Wyrok z dnia 2006-02-20 sygn. IV KK 1/06

Drukuj dokument lub zaznaczenie Kopiuj zaznaczony tekst bez formatowania

Sygn. akt IV KK 1/06

W Y R O K

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 20 lutego 2006 r.

Sąd Najwyższy w Warszawie – Izba Karna na posiedzeniu

w składzie następującym:

Przewodniczący: SSN Wiesław Kozielewicz (sprawozdawca)

SSN Dorota Rysińska

SSN Przemysław Kalinowski

Protokolant: Elżbieta Brejniak

po rozpoznaniu w dniu 20 lutego 2006 r.

sprawy I. N.

z powodu kasacji, wniesionej przez Prokuratora Generalnego na korzyść skazanego

od wyroku łącznego Sądu Rejonowego w Myszkowie

z dnia 18 kwietnia 2005 r., sygn. akt II K 29/05

uchyla zaskarżony wyrok i sprawę skazanego I. N. w przedmiocie wydania wyroku łącznego przekazuje Sądowi Rejonowemu w Myszkowie do ponownego rozpoznania.

U Z A S A D N I E N I E

Sąd Rejonowy w Myszkowie wyrokiem z dnia 18 kwietnia 2005 r., sygn. II K 29/05, po rozpoznaniu sprawy I. N., skazanego prawomocnymi orzeczeniami tegoż Sądu Rejonowego:

1. z dnia 24 lipca 2003 r. w sprawie sygn. VII K 117/03 za przestępstwo z art. 178 a § 2 k.k., popełnione w dniu 2 maja 2003 r., na karę 12 miesięcy ograniczenia wolności, polegającą na wykonywaniu nieodpłatnej, kontrolowanej pracy fizycznej na cele społeczne w wymiarze 30 godzin w stosunku miesięcznym, oraz orzeczono zakaz prowadzenia pojazdów mechanicznych, dla których wymagana jest kategoria prawa jazdy „A” na okres lat 4; prawomocnym postanowieniem z dnia 3 lutego 2005 r. w sprawie VIII Kwo 21/05 określono wykonanie zastępczej kary pozbawienia wolności w wymiarze 6 miesięcy (k. 23 i 60 akt o sygn. VII K 117/03),

2. z dnia 21 sierpnia 2003 r. w sprawie sygn. VII K 116/03 za przestępstwo z art. 178 a § 2 k.k., popełnione w dniu 28 marca 2003 r., na karę 12 miesięcy ograniczenia wolności, polegającą na wykonywaniu nieodpłatnej, kontrolowanej pracy fizycznej na cele społeczne, w wymiarze 30 godzin w stosunku miesięcznym, oraz orzeczono zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na okres lat 4; prawomocnym postanowieniem z dnia 3 lutego 2005 r. w sprawie VIII Kwo 23/05 określono wykonanie zastępczej kary pozbawienia wolności w wymiarze 6 miesięcy (k. 35 i 64 akt o sygn. VII K 116/03),

na podstawie art. 569 § 1 k.p.k., art. 5l70 k.p.k., art. 572 k.p.k., art. 573 §1 i 2 k.p.k., art. 576 § 1 k.p.k., art. 577 k.p.k., art. 624 § 1 k.p.k., art. 626 § 1 k.p.k., art. 85 k.k., art. 86 § 1 i 3 k.k., art. 90 i 1 i 2 k.k.:

I. połączył zastępcze kary pozbawienia wolności, orzeczone prawomocnymi wyrokami Sądu Rejonowego w Myszkowie w sprawach VII K 117/03 i VII IK 116/03 i wymierzył skazanemu I. N. jedną zastępczą karę pozbawienia wolności w wymiarze 6 miesięcy,

II. orzekł wobec skazanego I. N. środek karny w postaci zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych, dla których jest wymagana kategoria prawa jazdy kategorii „A” na okres lat 5,

III. stwierdził, iż pozostałe rozstrzygnięcia zawarte w wyrokach podlegających łączeniu podlegają odrębnemu wykonaniu,

IV. zwolnił skazanego I. N. od uiszczenia opłaty i ponoszenia wydatków związanych z wydaniem wyroku łącznego.

Wyrok ten nie został zaskarżony przez strony i uprawomocnił się w pierwszej instancji w dniu 26 kwietnia 2005 r. (k. 6 i 9 akt o sygn. II K 29/05).

