Postanowienie z dnia 1999-08-11 sygn. I CKN 386/99

Drukuj dokument lub zaznaczenie Kopiuj zaznaczony tekst bez formatowania

Sygn. akt I CKN 386/99

POSTANOWIENIE

Dnia 11 sierpnia 1999 r.

Sąd Najwyższy, Izba Cywilna, w składzie następującym:

Przewodniczący: SSN J. Gudowski (spraw.)

Sędziowie: SN T. Wiśniewski

SN Z. Kwaśniewski

po rozpoznaniu w dniu 1 1 sierpnia 1999 r.

na posiedzeniu niejawnym o rozwód na skutek kasacji pozwanej od postanowienia Sądu Apelacyjnego w z dnia 7 kwietnia 1998 r., sygn.akt I Ca postanawia:

sprawy z powództwa S|PI

 odrzucić kasację.

Uzasadnienie

Postanowieniem z dnia 7 kwietnia odrzucił apelację pozwanej wyroku Sądu Wcjewódzkiego w z dnia 3 października 1997 r. Sąd Apelacyjn stwierdził, że apelacja została wniesiona z uchybieniem termin z art. 36' k.p.c., gdyż jakkolwiek została nadana w placówce pocztowej w terminie, t< jednak - wadliwie zaadresowana - dotarła do Sądu Wojewódzkiegi z opóźnieniem.

W piśmie z dnia 20 sierpnia 1998 r. pozwana wniosła o ustanowieni; dla niej adwokata z urzędu, jak też zwróciła się “... o przywrócenie termint pełnomocnikowi ustanowionemu z urzędu do wniesienia kasacji ...” Wniosek o przywrócenie terminu nie został w żaden sposób uzasadniony

Pozwana wzywana o uzupełnienie wniosku nie wskazała w sposób przejrzysty argumentów mających uzasadniać przywrócenie terminu a w szczególności nie wskazała ani nie uprawdopodobniła, aby uchybienie terminowi nastąpiło bez jej winy. Nie uczynił tego również pełnomocnik pozwanej wnoszący kasację od przytoczonego na wstępie postanowienie

Sądu Apelacyjnego odrzucającego apelację.

Postanowieniem z dnia 27 stycznia 1999 r. Sąd Apelacyjny przywrócił pozwanej termin do wniesienia kasacji i przedstawił ją dc rozpoznania Sądowi Najwyższemu.

Sąd Najwyższy zważył, co następuje:

Zgodnie z ustalonym orzecznictwem, mającym swe początki jeszcze w systemie rewizyjnym, Sąd Najwyższy - jako sąd kasacyjny - badając dopuszczalność wniesienia kasacji, ocenia także zasadność wydanego przez sąd drugiej instancji postanowienia o przywrócenie terminu do wniesienia kasacji i w razie stwierdzenia bezzasadności takiego postanowienia, odrzuca kasację na podstawie art. 393^s § 1 k.p.c. (np. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 4 marca 1997 r., I CKN 45/97, OSNC 1997,nr 9, poz. 122 oraz postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 2 czerwca 1997 r., I PKN 194/97, OSNAPUS 1998, nr 2, p. 45).

Dokonana w tych ramach przez Sąd Najwyższy kontrola postanowienia Sądu Apelacyjnego z dnia 27 stycznia 1 999 r., mocą którego Sąd ten przywrócił pozwanej termin do wniesienia kasacji, prowadzi do wniosku, że przywrócenie terminu nastąpiło bez przekonywającego uzasadnienia. Otóż uszło uwagi Sądu II instancji, że - zgodnie z art. 169 § 2 k.p.c. - w piśmie zawierającym wniosek o przywrócenie terminu strona zobowiązana jest uprawdopodobnić okoliczności uzasadniające wniosek. Zatem obok samego wniosku, wskazującego, który termin ma być przywrócony i o jaką omiesz-kaną czynność procesową chodzi, konieczne jest sporządzenie uzasadnienia, zawierającego przytoczenie okoliczności leżących u podstaw wniosku oraz ich uprawdopodobnienie.

Z tego punktu widzenia wniosek powódki jest dotknięty brakami, które - mimo wezwania - nie zostały uzupełnione; jako taki nie mógł być uwzględniony, gdyż nie przedstawiał żadnych rzeczowych argumentów uprawdopodobniających jego trafność. Nawiasem mówiąc, Sąd II instancji - a ściślej, przewodniczący w tym Sądzie - powinien był zarządzić zwrot tego wniosku, skoro jednak doszło do jego rozpoznania i bezzasadnego uwzględnienia, Sąd Najwyższy zmuszony był zweryfikować to stanowisko.

W konsekwencji, stwierdziwszy bezzasadność przywrócenia terminu do wniesienia kasacji, Sąd Najwyższy - zgodnie z tym, co napisano na wstępie - kasację odrzucił (art. 393^s § 1 k.p.c.).