Postanowienie z dnia 2010-02-03 sygn. II PK 296/09

Drukuj dokument lub zaznaczenie Kopiuj zaznaczony tekst bez formatowania

Sygn. akt II PK 296/09

POSTANOWIENIE

Dnia 3 lutego 2010 r.

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Bogusław Cudowski

w sprawie z powództwa Międzyzakładowego Związku Zawodowego Pracowników Przestrzegających Prawa Pracy Ziemi […] przeciwko Zespołowi Opieki Zdrowotnej w […] o przekazanie środków na fundusz świadczeń socjalnych,

po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy, Ubezpieczeń Społecznych i Spraw Publicznych w dniu 3 lutego 2010 r., skargi kasacyjnej strony powodowej od wyroku Sądu Apelacyjnego […] z dnia 9 czerwca 2009 r., sygn. akt III APa […],

odmawia przyjęcia skargi kasacyjnej do rozpoznania.

Uzasadnienie

Powód wniósł skargę kasacyjną od wyroku Sądu Apelacyjnego Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w […], III Wydziału, z dnia 9 czerwca 2009 r. (III APa […]). Jako podstawę przyjęcia skargi kasacyjnej wskazał naruszenie przepisów prawa materialnego – art. 30 ust. 5 ustawy z dnia 23 maja 1991 r. o związkach zawodowych (t.j. Dz. U. z 2001 r., Nr 79, poz. 854, ze zm.) oraz przepisów postępowania – art. 199 § 1 pkt k.p.c. Jako okoliczność uzasadniającą przyjęcie skargi do rozpoznania wskazano na wystąpienie zagadnienia prawnego i potrzebę dokonania wykładni przepisu art. 30 ust. 5 ustawy o związkach zawodowych.

Sąd Najwyższy zważył co następuje:

Zgodnie z art. 398⁹ § 1 k.p.c. Sąd Najwyższy przyjmuje skargę kasacyjną do rozpoznania, jeżeli w sprawie występuje istotne zagadnienie prawne, istnieje potrzeba wykładni przepisów prawnych budzących poważne wątpliwości prawne lub wywołujących rozbieżności w orzecznictwie, zachodzi nieważność postępowania lub skarga kasacyjna jest oczywiście uzasadniona. Jeżeli okoliczności te nie zachodzą Sąd Najwyższy, zgodnie z art. 398⁹ § 2 k.p.c., uprawniony jest do wydania postanowienia o odmowie przyjęcia kasacji do rozpoznania.

Dla rozstrzygnięcia o przyjęciu skargi kasacyjnej do rozpoznania zasadnicze znaczenie ma ocena powołanych w niej podstaw. Tymczasem w skardze niniejszej powołane zostały przepisy, które zostały uchylone przez ustawę z 22 grudnia 2004 r. Powołane podstawy nie mogą więc uzasadniać przyjęcia skargi do rozpoznania w aktualnym stanie prawnym. Nie chodzi więc jedynie o to, że kasacja została zastąpiona skarga kasacyjną.

W kontekście niniejszej sprawy nie jest też zrozumiały zarzut naruszenia przepisu art. 199 § 1 pkt 2 k.p.c., który dotyczy odrzucenia pozwu.

Jedynie z powyższych względów skarga kasacyjna nie mogła być przyjęta do rozpoznania.

Odnosząc się jednak do zarzutu naruszenia art. 30 ust. 5 ustawy o związkach zawodowych należy stwierdzić, że jest on chybiony. Z przepisu tego wynika bowiem, że jedynie w przypadku jeśli organizacje związkowe mają wspólne ale negatywne stanowisko, to regulamin zakładowego funduszu świadczeń socjalnych nie może być zmieniony jednostronnie przez pracodawcę. Natomiast jeżeli, co miało miejsce w sprawie, związki zawodowe nie uzgodniły wspólnego stanowiska pracodawca może dokonać jednostronnych zmian tego regulaminu (por. wyrok Sądu Najwyższego I PK 3349/03 czy I PK 380/03).

Z powyższych względów, na podstawie art. 398 ⁹ § 2 k.p.c, orzeczono jak w sentencji postanowienia.