Dokument w rozumieniu karno-procesowym (art. 115 § 14 k.k.)

Pojęcie dokumentów urzędowych funkcjonuje w procesie cywilnym i tam właśnie – i tylko tam – ustanowione jest domniemanie (art. 244 k.p.c.). W procesie karnym podział na dokumenty urzędowe i prywatne w takim ujęciu nie został jednak przeniesiony (ustawodawca posługuje się wprost jedynie pojęciem dokumentu prywatnego – art. 393 § 3 k.p.k.), a przede wszystkim nie przeniesiono żadnych domniemań z procesu cywilnego odnośnie mocy dokumentów urzędowych i prywatnych (art. 244 i 245 k.p.c.). Zarówno pierwsze, jak i drugie podlegają więc swobodnej ocenie organu procesowego i z samego faktu, że określona instytucja wydała dokument danej treści, nie wynika żadne wiążące Sąd karny domniemanie, że treść tego dokumentu odzwierciedla rzeczywisty stan faktyczny; dokumenty nie mają też żadnej większej mocy dowodowej, niż inne dowody, w tym osobowe.

Wyrok SA w Poznaniu z dnia 27 października 2022 r., II AKa 244/18

Standard: 74688 (pełna treść orzeczenia)

Pełnowartościowy dowód w sprawie, wykluczający powołanie biegłego, mogą stanowić dowody z dokumentów, jeżeli zawarte w nich ustalenia nie budzą wątpliwości.

Wyrok SA w Warszawie z dnia 12 czerwca 2019 r., II AKa 7/19

Standard: 75795 (pełna treść orzeczenia)