Postanowienie z dnia 2005-03-22 sygn. II PZ 5/05

Drukuj dokument lub zaznaczenie Kopiuj zaznaczony tekst bez formatowania

Sygn. akt II PZ 5/05

POSTANOWIENIE

Dnia 22 marca 2005 r.

Sąd Najwyższy w składzie :

SSN Zbigniew Myszka (przewodniczący, sprawozdawca)

SSN Andrzej Kijowski

SSN Andrzej Wasilewski

w sprawie z powództwa M. D.

przeciwko A. B. - Prywatnemu Liceum […] "A." w W. i Prywatnemu Liceum [X] "A." w W.

o przywrócenie terminu do wniesienia kasacji,,

po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy, Ubezpieczeń Społecznych i Spraw Publicznych w dniu 22 marca 2005 r., zażalenia powódki na postanowienie Sądu Okręgowego - Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w W.

z dnia 16 listopada 2004 r., sygn. akt VII Pa […],

oddala zażalenie.

Uzasadnienie

Pełnomocnik powódki M. D. wniosła zażalenie na postanowienie Sądu Okręgowego-Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w W. z dnia 16 listopada 2004 r. oddalające wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia kasacji i odrzucające kasację od wyroku tego Sądu z dnia 29 czerwca 2004 r., zarzucając naruszenie art. 168 k.p.c. w związku z art. 393⁵ k.p.c. i wnosząc o uchylenie zaskarżonego postanowienia. Zdaniem wnoszącej zażalenie, nagła choroba pełnomocnik powódki, która ujawniła się „w ostatnim dniu, przewidzianym ustawą do zaskarżenia powyższego wyroku”, stanowiła wystarczające uprawdopodobnienie okoliczności wyłączającej jej winę w uchybieniu terminu do wniesienia kasacji. Skoro bowiem z przedłożonego zaświadczenia lekarskiego wynika, że udzielono jej w tym dniu pomocy lekarskiej, to oznaczało, że „taka pomoc była konieczna” i „trudno pojąć, jak jeszcze lepiej uprawdopodobnić chorobę”. Dla przywrócenia terminu procesowego wystarczy jedynie wskazanie okoliczności uzasadniających powzięcie przekonania o prawdopodobnym braku winy w uchybieniu terminowi, co zawsze stanowi o braku winy.

Sąd Najwyższy uznał, że twierdzenia zażalenia nie dają podstaw do uchylenia zaskarżonego postanowienia. Wskazanie na piśmie jednostki chorobowej jako uprawdopodobnienia okoliczności uzasadniającej wniosek o przywrócenie procesowego terminu podlega weryfikacji sądowej, jeżeli z dołączonego dokumentu medycznego nie wynika, że choroba ta stanowi niedającą się usunąć przeszkodę dla zachowania terminu kasacyjnego zaskarżenia. Taka sytuacja nie wystąpiła w rozpoznawanej sprawie, gdyż z przedłożonego zaświadczenia lekarskiego wynikało jedynie, że pełnomocnik powódki udzielono w ostatnim dniu terminu do wniesienia kasacji „pomocy lekarskiej”. We wniosku o przywrócenie tego terminu pełnomocnik powódki twierdziła ponadto, że uległa „wypadkowi (utrata przytomności), który wymagał interwencji lekarskiej”, a nagły charakter „doznanego schorzenia uniemożliwił również powierzenie dokonania czynności substytutowi w niniejszej sprawie”. W celu zweryfikowania tych okoliczności Sąd Apelacyjny wyznaczył w dniu 16 listopada 2004 r. rozprawę, na której „substytut pełnomocnika powódki”, będący jej mężem, z którym prowadzą wspólną kancelarię adwokacką, oświadczył natomiast, iż w dniu 16 października 2004 r. „adw. M. K. zasłabła i skorzystała z pomocy lekarskiej”, a „on nie mógł złożyć kasacji”, co usprawiedliwia „nieobecność pełnomocnika M. K. ze względu na stan zdrowia i wiek”. Takie niejasne okoliczności sprawy spowodowały prawidłowe uznanie przez Sąd Apelacyjny, że uchybienie terminu kasacyjnego zaskarżenia nie nastąpiło bez winy pełnomocnik powódki, która nie wykazała, że zdarzenie chorobowe wykluczało dochowanie uchybionego terminu przez nią samą lub przez jej męża, z którym wspólnie prowadzą kancelarię adwokacką. Choroba może zatem stanowić uprawdopodobnienie okoliczności uzasadniającej wniosek o przywrócenie terminu procesowego (art. 169 § 2 k.p.c.), ale uwzględnienie takiego wniosku wymaga jednoznacznych ustaleń, że wskazana jednostka chorobowa i dotyczące jej leczenia zalecenia medyczne stanowiły niedającą się usunąć przeszkodę w zachowaniu uchybionego terminu. W tym zakresie w materiale dowodowym sprawy wystąpiły rozbieżności co do rodzaju zdarzenia chorobowego (utrata przytomności czy zasłabnięcie), wpływu tej jednostki chorobowej i „udzielonej pomocy lekarskiej” na możliwość podejmowania czynności procesowych przez pełnomocnik lub jej męża, z którym wspólnie prowadzą kancelarię adwokacką. Takie okoliczności sprawy nie stanowiły nie dających się usunąć przeszkód w dochowaniu terminu kasacyjnego zaskarżenia. Oznacza to, że nie każda choroba uzasadnia uwzględnienie wniosku o przywrócenie terminu prawa procesowego (art. 169 § 2 k.p.c.), ale jedynie taka, która stanowi realną i niedającą usnąć się przeszkodę w terminowym dokonaniu czynności procesowej. Skoro postępowanie dowodowe wykazało, że takie przeszkody nie wystąpiły, to uzasadnione była konkluzja Sądu Apelacyjnego, że uchybienie terminu kasacyjnego zaskarżenia nie nastąpiło bez winy pełnomocnik powódki (art. 168 k.p.c.).

Mając powyższe na uwadze Sąd Najwyższy postanowił jak w sentencji.