Uchwała z dnia 1973-06-04 sygn. VI KZP 8/73

Drukuj dokument lub zaznaczenie Kopiuj zaznaczony tekst bez formatowania

Sygn. akt VI KZP 8/73

Uchwała z dnia 4 czerwca 1973 r.

Wszelkie druki - zarówno krajowe, jak i zagraniczne - bez względu na to, czy zostały sporządzone na użytek zewnętrzny, czy na urzędowy użytek wewnętrzny, stanowią dokument w rozumieniu art. 120 § 13 k.k., jeżeli zostały wypełnione treścią, z którą związane jest określone prawo, albo jeżeli z powodu tej treści stanowią dowód prawa, stosunku prawnego lub okoliczności mogącej mieć znaczenie prawne.

Przewodniczący: sędzia dr T. Majewski. Sędziowie: dr J. Bratoszewski, J. Dankowski (sprawozdawca).

Prokurator Prokuratury Generalnej: J. Pozorski.

Sąd Najwyższy w sprawie Genowefy Z. i innych, oskarżonych z art. 265 § 1 k.k. i innych przepisów, po rozpoznaniu przedstawionego w trybie art. 390 § 1 k.p.k. przez Sąd Wojewódzki dla m. st. Warszawy postanowieniem z dnia 11 stycznia 1973 r. następującego zagadnienia prawnego wymagającego zasadniczej wykładni ustawy:

"Czy będące przedmiotem sfałszowania - przez oskarżoną - druki konsulatu USA o symbolu F-S 257 stanowią dokument w rozumieniu art. 120 § 13 k.k."

i po wysłuchaniu wniosku prokuratora

uchwalił udzielić odpowiedzi jak wyżej.

Uzasadnienie

Pytanie zostało sformułowane w sposób nieprecyzyjny. Z uzasadnienia postanowienia wydanego w trybie art. 390 § 1 k.p.k. wynika bowiem, że chodzi nie o fałszowanie samych formularzy druków konsulatu USA, lecz o podrobienie ich treści, na którą składał się tekst podpisany przez osobę ubiegającą się o wizę, podpis konsula, jego uwagi i decyzje.

Sąd Wojewódzki powziął wątpliwość, czy tak wypełnione druki stanowią dokument w rozumieniu art. 120 § 13 k.k. przede wszystkim ze względu na to, że po umieszczeniu na nich odmownej decyzji co do wydania wizy nie były one udostępnione osobie zainteresowanej, lecz służyły do użytku wewnętrznego.

W związku z powyższym należy stwierdzić, co następuje:

Przepis art. 120 § 13 k.k. nie czyni żadnych rozróżnień między dokumentem krajowym a dokumentem zagranicznym, jak też między dokumentem przeznaczonym do użytku zewnętrznego a takim, który ma służyć do urzędowego użytku wewnętrznego. Według wspomnianego przepisu dokumentem jest każdy przedmiot, z którym jest związane określone prawo albo który ze względu na zawartą w nim treść stanowi dowód prawa, stosunku prawnego lub okoliczności mogącej mieć znaczenie prawne.

Ze względu więc na to, że treść wypełnionych przez petentów i przez władzę konsularną druków zawierała stwierdzenie okoliczności mogących mieć znaczenie prawne zarówno dla obywatela polskiego w związku z jego staraniem o wyjazd do USA i opuszczenie na pewien czas Polski, jak i dla właściwej w tym zakresie placówki obcokrajowej, druki o takiej treści stanowią dokument w rozumieniu art. 120 § 13 k.k.

OSNKW 1973 r., Nr 9, poz. 103