Postanowienie z dnia 2017-09-26 sygn. III AUz 262/17

Drukuj dokument lub zaznaczenie Kopiuj zaznaczony tekst bez formatowania

Sygn. akt III AUz 262/17

POSTANOWIENIE SĄDU APELACYJNEGO W KATOWICACH
z dnia 26 września 2017 r.

Z uzasadnienia:
(…) Stosownie do treści art. 730[1] § 1 i § 2 k.p.c. udzielenia zabezpieczenia może
żądać każda strona lub uczestnik postępowania, jeżeli uprawdopodobni
roszczenie oraz interes prawny w udzieleniu zabezpieczenia, który istnieje
wtedy, gdy brak zabezpieczenia uniemożliwi lub poważnie utrudni wykonanie
zapadłego w sprawie orzeczenia lub w inny sposób uniemożliwi lub poważnie
utrudni osiągnięcie celu postępowania w sprawie.

Z kolei art. 753 § 1 k.p.c. (po myśli którego w sprawach o alimenty
zabezpieczenie może polegać na zobowiązaniu obowiązanego do zapłaty
uprawnionemu jednorazowo lub okresowo określonej sumy pieniężnej;
w sprawach tych podstawą zabezpieczenia jest jedynie uprawdopodobnienie
istnienia roszczenia), zgodnie z art. 753[1] § 1 pkt 1 k.p.c. stosuje się odpowiednio
do zabezpieczenia roszczeń o rentę, sumę potrzebną na koszty leczenia, z
tytułu odpowiedzialności za uszkodzenie ciała lub utratę życia żywiciela albo
rozstrój zdrowia oraz o zmianę uprawnień objętych treścią dożywocia na
dożywotnią rentę.

Redakcja powołanych przepisów nie pozostawia jakichkolwiek
wątpliwości, iż chociaż w razie wystąpienia o zabezpieczenie roszczeń (między
innymi) o rentę, podstawą zabezpieczenia jest jedynie uprawdopodobnienie
istnienia roszczenia, bez konieczności uprawdopodobnienia, że brak
zabezpieczenia uniemożliwi lub poważnie utrudni wykonanie zapadłego w
sprawie orzeczenia lub w inny sposób uniemożliwi lub poważnie utrudni
osiągnięcie celu postępowania w sprawie, cytowane normy nie znajdują
zastosowania w sprawach o rentę z tytułu niezdolności do pracy.

W enumeratywnym wyliczeniu w art. 753[1] § 1 k.p.c. wymienia się bowiem
(między innymi) zabezpieczenie roszczeń o rentę, jednak uregulowanie
to nie obejmuje zabezpieczenia roszczeń z zakresu ubezpieczeń społecznych,
tj. o rentę z tytułu niezdolności do pracy, rentę rodzinną, czy też emeryturę,
a więc brak w owym wyliczeniu jakiegokolwiek świadczenia emerytalnorentowego uregulowanego w ustawie z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (tekst jedn.
Dz. U. z 2017 r., poz. 1383 ze zm.).

Mimo, iż w postępowaniu w takich sprawach stosuje się przepisy Kodeksu
postępowania cywilnego, dochodzone roszczenie nie jest oparte
na przepisach Kodeksu cywilnego, co oznacza, iż dobrodziejstwem art. 753
§ 1 k.p.c. w związku z art. 753[1] § 1 pkt 1 k.p.c. objęte jest jedynie zabezpieczenie
roszczeń o rentę określoną w art. 444 § 2 k.c., natomiast
w przypadku zabezpieczenia roszczenia o rentę z tytułu niezdolności
do pracy, ubezpieczony winien, zgodnie z treścią art. 730[1] § 1 k.p.c.
uprawdopodobnić, że brak zabezpieczenia uniemożliwi lub poważnie utrudni
wykonanie zapadłego w sprawie orzeczenia lub w inny sposób uniemożliwi lub
poważnie utrudni osiągnięcie celu postępowania w sprawie. (…).

Przewodniczący: SSA Antonina Grymel (spr.)
Sędziowie: SSA Lena Jachimowska
SSA Gabriela Pietrzyk-Cyrbus