrokiem nakazowym z dnia 15 lutego 2021 r., sygn. akt II W 71/21, uznał obwinionego A. W. za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu i za to na podstawie art. 121 § 1 k.w. wymierzył mu karę 2 (dwóch) miesięcy ograniczenia wolności z obowiązkiem wykonywania nieodpłatnej, kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 40 godzin w miesiącu (pkt I), a także orzekł o kosztach sądowych (pkt II).

Wyrok ten uprawomocnił się w dniu 25 marca 2021 r., wobec niezaskarżenia go przez strony postępowania.

Od powyższego wyroku kasację na korzyść obwinionego wniósł Prokurator Generalny. Zaskarżył go w zakresie orzeczenia o karze ograniczenia wolności i zarzucił rażące i mające istotny wpływ na treść wyroku naruszenie przepisów prawa materialnego, a mianowicie art. 121 § 1 k.w. w zw. z art. 20 § 1 k.w. polegające na wymierzeniu obwinionemu A. W. za przypisane mu wykroczenie kary 2 miesięcy ograniczenia wolności, podczas gdy zgodnie z treścią art. 20 § 1 k.w. kara ograniczenia wolności trwa jeden miesiąc.

W konkluzji kasacji skarżący wniósł o uchylenie wyroku w zaskarżonej części i przekazanie sprawy w tym zakresie Sądowi Rejonowemu w Żyrardowie do ponownego rozpoznania.

Sąd Najwyższy zważył co następuje.

Kasacja wniesiona przez Prokuratora Generalnego okazała się zasadna w stopniu oczywistym, co uzasadniało jej rozpoznanie oraz uwzględnienie przez Sąd Najwyższy na posiedzeniu bez udziału stron (art. 535 § 5 k.p.k.).

Trafnie wskazuje Autor kasacji, że Sąd Rejonowy w Żyrardowie wyrokiem nakazowym z dnia 15 lutego 2021 r., sygn. akt II W 71/21, orzekł wobec obwinionego A. W. karę ograniczenia wolności w wymiarze nieprzewidzianym przez Kodeks wykroczeń.

Przypisane obwinionemu wykroczenie wyłudzenia przejazdu koleją, zgodnie z art. 121 § 1 k.w., zagrożone jest karą aresztu, ograniczenia wolności albo grzywny. Kwestię wymiaru kary ograniczenia wolności reguluje art. 20 § 1 k.w., stanowiąc, że trwa ona miesiąc. Tym samym jest to kara bezwzględnie oznaczona, a zatem jej granice są sztywno określone i nie ma możliwości ich zmiany w ramach wymiaru kary (zob. np. wyrok SN: z dnia 24 października 2018 r., sygn. akt V KK 473/18, LEX nr 2573402; z dnia 23 marca 2021 r., V KK 86/21, LEX nr 3150713).

W tym stanie rzeczy orzeczenie zaskarżonym wyrokiem nakazowym kary 2 miesięcy ograniczenia wolności nastąpiło z przekroczeniem (dwukrotnym) jej maksymalnego i jedynego możliwego do orzeczenia wymiaru, wynikającego z przepisu art. 20 § 1 k.w., co stanowi niewątpliwie rażące i mające istotny wpływ na treść wyroku naruszenie wskazanych w nadzwyczajnym środku zaskarżenia przepisów prawa materialnego.

Dlatego konieczne stało się uchylenie zaskarżonego wyroku nakazowego w części dotyczącej rozstrzygnięcia o karze i przekazanie sprawy w tym zakresie do ponownego rozpoznania Sądowi Rejonowemu w Żyrardowie. Procedując powtórnie w granicach w jakich nastąpiło przekazanie (art. 442 § 1 k.p.k. w zw. z art. 109 § 2 k.p.w. i 112 k.p.w.) sąd meriti uwzględni poczynione powyżej uwagi i rozstrzygnie o karze ograniczenia wolności, bacząc na przestrzeganie wynikającej z art. 20 § 1 k.w. granicy orzekania tej sankcji.

Mając powyższe na uwadze, orzeczono jak na wstępie.