Postanowienie z dnia 2014-12-22 sygn. III KZ 103/14

Drukuj dokument lub zaznaczenie Kopiuj zaznaczony tekst bez formatowania

Sygn. akt III KZ 103/14

Postanowienie z dnia 22 grudnia 2014 r.

Przepisów o wznowieniu postępowania na wniosek nie stosuje się do postępowania w sprawie skargi na przewlekłość postępowania w sprawie karnej.

Przewodniczący: sędzia SN T. Artymiuk.

Sąd Najwyższy w sprawie A. B., po rozpoznaniu w Izbie Karnej na posiedzeniu w dniu 22 grudnia 2014 r. zażalenia skazanego na zarządzenie Zastępcy Przewodniczącego II Wydziału Karnego Sądu Apelacyjnego w G. z dnia 24 października 2014 r. o odmowie przyjęcia wniosku o wznowienie postępowania zakończonego postanowieniem Sądu Okręgowego w G. z dnia 6 października 2014 r.

postanowił utrzymać w mocy zaskarżone zarządzenie.

Uzasadnienie

Zaskarżonym zarządzeniem odmówiono przyjęcia wniosku A. B. o wznowienie postępowania we wskazanej sprawie, stwierdzając, że wniosek o wznowienie prawomocnie zakończonego postępowania w sprawie ze skargi na przewlekłość, złożonej w postępowaniu karnym na podstawie ustawy z dnia 17 czerwca 2004 r. o skardze na naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy w postępowaniu sądowym bez nieuzasadnionej zwłoki (Dz. U. Nr 179, poz. 1843), jest niedopuszczalny z mocy ustawy.

W uzasadnieniu zarządzenia przytoczono argumentację zawartą w uzasadnieniach postanowień Sądu Najwyższego z dnia 7 maja 2007 r., V KZ 24/07, LEX nr 270987 oraz z dnia 8 października 2014 r., III KZ 65/14, niepubl. Powyższe zarządzenie wnioskodawca A. B. zaskarżył w całości, zarzucając naruszenie szeregu norm prawa procesowego, m.in. art. 540a, art. 540b, art. 541 i art. 545 § 1 k.p.k., i wnosząc o jego uchylenie.

Sąd Najwyższy zważył, co następuje.

Wniesione zażalenie nie jest zasadne.

Sąd Najwyższy podtrzymuje pogląd prawny wyrażony w judykatach powołanych w zaskarżonym zarządzeniu, a także w postanowieniu z dnia 9 lipca 2013 r., II KZ 23/13, LEX nr 1331283 (podobnie w postanowieniu z dnia 26 marca 2010 r., VI KZ 21/10, niepubl.), że przepisów o wznowieniu postępowania nie stosuje się do postępowania w sprawie skargi na przewlekłość w sprawie karnej, tak zresztą jak i w sprawie cywilnej (zob. uchwałę Sądu Najwyższego z dnia 28 czerwca 2005 r., III SPZP 1/05, OSNP 2005, z. 19, poz. 321).

Wnioskodawca nie przyjmuje do wiadomości argumentacji przedstawionej we wcześniejszych postanowieniach Sądu Najwyższego, które zapadały m.in. w stosunku do A. B. w sprawach pokrewnych, a mianowicie, że nowelizacja ustawy z dnia 17 czerwca 2004 r. o skardze na naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy w postępowaniu sądowym bez nieuzasadnionej zwłoki (Dz. U. Nr 179, poz. 1843 z późn. zm.) ustawą z dnia 20 lutego 2009 r. o zmianie ustawy o skardze na naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy w postępowaniu sądowym bez nieuzasadnionej zwłoki (Dz. U. Nr 61, poz. 498) nie dotyczyła instytucji wznowienia postępowania. Tym samym powołane w zażaleniu przepisy Kodeksu postępowania karnego nie mają zastosowania w postępowaniu ze skargi na przewlekłość. Ponieważ skarżący nie przedstawia żadnej dodatkowej argumentacji podważającej przedstawiony i zaaprobowany w orzecznictwie pogląd prawny, jego zarzuty uznać należy za pozbawione jakiejkolwiek racji merytorycznej.

Mając powyższe na uwadze, należało orzec jak we wstępie.

OSNKW 2015 r., Nr 6, poz. 48