Uchwała z dnia 1971-04-22 sygn. VI KZP 85/70

Drukuj dokument lub zaznaczenie Kopiuj zaznaczony tekst bez formatowania

Sygn. akt VI KZP 85/70

Uchwała z dnia 22 kwietnia 1971 r.

1. Kodeks postępowania karnego nie zabrania ponownego odroczenia - na podstawie art. 358 § 1 k.p.k. - wydania wyroku, byleby łączny okres odroczeń nie przekraczał 3 dni.
2. Decyzję o odroczeniu wydania wyroku podejmuje sąd w formie postanowienia.
3. Odroczenie wydania wyroku dokonane np. zarządzeniem przewodniczącego składu sądzącego nie stanowi bezwzględnej przyczyny uchylenia wyroku i podlega ocenie według zasady określonej w art. 387 pkt 2 k.p.k.

Przewodniczący: sędzia M. Szczepański. Sędziowie: M. Budzianowski (sprawozdawca), S. Kotowski.

Prokurator Prokuratury Generalnej: T. Guzkiewicz.

Sąd Najwyższy w sprawie Tadeusza O., oskarżonego z art. 160 § 3 k.k., po rozpoznaniu przekazanego w trybie art. 390 § 1 k.p.k. przez Sąd Wojewódzki w Lublinie postanowieniem z dnia 26 października 1970 r. zagadnienia prawnego:

"1) Czy art. 358 § 1 k.p.k. pozwala po raz drugi odroczyć wydanie wyroku, jeżeli suma terminów obu odroczeń nie przekracza 3 dni, a jeśli tak, to w jaki sposób należy tego dokonać?

2) Czy ponowne odroczenie wydania wyroku, gdy zostanie uznane za niedopuszczalne, albo odroczenie wyroku w niewłaściwej formie stanowią bezwzględne przyczyny uchylenia wyroku?"

i po wysłuchaniu wniosku prokuratora

uchwalił udzielić odpowiedzi jak wyżej.

Uzasadnienie

Stosownie do art. 358 § 1 k.p.k. sąd może w sprawie zawiłej albo z innych ważnych powodów odroczyć wydanie wyroku na czas nie przekraczający 3 dni. Z przepisu tego nie wynika, by odroczenie wyroku mogło nastąpić tylko raz oraz by sąd w razie odroczenia wydania wyroku na okres krótszy od przewidzianego w ustawie nie miał możności ponownego odroczenia wydania tego wyroku na dalszy okres. Nie zabrania tego żaden inny przepis kodeksu postępowania karnego, jedynym zaś ustawowym warunkiem w tym względzie jest określony termin, w jakim wyrok musi być wydany. Termin ten wynosi 3 dni i musi być bezwzględnie zachowany, w razie bowiem jego przekroczenia rozprawę należy prowadzić od początku (art. 358 § 2 k.p.k.). Decyzja o odroczeniu wydania wyroku należy do sądu (art. 358 § 1 i 3 k.p.k.). Zarówno więc pierwsze jak i dalsze odroczenia powinny nastąpić w formie postanowienia.

Wydanie decyzji o odroczeniu wydania wyroku w innej formie (np. zarządzenia przewodniczącego składu sądzącego) stanowi obrazę przepisów art. 358 § 1 i 3 k.p.k. Uchybienie to jednak nie zostało zaliczone przez ustawę do takiego rzędu uchybień, które niezależnie od granic środka odwoławczego oraz wpływu na treść orzeczenia powodują jego uchylenie (art. 388 k.p.k.). Znaczenie zatem tego uchybienia podlega ocenie według zasady określonej w art. 387 pkt 2 k.p.k.

OSNKW 1971 r., Nr 7-8, poz. 106