Od tego wyroku kasację złożył Prokurator Generalny. Zaskarżył ten wyrok w całości na korzyść skazanego I. N. zarzucając rażące i mające istotny wpływ na treść orzeczenia naruszenie przepisu prawa materialnego, to jest art. 85 k.k., polegające na połączeniu zastępczych kar pozbawienia wolności określonych w miejsce kar ograniczenia wolności orzeczonych wobec I. N. w sprawach sygn. akt VII K 117/03 i VII K 116/03 Sądu Rejonowego w Myszkowie i wymierzeniu skazanemu zastępczej kary łącznej pozbawienia wolności, pomimo braku ku temu podstaw prawnych, wniósł o uchylenie zaskarżonego wyroku i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania Sądowi Rejonowemu w Myszkowie.

Sąd Najwyższy zważył co następuje;

Kasacja jest oczywiście zasadna.

Trafnie podnosi skarżący, iż zaskarżony wyrok zapadł z rażącym naruszeniem przepisu prawa karnego materialnego, wskazanego w zarzucie kasacji.

Otóż zgodnie z art. 85 k.k. orzeczenie kary łącznej może nastąpić wówczas, gdy:

a) sprawca popełnił dwa lub więcej przestępstw,

b) przestępstwa te zostały popełnione zanim zapadł pierwszy, chociażby nieprawomocny wyrok co do któregokolwiek z nich,

c) za przestępstwa te wymierzone zostały kary tego samego rodzaju albo inne podlegające łączeniu.

Z dalszych przepisów rozdziału IX Kodeksu karnego wynika, że możliwe jest łączenie w jedną karę łączną: 1) kar jednorodzajowych, 2) kar różnorodzajowych podlegających łączeniu, a także 3) środków karnych i zabezpieczających. Art. 87 – 89 k.k. stanowią o tym, jakie kary różnorodzajowe podlegają łączeniu. Przewidują one mianowicie możliwość łączenia: kary pozbawienia wolności i kary ograniczenia wolności, kary 25 lat pozbawienia wolności i kary pozbawienia wolności, kary dożywotniego pozbawienia wolności i kary pozbawienia wolności, kar pozbawienia wolności i ograniczenia wolności oraz ograniczenia wolności z warunkowym zawieszeniem ich wykonania, a także kar pozbawienia wolności i ograniczenia wolności orzeczonych bez warunkowego zawieszenia ich wykonania (przy spełnieniu przesłanek z art. 69 k.k.).

Podkreślenia wymaga, że wszystkie wymienione regulacje odnoszą się do kar zasadniczych. Kodeks karny nie przewiduje natomiast możliwości orzekania kary łącznej co do kar zastępczych, określonych w miejsce zasadniczych kar ograniczenia wolności lub grzywny.

Wyrok Sądu Rejonowego w Myszkowie, mocą którego połączono zastępcze kary pozbawienia wolności, określone w miejsce prawomocnie orzeczonych dwóch kar ograniczenia wolności, zapadł więc z rażącym naruszeniem przepisu art. 85 k.k., zgodnie z którym połączeniu podlegać mogły jedynie kary zasadnicze ograniczenia wolności.

Trafnie zauważa Prokurator Generalny, że wbrew redakcji pkt I przedmiotowego wyroku łącznego, na mocy którego połączono „zastępcze kary pozbawienia wolności orzeczone prawomocnymi wyrokami Sądu Rejonowego w Myszkowie w sprawach VII K 117/03 i VII K 116/03” – kary te, w obu wspomnianych sprawach, określono na podstawie art. 65 § 2 k.k.w. postanowieniami tegoż Sądu z dnia 3 lutego 2005 r. Nie zostały więc one orzeczone na mocy wymienionych wyroków.

Wymienione postanowienia mogą być – stosownie do art. 24 § 1 k.k.w. – w każdym czasie zamienione lub uchylone, jeżeli ujawnią się nowe lub poprzednio nieznane okoliczności. Możliwości takiej nie ma natomiast w przypadku orzeczenia łącznej zastępczej kary pozbawienia wolności wyrokiem łącznym.

W sprawach sygn. VII K 117/03 i 116/03 orzeczone zostały wobec I. N. kary po 12 miesięcy ograniczenia wolności i to właśnie te kary zasadnicze powinny zostać połączone w omawianym wyroku łącznym, z zachowaniem reguł określonych w art. 86 § 1 i 3 k.k.

Uchybienie popełnione przez Sąd Rejonowy w Myszkowie jest rażące i w sposób istotny wpłynęło na treść wydanego wyroku.

Kierując się przedstawionymi wyżej motywami Sąd Najwyższy na podstawie art. 537 § 2 k.p.k. oraz art. 535 § 3 k.p.k. orzekł jak na wstępie.