Uchwała z dnia 1973-09-12 sygn. VI KZP 32/73

Drukuj dokument lub zaznaczenie Kopiuj zaznaczony tekst bez formatowania

Sygn. akt VI KZP 32/73

Uchwała z dnia 12 września 1973 r.

Sprawca, który dokonując czynności zmierzających bezpośrednio do zaboru pojazdu mechanicznego w celu jego krótkotrwałego użycia umyślnie uszkadza ten pojazd, powodując szkodę przekraczającą 500 zł, popełnia jeden czyn i jedno przestępstwo o znamionach określonych w art. 11 § 1 k.k. w związku z art. 214 § 1 i art. 212 § 1 k.k. lub art. 214 § 1 i art. 212 § 1 k.k. (art. 10 § 2 k.k.).

Przewodniczący: sędzia A. Hapon. Sędziowie: M. Budzianowski, H. Kempisty (sprawozdawca).

Prokurator Prokuratury Generalnej: T. Guzkiewicz.

Sąd Najwyższy w sprawie Stefana A., oskarżonego z art. 214 § 1 i art. 212 § 1 k.k., po rozpoznaniu przedstawionego w trybie art. 390 § 1 k.p.k. przez Sąd Wojewódzki w Katowicach postanowieniem z dnia 14 czerwca 1973 r. następującego zagadnienia prawnego wymagającego zasadniczej wykładni ustawy:

"Czy sprawca, który dokonując czynności zmierzających bezpośrednio do zaboru pojazdu mechanicznego w celu jego krótkotrwałego użycia uszkadza ten pojazd, wyczerpuje swoim zachowaniem się dwa oddzielne przestępstwa określone w art. 212 § 1 i art. 214 § 1 k.k., czy też ze względu na zamiar popełnienia konkretnego czynu (użycie pojazdu mechanicznego) li tylko przestępstwo określone w art. 214 § 1 k.k. (dokonane lub usiłowane), czy wreszcie w opisanym wypadku chodzi o rzeczywisty zbieg przepisów ustawy w rozumieniu art. 10 k.k."

i po wysłuchaniu wniosku prokuratora

uchwalił udzielić odpowiedzi jak wyżej.

Uzasadnienie

Sprawca zabierający w celu krótkotrwałego użycia pojazd mechaniczny, stanowiący mienie społeczne lub cudze mienie, podlega odpowiedzialności karnej na podstawie art. 214 § 1 k.k.

Jeżeli działanie podjęte w takim celu polega jedynie na czynnościach zmierzających bezpośrednio do dokonania takiego czynu, sprawca odpowiada za usiłowanie (art. 11 § 1 k.k.).

W sytuacji, gdy wykonując czynności zmierzające bezpośrednio do zaboru pojazdu mechanicznego, tj. czynności podjęte w celu zrealizowania przestępstwa określonego w art. 214 § 1 k.k., sprawca powoduje w sposób umyślny uszkodzenie pojazdu, przy czym wynikła z tego szkoda przekracza kwotę 500 zł (art. 124 k.w.), zachowanie tego sprawcy stanowi jeden czyn wyczerpujący znamiona przestępstwa określonego w art. 214 § 1 i art. 212 § 1 k.k. lub art. 11 § 1 k.k. w związku z art. 214 § 1 i art. 212 § 1 k.k.

Niezależnie bowiem od wynikających z zachowania się sprawcy skutków przestępnych albo od naruszonych norm prawnych, w takim wypadku wchodzi w grę jedno działanie sprawcy, podpadające pod "krzyżujące" się przepisy ustawy, z których żaden nie wyczerpuje w całości przestępnego zachowania się tego sprawcy.

Nie zachodzi tu między zbiegającymi się przepisami ani stosunek przepisu szczególnego do przepisu ogólnego, ani wreszcie stosunek przepisu pochłaniającego do pochłoniętego.

W szczególności nie może mieć zastosowania w omawianym wypadku reguła wyłączająca realny zbieg przepisów ustawy na zasadzie lex consumens derogat legi consumptae, skoro z odpowiedzialnością na podstawie art. 214 § 1 k.k. nie wiąże się naruszenie przepisu art. 212 § 1 k.k., w przeciwieństwie np. do sytuacji określonej w art. 208 k.k., w której przepis o kradzieży z włamaniem obejmuje także ewentualne uszkodzenie mienia (art. 212 § 1 k.k.).

Należy zatem zająć stanowisko, że brak podstaw do przyjęcia, iż w omawianej sprawie zachodzi jeden z wypadków tzw. pozornego zbiegu przepisów ustawy, a wobec tego do sprawcy będzie miała zastosowanie - zgodnie z art. 10 § 2 k.k. - kumulatywna kwalifikacja prawna z obu powyższych przepisów.

OSNKW 1973 r., Nr 12, poz. 153