Postanowienie z dnia 2001-01-31 sygn. V KZ 130/00

Drukuj dokument lub zaznaczenie Kopiuj zaznaczony tekst bez formatowania

Sygn. akt V KZ 130/00

Postanowienie z dnia 31 stycznia 2001 r.

Przewodniczący: Sędzia SN Przemysław Kalinowski.

Protokolant: Wanda Ciszewska.

Prokurator Prokuratury Krajowej: Franciszek Pasturczak.

Uzasadnienie

Zarządzeniem z dnia 27 listopada 2000 r. odmówiono obrońcy skazanego Tadeusza P. przyjęcia kasacji wniesionej w dniu 27 października 2000 r. od wyroku Sądu Okręgowego w Szczecinie z dnia 19 lipca 2000 r. w sprawie IV Ka /00 uznając, że jest ona niedopuszczalna w świetle obecnego brzmienia przepisu art. 523 § 2 w zw. z § 4 kpk. Orzeczenie to zaskarżył autor kasacji wskazując na datę wyroku sądu odwoławczego i twierdząc, że to brak doręczenia tego rozstrzygnięcia z uzasadnieniem uniemożliwił mu wniesienie środka zaskarżenia przed wejściem w życie przepisów nowelizujących kodeks postępowania karnego z dnia 20 lipca 2000 r. (Dz. U. Nr 62, poz. 717).

Sąd Najwyższy zważył co następuje:

Zażalenie obrońcy Tadeusza P. okazało się niezasadne, zaś podniesione w nim zarzuty nie zasługiwały na uwzględnienie. Zauważyć trzeba, że ustawa z dnia 20 lipca 2000 r. o zmianie ustawy - Kodeks postępowania karnego (...) (Dz. U. Nr 62, poz. 717) ograniczyła zakres przedmiotowy kasacji i w znowelizowanym m.in. art. 523 § 2 w zw. z § 4 przyjęła, iż kasacja może być wniesienia na korzyść skazanego tylko w warunkach przewidzianych w art. 439 § 1 lub 521 kpk albo w razie skazania go za przestępstwo lub przestępstwo skarbowe - na karę pozbawienia wolności bez warunkowego zawieszenia jej wykonania. Z punktu widzenia regulacji ustawowej nie ma znaczenia, czy kasacja odnosi się do rozstrzygnięć wydanych przed dniem wejścia w życie nowelizacji (1 września 2000 r.), czy też po tej dacie. Stosownie bowiem do dyspozycji przepisu art. 4 powołanej wyżej ustawy skuteczne są tylko czynności, które zostały dokonane przed dniem 1 września 2000 r., o ile dokonano ich zgodnie z przepisami dotychczasowymi. Natomiast, ustawa nie wiąże konsekwencji braku dokonania tychże czynności o jakich mowa w tym przepisie, z obiektywnymi lub subiektywnymi przyczynami ich zaniechania. Zatem, w sprawach, w których poczynając od dnia 1 września 2000 r. skarga kasacyjna już nie służy, skutecznymi są jedynie kasacje złożone przed tą datą. Zgodnie z ukształtowanym już orzecznictwem Sądu Najwyższego kasacja składana od 1 września 2000 r. musi dostosować się do wymogów obowiązujących w momencie jej składania, gdyż nie jest już czynnością dokonaną przed wejściem w życie ustawy z dnia 20 lipca 2000 r. nowelizującej kpk. Jej skuteczność i dopuszczalność musi być zatem oceniana przez pryzmat przepisów obowiązujących od 1 września 2000 r. (por. post. SN z 5 grudnia 2000 r. V KZ 120/2000). Skoro więc w niniejszej sprawie skazanemu wymierzono karę samoistnej grzywny, to wniesienie kasacji po 1 września 2000 r., ale według przepisów obowiązujących przed tą datą, nie mogło być uznane za czynność "skuteczną" w rozumieniu art. 4 ustawy nowelizującej kodeks postępowania karnego. W chwili wejścia w życie nowych przepisów nie dokonano bowiem jeszcze ani wniesienia kasacji, ani nawet czynności poprzedzającej w postaci doręczenia odpisu wyroku z uzasadnieniem sądu odwoławczego. W rozumieniu art. 4 powołanej ustawy ostatnią "skuteczną" czynnością było złożenie wniosku o doręczenie wyroku sądu odwoławczego wraz z uzasadnieniem. Jest natomiast oczywiste, że nie mogą być "skuteczne" czynności, których jeszcze nie dokonano, a taki stan istniał w tej sprawie w dniu 1 września 2000 r. Jednocześnie zauważyć trzeba, że zasada wyrażona w art. 4 § 1 kk nie ma zastosowania do zmian ustawowych na gruncie przepisów procesowych, które modyfikują zasady i sposób procedowania zgodnie z datą wejścia ich w życie, bądź stosownie do zawartych w nich przepisów przejściowych. W tym przypadku tę ostatnią funkcję pełni wspomniany przepis art. 4 ustawy z dnia 20 lipca 2000 r. o zmianie ustawy -Kodeks postępowania karnego (...).

Mając to wszystko na uwadze, Sąd Najwyższy postanowił jak na wstępie.